Αριστερά: η Μακεδονία είναι μια και είναι στην Ελλάδα!
Δεξιά: η Μακεδονία είναι μια ευρύτερη περιοχή!
Η Επαναληψη ειναι η Μητηρ της Μαθησεως
Πριν από 3 εβδομάδες
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ
Αριστερά: η Μακεδονία είναι μια και είναι στην Ελλάδα!
Δεξιά: η Μακεδονία είναι μια ευρύτερη περιοχή!
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009
Τουρκία: Διεκόπη απευθείας μετάδοση ομιλίας στην κουρδική γλώσσα
Η κρατική τηλεόραση της Τουρκίας διέκοψε σήμερα (Τρίτη) απευθείας μετάδοση, όταν ο επικεφαλής του μεγαλύτερου φιλοκουρδικού κόμματος της χώρας άρχισε να απευθύνεται στους βουλευτές της κοινοβουλευτικής του ομάδας στην κουρδική γλώσσα.
«Προκειμένου να δείξω ότι δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούμε στη χρήση άλλων γλωσσών και να δώσω έμφαση στην αδελφική συγγένεια των γλωσσών κατά τη Διεθνή Ημέρα Μητρικών Γλωσσών, επιτρέψτε μου να συνεχίσω την ομιλία μου στα κουρδικά», δήλωσε ο αρχηγός του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP), Αχμέτ Τουρκ, σε βουλευτές του κόμματος αυτού προτού διακοπεί η μετάδοση.
Το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT ανακοίνωσε ότι διέκοψε τη μετάδοση επειδή βάσει του τουρκικού συντάγματος, η τουρκική είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας και ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές του.
Το περιστατικό υπογραμμίζει τις εντάσεις στην υποψήφια - προς ένταξη στην ΕΕ - χώρα όσον αφορά στη δημόσια χρήση της άλλοτε απαγορευμένης κουρδικής γλώσσας παρά τις πρόσφατες κυβερνητικές κινήσεις για τη χαλάρωση των περιορισμών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η λειτουργία κρατικού κουρδικού δικτύου.
Ωστόσο οι περιορισμοί στην κουρδική γλώσσα εξακολουθούν να υφίστανται. Μεταξύ αυτών και η χρήση της σε πολιτικές ομιλίες.
Το περιστατικό αυτό σημειώνεται επίσης πριν από τις δημοτικές εκλογές της 29ης Μαρτίου στην Τουρκία, στις οποίες το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) αναμετράται στήθος με στήθος με το φιλοκουρδικό DTP στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας με τον μεγάλο κουρδικό πληθυσμό.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του AKP, Νιχάτ Εργκούν, δήλωσε σχετικά με την ομιλία του Τουρκ ότι επρόκειτο για πρόκληση.
«Κάτω από τη στέγη του κοινοβουλίου, τα μηνύματα θα πρέπει να δίδονται σε μια κοινή γλώσσα», μετέδωσε το CNN Turk επικαλούμενο δήλωση του Εργκούν.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ 24/02/2009
----------------------
Σχόλιο : Στο Κοινοβουλίο της <αντιδημοκρατικής> Τουρκίας και υποψήφιας για ένταξη στην Ε.Ε σε απώτερο χρόνο , βουλευτής νόμιμου κόμματος έχει το θάρρος και εκφωνεί μέρος της ομιλίας του στην μητρική του γλώσσα την κουρδική.
Πότε στο Κοινοβούλιο του <λίκνου και της κοιτίδας της Δημοκρατίας> στην Ελληνική Δημοκρατία η οποία σε λίγο θα συμπληρώσει 30 χρόνια πλήρους μέλους της Ε.Ε θα βρεί το ανάλογο θάρρος ένας βουλευτής να εκφωνήσει λόγο στην μητρική του γλώσσα?
Είτε πρόκειται για την αλβανική γλώσσα η οποία είναι μητρική μεγάλης μερίδας βουλευτών, είτε της βλάχικης γλώσσας, μητρικής μικρότερης μερίδας βουλευτών είτε ακόμα και της μακεδονικής, μητρικής γλώσσας μικρής ομάδας βουλευτών από το 50% της Μακεδονίας το οποίο σύμφωνα με την ΥΠΕΞ της χώρας μας αλλά και την αλήθεια βρίσκεται εντός των ορίων της Ελληνικής Δημοκρατίας?
