Η ΚΟΙΝΗ

H Κοινή (η " κοινή " (διάλεκτος)) είναι η γλώσσα της αυτοκρατορίας. Η βάση είναι η Αττική διάλεκτος, με λίγο απο Ιονική, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι η πολύ απλουστευμένη γραμματική, η οποία συνέβη δεδομένου ότι όλο και περισσότεροι μη Έλληνες ομιλητές της ελληνικής, έμαθαν τη γλώσσα. Ένα ολόκληρο τμήμα του συστήματος των ρημάτων (ο ευκτικος χρόνος) εξαφανίστηκε, εκτός από μια χούφτα καθορισμένων φράσεων, και λειάνθηκαν απο τις παρατυπίες τους τα ανώμαλα ρήματα και τα ουσιαστικά. Εισήγαγε επίσης πολύ λεξιλόγιο, από τα λατινικά και από τις σημιτικές γλώσσες. Ενώ υπάρχει κάποια λογοτεχνία στην Κοινή, και ιδιαίτερα τα μυθιστορήματα όπως του Χαρίτωνα το "Καλλιρρόη" και του Αχιλλέα Tatius το "Τα κατα Λευκιππην και Kλειτoφωντα", κατά πολύ σημαντικότερη εργασία σε αυτήν την διάλεκτο είναι η Νέα Διαθήκη. Οι ιστορικοί βρίσκουν, επίσης, αυτήν την διάλεκτο χρήσιμη. Όχι μόνο μερικές ιστορίες γράφονται σε αυτήν (ο Πολύβιος, αν και "Αττικίζει", έρχεται στο μυαλό), αλλά οι πάρα πολλοί μη-λογοτεχνικοί πάπυροι που βρίσκονται στην Αίγυπτο είναι στην Κοινή, και είναι ένα ανεκτίμητο παράθυρο στη καθημερινή ζωή της αυτοκρατορικής Αιγύπτου. Το Septuagint, η παλαιά διαθήκη που μεταφράζεται στα ελληνικά από Αλεξανδρινούς Εβραίους, είναι επίσης στην Κοινή, αλλά καλύτερα να θεωρηθεί περισσότερο ως μια ερμηνεία και λιγότερο ως μετάφραση. Η σύνταξη και ο ιδιωματισμός σε αυτήν οφείλουν περισσότερο στην εβραϊκή και αραμαϊκη απ' ότι στην ελληνική γλώσσα. Είναι επίσης το γεγονός που πολλοί από τους συντάκτες της NΔ ήξεραν την Παλαιά Διαθήκη, έτσι αυτό επηρέασε το στυλ της γραφής τους, και φυσικά έτσι την διατύπωναν όταν αναφερόταν στη ΠΔ.
Ξεκίνημα με τη Κοινή, πλεονεκτήματα: μπορείτε να διαβάσετε τη Νέα Διαθήκη στο πρωτότυπο: είναι η γλώσσα των πατέρων της εκκλησίας, καθώς επίσης και η βάση της λογοτεχνικής γλώσσας της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ξεκίνημα με την Κοινή, μειονεκτήματα: λόγω της απλοποίησης της μορφολογίας και της σύνταξης της Κοινής, αν πάει κανείς πίσω να διαβάσει τα αττικά ή επικά ελληνικά είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι να ξεκινήσει από την άλλη κατεύθυνση.

Μετάφραση από τα αγγλικά. Το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
http://www.aoidoi.org/articles/dialects.html

Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ομιλούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και γι' αυτό διεκδικούν κληρονομικά δίκαια στην αρχαία ελληνική ιστορία (και την Μακεδονική, φυσικά), εδώ μπορούν να διαπιστώσουν ότι αυτό που ομιλούν σήμερα είναι η Κοινή γλώσσα (κοινή σε όλους τους λαούς της Αυτοκρατορίας του Μέγα Αλεξάνδρου), και όχι κάποια αρχαία ελληνική διάλεκτο.
Τι στιγμή που η γλώσσα ήταν Κοινή και πέρασε μόνο λόγο θρησκείας στους Ελληνορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και Πόντο (λόγο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη), δεν αποδεικνύει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση την αρχαία καταγωγή των σημερινών ομιλούντων την επίσημη γλώσσα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Γι' αυτό οι σημερινοί Έλληνες ενώ μπορούν να διαβάσουν με κάποια άνεση την Κοινή, για τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μετάφραση όπως ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος που ομιλεί κάποια άλλη σύγχρονη γλώσσα.