Πότε το Ευρωκοινοβούλιο θα < απαιτήσει> από το Κοινοβούλιο της Ελληνικής Δημοκρατίας τον σεβασμό τόσο του Συντάγματος της όσο και της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε την οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα εδώ και χρόνια όπως και άλλα διεθνή νομικά κείμενα αλλά δυστυχώς δεν τα τηρεί?
«Προκειμένου να δείξω ότι δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούμε στη χρήση άλλων γλωσσών και να δώσω έμφαση στην αδελφική συγγένεια των γλωσσών κατά τη Διεθνή Ημέρα Μητρικών Γλωσσών, επιτρέψτε μου να συνεχίσω την ομιλία μου στα κουρδικά», δήλωσε ο αρχηγός του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP), Αχμέτ Τουρκ, σε βουλευτές του κόμματος αυτού προτού διακοπεί η μετάδοση.
Το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT ανακοίνωσε ότι διέκοψε τη μετάδοση επειδή βάσει του τουρκικού συντάγματος, η τουρκική είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας και ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές του.
Το περιστατικό υπογραμμίζει τις εντάσεις στην υποψήφια - προς ένταξη στην ΕΕ - χώρα όσον αφορά στη δημόσια χρήση της άλλοτε απαγορευμένης κουρδικής γλώσσας παρά τις πρόσφατες κυβερνητικές κινήσεις για τη χαλάρωση των περιορισμών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η λειτουργία κρατικού κουρδικού δικτύου.
Ωστόσο οι περιορισμοί στην κουρδική γλώσσα εξακολουθούν να υφίστανται. Μεταξύ αυτών και η χρήση της σε πολιτικές ομιλίες.
Το περιστατικό αυτό σημειώνεται επίσης πριν από τις δημοτικές εκλογές της 29ης Μαρτίου στην Τουρκία, στις οποίες το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) αναμετράται στήθος με στήθος με το φιλοκουρδικό DTP στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας με τον μεγάλο κουρδικό πληθυσμό.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του AKP, Νιχάτ Εργκούν, δήλωσε σχετικά με την ομιλία του Τουρκ ότι επρόκειτο για πρόκληση.
«Κάτω από τη στέγη του κοινοβουλίου, τα μηνύματα θα πρέπει να δίδονται σε μια κοινή γλώσσα», μετέδωσε το CNN Turk επικαλούμενο δήλωση του Εργκούν.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ 24/02/2009
----------------------
Σχόλιο : Στο Κοινοβουλίο της <αντιδημοκρατικής> Τουρκίας και υποψήφιας για ένταξη στην Ε.Ε σε απώτερο χρόνο , βουλευτής νόμιμου κόμματος έχει το θάρρος και εκφωνεί μέρος της ομιλίας του στην μητρική του γλώσσα την κουρδική.
Πότε στο Κοινοβούλιο του <λίκνου και της κοιτίδας της Δημοκρατίας> στην Ελληνική Δημοκρατία η οποία σε λίγο θα συμπληρώσει 30 χρόνια πλήρους μέλους της Ε.Ε θα βρεί το ανάλογο θάρρος ένας βουλευτής να εκφωνήσει λόγο στην μητρική του γλώσσα?
Είτε πρόκειται για την αλβανική γλώσσα η οποία είναι μητρική μεγάλης μερίδας βουλευτών, είτε της βλάχικης γλώσσας, μητρικής μικρότερης μερίδας βουλευτών είτε ακόμα και της μακεδονικής, μητρικής γλώσσας μικρής ομάδας βουλευτών από το 50% της Μακεδονίας το οποίο σύμφωνα με την ΥΠΕΞ της χώρας μας αλλά και την αλήθεια βρίσκεται εντός των ορίων της Ελληνικής Δημοκρατίας?
Πότε το Ευρωκοινοβούλιο θα < απαιτήσει> από το Κοινοβούλιο της Ελληνικής Δημοκρατίας τον σεβασμό τόσο του Συντάγματος της όσο και της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε την οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα εδώ και χρόνια όπως και άλλα διεθνή νομικά κείμενα αλλά δυστυχώς δεν τα τηρεί?
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΉΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση καταγγέλλει την προκλητική επίθεση από άτομο διακατεχόμενο από ακραίες εθνικιστικές απόψεις και μίσος προς την τουρκική μειονότητα της Θράκης προς τον γνωστό για τους αγώνες του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας δημοσιογράφο Αμπντουλχαλίμ Ντέντε, κατά την διάρκεια πρωινής δημοσιογραφικής τηλεοπτικής εκπομπής του ΑΝΤ1 μπροστά από την τράπεζα ZIRAAT της Κομοτηνής την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009.
Θεωρεί ότι η τρομοκρατία ενάντια στην τουρκική μειονότητα στην οποία επιδίδονται οι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι και τα φασιστικά καρκινώματα της ελληνικής κοινωνίας, υποθάλπεται και κατευθύνεται από το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και, ακόμη χειρότερο, από το ίδιο το ελληνικό κράτος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση σαν ηθικός αυτουργός της επίθεσης κατά του δημοσιογράφου της τουρκικής μειονότητας θα μπορούσε άνετα να εκληφθεί ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας στην οποία υπάγεται η Κομοτηνή, επειδή προηγούμενα είχε αρνηθεί δημόσια να δεχτεί πρόσκληση για τα εγκαίνια της τράπεζας, με την εμπρηστική για τους ακραίους εθνικιστικούς και φασιστικούς κύκλους δικαιολογία, ότι η πρόσκληση δεν ήταν γραμμένη στην ελληνική γλώσσα και ότι στην τουρκική γλώσσα η Κομοτηνή αναφερόταν με το τουρκικό της όνομα. Το όνομα αυτό επικαλέστηκε το άτομο που περιμένοντας τα χειροκροτήματα των απανταχού φασιστικών και εθνικιστικών κύκλων, χτύπησε τον δημοσιογράφο της τουρκικής μειονότητας μπροστά στην κάμερα του ΑΝΤ1. Το προκλητικότατο και εξαιρετικά επικίνδυνο για τις σχέσεις των δύο χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας, περιστατικό της επίθεσης, πέρασε απαρατήρητο από το σύνολο των ελληνικών Μ.Μ.Ε., τα οποία θα είχαν σκυλιάσει εάν στην Ισταμπούλ Τούρκος είχε χτυπήσει μπροστά στις κάμερες της τουρκικής τηλεόρασης Έλληνα δημοσιογράφο, ο οποίος θα είχε αποκαλέσει την Ισταμπούλ Κωνσταντινούπολη.
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση δεν θεωρεί το γεγονός προϊόν άρρωστου εθνικιστικού αυθορμητισμού αλλά μια ακόμη προμελετημένη πρόκληση κατά της τουρκικής μειονότητας και κατ' επέκταση της Τουρκίας, όπως η πριν από λίγο καιρό επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας σε βραχονησίδα των παραλίων της Τουρκίας την οποία έχει οικειοποιηθεί η Ελλάδα, η μόνιμη παρουσίαση από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. σαν παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου των πτήσεων τουρκικών αεροπλάνων στον διεθνή εναέριο χώρο πάνω από Αιγαίο, όπου η Ελλάδα έχει προσεταιριστεί μόνο δικαιώματα τροχονόμου, οι εθνικιστικές κορώνες για δήθεν κακομεταχείριση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και τόσες άλλες προκλήσεις κατά της γειτονικής μας χώρας.
Αυτές οι προκλήσεις στοχεύουν συστηματικά στην δημιουργία φιλοπολεμικής έντασης μεταξύ των δύο χωρών, ούτως ώστε, όπως έχει καταγγελθεί και από επώνυμους έλληνες δημοσιογράφους, να δικαιολογηθούν οι τεράστιες σπατάλες για αγορές όπλων που θα χρησιμοποιηθούν σε πόλεμο κατά της Τουρκίας, σπατάλες δισεκατομμυρίων Ευρώ που θα στερηθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι και θα μεταφραστούν σε υπέρογκα και δυσθεώρητα κέρδη από τις σχετικές μίζες για όλους αυτούς που πρωταγωνιστούν στις αγορές όπλων από το ελληνικό κράτος.
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση, υπενθυμίζει και για τους πιο κακόπιστους, ότι η Ελλάδα στις 22 Σεπτεμβρίου 1997 υπέγραψε στο Στρασβούργο τη «Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των μειονοτήτων», σύμφωνα με την οποία «κάθε άτομο που ανήκει σε μια μειονότητα έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ελεύθερα και χωρίς ανάμιξη τη μειονοτική γλώσσα του, ιδιωτικά ή δημόσια, προφορικά ή γραπτά" (αρθρ.10.1). Επίσης, σύμφωνα με την ίδια Σύμβαση «σε περιοχές παραδοσιακά κατοικούμενες από αξιόλογους αριθμούς ατόμων που ανήκουν σε μειονότητα, τα συμβαλλόμενα μέρη θα προσπαθούν (...) να επιδεικνύουν παραδοσιακά τοπωνύμια, ονομασίες οδών και άλλες τοπογραφικές ενδείξεις που προορίζονται για το κοινό, και στη μειονοτική γλώσσα, όπου υπάρχει επαρκής απαίτηση για τέτοιες ενδείξεις" (αρθρ.11.3).
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση καλεί όσους αντιλαμβάνονται τις καταστροφικές συνέπειες της καλλιέργειας φιλοπολεμικού κλίματος με την γειτονική χώρα, τόσο για τους συμπολίτες μας Τούρκους της Θράκης, όσο και τους Έλληνες της Τουρκίας που κινδυνεύουν να υποστούν ανάλογα αντίποινα, είτε απλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ηλίθιους ώστε να γεμίζουν τις τσέπες των μιζαδόρων με λεφτά για άχρηστους τεράστιους εξοπλισμούς, να αντιδράσουν με όποιο τρόπο μπορούν απέναντι στην φασιστική τρομοκρατία κατά της μειονότητας, πριν είναι πολύ αργά. 21/2/2009
http://www.trakyaninsesi.com/
Son Güncelleme ( Pazartesi, 23 Şubat 2009 00:50 )
Θεωρεί ότι η τρομοκρατία ενάντια στην τουρκική μειονότητα στην οποία επιδίδονται οι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι και τα φασιστικά καρκινώματα της ελληνικής κοινωνίας, υποθάλπεται και κατευθύνεται από το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και, ακόμη χειρότερο, από το ίδιο το ελληνικό κράτος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση σαν ηθικός αυτουργός της επίθεσης κατά του δημοσιογράφου της τουρκικής μειονότητας θα μπορούσε άνετα να εκληφθεί ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας στην οποία υπάγεται η Κομοτηνή, επειδή προηγούμενα είχε αρνηθεί δημόσια να δεχτεί πρόσκληση για τα εγκαίνια της τράπεζας, με την εμπρηστική για τους ακραίους εθνικιστικούς και φασιστικούς κύκλους δικαιολογία, ότι η πρόσκληση δεν ήταν γραμμένη στην ελληνική γλώσσα και ότι στην τουρκική γλώσσα η Κομοτηνή αναφερόταν με το τουρκικό της όνομα. Το όνομα αυτό επικαλέστηκε το άτομο που περιμένοντας τα χειροκροτήματα των απανταχού φασιστικών και εθνικιστικών κύκλων, χτύπησε τον δημοσιογράφο της τουρκικής μειονότητας μπροστά στην κάμερα του ΑΝΤ1. Το προκλητικότατο και εξαιρετικά επικίνδυνο για τις σχέσεις των δύο χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας, περιστατικό της επίθεσης, πέρασε απαρατήρητο από το σύνολο των ελληνικών Μ.Μ.Ε., τα οποία θα είχαν σκυλιάσει εάν στην Ισταμπούλ Τούρκος είχε χτυπήσει μπροστά στις κάμερες της τουρκικής τηλεόρασης Έλληνα δημοσιογράφο, ο οποίος θα είχε αποκαλέσει την Ισταμπούλ Κωνσταντινούπολη.
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση δεν θεωρεί το γεγονός προϊόν άρρωστου εθνικιστικού αυθορμητισμού αλλά μια ακόμη προμελετημένη πρόκληση κατά της τουρκικής μειονότητας και κατ' επέκταση της Τουρκίας, όπως η πριν από λίγο καιρό επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας σε βραχονησίδα των παραλίων της Τουρκίας την οποία έχει οικειοποιηθεί η Ελλάδα, η μόνιμη παρουσίαση από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. σαν παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου των πτήσεων τουρκικών αεροπλάνων στον διεθνή εναέριο χώρο πάνω από Αιγαίο, όπου η Ελλάδα έχει προσεταιριστεί μόνο δικαιώματα τροχονόμου, οι εθνικιστικές κορώνες για δήθεν κακομεταχείριση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και τόσες άλλες προκλήσεις κατά της γειτονικής μας χώρας.
Αυτές οι προκλήσεις στοχεύουν συστηματικά στην δημιουργία φιλοπολεμικής έντασης μεταξύ των δύο χωρών, ούτως ώστε, όπως έχει καταγγελθεί και από επώνυμους έλληνες δημοσιογράφους, να δικαιολογηθούν οι τεράστιες σπατάλες για αγορές όπλων που θα χρησιμοποιηθούν σε πόλεμο κατά της Τουρκίας, σπατάλες δισεκατομμυρίων Ευρώ που θα στερηθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι και θα μεταφραστούν σε υπέρογκα και δυσθεώρητα κέρδη από τις σχετικές μίζες για όλους αυτούς που πρωταγωνιστούν στις αγορές όπλων από το ελληνικό κράτος.
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση, υπενθυμίζει και για τους πιο κακόπιστους, ότι η Ελλάδα στις 22 Σεπτεμβρίου 1997 υπέγραψε στο Στρασβούργο τη «Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των μειονοτήτων», σύμφωνα με την οποία «κάθε άτομο που ανήκει σε μια μειονότητα έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ελεύθερα και χωρίς ανάμιξη τη μειονοτική γλώσσα του, ιδιωτικά ή δημόσια, προφορικά ή γραπτά" (αρθρ.10.1). Επίσης, σύμφωνα με την ίδια Σύμβαση «σε περιοχές παραδοσιακά κατοικούμενες από αξιόλογους αριθμούς ατόμων που ανήκουν σε μειονότητα, τα συμβαλλόμενα μέρη θα προσπαθούν (...) να επιδεικνύουν παραδοσιακά τοπωνύμια, ονομασίες οδών και άλλες τοπογραφικές ενδείξεις που προορίζονται για το κοινό, και στη μειονοτική γλώσσα, όπου υπάρχει επαρκής απαίτηση για τέτοιες ενδείξεις" (αρθρ.11.3).
Η Αντιεθνικιστική Κίνηση καλεί όσους αντιλαμβάνονται τις καταστροφικές συνέπειες της καλλιέργειας φιλοπολεμικού κλίματος με την γειτονική χώρα, τόσο για τους συμπολίτες μας Τούρκους της Θράκης, όσο και τους Έλληνες της Τουρκίας που κινδυνεύουν να υποστούν ανάλογα αντίποινα, είτε απλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ηλίθιους ώστε να γεμίζουν τις τσέπες των μιζαδόρων με λεφτά για άχρηστους τεράστιους εξοπλισμούς, να αντιδράσουν με όποιο τρόπο μπορούν απέναντι στην φασιστική τρομοκρατία κατά της μειονότητας, πριν είναι πολύ αργά. 21/2/2009
http://www.trakyaninsesi.com/
Son Güncelleme ( Pazartesi, 23 Şubat 2009 00:50 )
ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ ΚΑΙ H ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Στην εφημερίδα "Καθημερινή" με ημερομηνία 22/02/2009 υπάρχει το άρθρο για το παιδομάζωμα του 1948, του βαλκανολόγου Σπ. Σφέτα.
Πρώτα απ' όλα η χρήση του όρου "σλαβόφωνοι" που χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος είναι λάθος. Σλαβόφωνοι είναι όλοι οι λαοί που μιλούν μια σλαβική γλώσσα. Το σωστό θα ήταν να χρησιμοποιείται ο όρος μακεδονόφωνοι, όταν πρόκειται για Μακεδόνες. Το δεύτερο λάθος είναι ο όρος Σλαβομακεδόνες. Τι εννοεί ο αρθρογράφος; Τι έννοια δίνει σε αυτό τον όρο; Γλωσσολογικό; Γεωγραφικό; Ιστορικό; ΕΘΝΙΚΟ; Εάν είναι το τελευταίο (το πιο πιθανό γιατί είναι και το πιο λογικό), μπορεί κανείς να μας πει ποιοι άλλοι κάτοικοι της Μακεδονίας δηλώνουν εθνική ταυτότητα Μακεδονική και όχι απλά γεωγραφική; Οι Βλάχοι, οι Αρβανίτες, οι Αθίγγανοι; Οι ΕΛΛΗΝΕΣ; Μα όλοι αυτοί έχουν την εθνοτική η εθνική ταυτότητα τους και την δηλώνουν! Άρα, γιατί οι Μακεδόνες πρέπει να έχουν προσδιοριστικό "Σλάβο" μπροστά στο όνομα της εθνικής ταυτότητας τους, και μόνο αυτοί από όλους τους σλαβόφωνους λαούς; (Βούλγαροι, Σέρβοι, Ρώσοι και πάει λέγοντας); Όταν κάποιος δηλώνει Μακεδόνας εννοείται ότι δηλώνει την εθνότητα του και όχι απλά την γεωγραφική προέλευση του από την Μακεδονία και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή ΥΠΑΡΧΕΙ έθνος Μακεδονικό στην Μακεδονία, όσο και αν δεν συμφέρει στο Ελληνικό Κράτος και προσπαθεί εδώ και 100 περίπου χρόνια να το εξαφανίσει.
Ας έρθουμε τώρα στην ουσία του άρθρου. Δεν θα εξετάσω όλους τους λόγους που εκθέτει ο αρθρογράφος για το παιδομάζωμα. Θα σταθώ μόνο στο γεγονός ότι μετά από 60 χρόνια από το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, τα μόνα αθώα θύματα (τα παιδιά) εκείνης της εποχής ακόμα και σήμερα πληρώνουν τη συνέπεια αυτού. Το ελληνικό κράτος κρατά ακόμα σε ισχύ ρατσιστικούς νόμους και διατάξεις που απαγορεύουν σε αυτούς τους ανθρώπους τον επαναπατρισμό στην γενέτειρα τους τη Μακεδονία και την επιστροφή των περιουσίων τους.
Αυτό το γεγονός και μόνο καταρρίπτει το σκεπτικό του αρθρογράφου όπου λέει ότι οι εύθηνες για το παιδομάζωμα δεν ήταν των Ελλήνων αλλά του ΝΟΦ, για δικά του αποκλειστικά συμφέροντα! Μέχρι και το ΚΚΕ απαλλάσσεται των ευθυνών του, με αυτά που γράφει ο κ. Σφέτας!
Με τέτοιες λογικές όμως δεν πρόκειται να πεισθούν ούτε οι Μακεδόνες αλλά ούτε οι Διεθνής οργανισμοί ότι το Ελληνικό κράτος (και γενικά όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα) δεν είχαν ως πρωταρχικό σκοπό την γενοκτονία του μακεδονικού έθνους στην Ελλάδα: με τον εκτοπισμό του όποτε ήταν δυνατόν, και την πολιτιστική και γλωσσική γενοκτονία για αυτούς που παρέμειναν εντός ελληνικών συνόρων.
Το ελληνικό κράτος έχει κάνει μεγάλη ζημιά στο μακεδονικό έθνος, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο του: στο χέρι κάθε δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας είναι να μην επιτρέψει αυτό να ολοκληρωθεί.
Εδώ μπορείτε να διαβάσατε το άρθρο του Σπ. Σφέτα:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100002_22/02/2009_304239
Πρώτα απ' όλα η χρήση του όρου "σλαβόφωνοι" που χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος είναι λάθος. Σλαβόφωνοι είναι όλοι οι λαοί που μιλούν μια σλαβική γλώσσα. Το σωστό θα ήταν να χρησιμοποιείται ο όρος μακεδονόφωνοι, όταν πρόκειται για Μακεδόνες. Το δεύτερο λάθος είναι ο όρος Σλαβομακεδόνες. Τι εννοεί ο αρθρογράφος; Τι έννοια δίνει σε αυτό τον όρο; Γλωσσολογικό; Γεωγραφικό; Ιστορικό; ΕΘΝΙΚΟ; Εάν είναι το τελευταίο (το πιο πιθανό γιατί είναι και το πιο λογικό), μπορεί κανείς να μας πει ποιοι άλλοι κάτοικοι της Μακεδονίας δηλώνουν εθνική ταυτότητα Μακεδονική και όχι απλά γεωγραφική; Οι Βλάχοι, οι Αρβανίτες, οι Αθίγγανοι; Οι ΕΛΛΗΝΕΣ; Μα όλοι αυτοί έχουν την εθνοτική η εθνική ταυτότητα τους και την δηλώνουν! Άρα, γιατί οι Μακεδόνες πρέπει να έχουν προσδιοριστικό "Σλάβο" μπροστά στο όνομα της εθνικής ταυτότητας τους, και μόνο αυτοί από όλους τους σλαβόφωνους λαούς; (Βούλγαροι, Σέρβοι, Ρώσοι και πάει λέγοντας); Όταν κάποιος δηλώνει Μακεδόνας εννοείται ότι δηλώνει την εθνότητα του και όχι απλά την γεωγραφική προέλευση του από την Μακεδονία και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή ΥΠΑΡΧΕΙ έθνος Μακεδονικό στην Μακεδονία, όσο και αν δεν συμφέρει στο Ελληνικό Κράτος και προσπαθεί εδώ και 100 περίπου χρόνια να το εξαφανίσει.
Ας έρθουμε τώρα στην ουσία του άρθρου. Δεν θα εξετάσω όλους τους λόγους που εκθέτει ο αρθρογράφος για το παιδομάζωμα. Θα σταθώ μόνο στο γεγονός ότι μετά από 60 χρόνια από το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, τα μόνα αθώα θύματα (τα παιδιά) εκείνης της εποχής ακόμα και σήμερα πληρώνουν τη συνέπεια αυτού. Το ελληνικό κράτος κρατά ακόμα σε ισχύ ρατσιστικούς νόμους και διατάξεις που απαγορεύουν σε αυτούς τους ανθρώπους τον επαναπατρισμό στην γενέτειρα τους τη Μακεδονία και την επιστροφή των περιουσίων τους.
Αυτό το γεγονός και μόνο καταρρίπτει το σκεπτικό του αρθρογράφου όπου λέει ότι οι εύθηνες για το παιδομάζωμα δεν ήταν των Ελλήνων αλλά του ΝΟΦ, για δικά του αποκλειστικά συμφέροντα! Μέχρι και το ΚΚΕ απαλλάσσεται των ευθυνών του, με αυτά που γράφει ο κ. Σφέτας!
Με τέτοιες λογικές όμως δεν πρόκειται να πεισθούν ούτε οι Μακεδόνες αλλά ούτε οι Διεθνής οργανισμοί ότι το Ελληνικό κράτος (και γενικά όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα) δεν είχαν ως πρωταρχικό σκοπό την γενοκτονία του μακεδονικού έθνους στην Ελλάδα: με τον εκτοπισμό του όποτε ήταν δυνατόν, και την πολιτιστική και γλωσσική γενοκτονία για αυτούς που παρέμειναν εντός ελληνικών συνόρων.
Το ελληνικό κράτος έχει κάνει μεγάλη ζημιά στο μακεδονικό έθνος, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο του: στο χέρι κάθε δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας είναι να μην επιτρέψει αυτό να ολοκληρωθεί.
Εδώ μπορείτε να διαβάσατε το άρθρο του Σπ. Σφέτα:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100002_22/02/2009_304239
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
21 Φεβρουαρίου - Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας
Στις 21 Φεβρουαρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Hμέρα Μητρικής Γλώσσας που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO το Νοέμβριο του 1999 και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από το Φεβρουάριο του 2000. Η UNESCO τονίζει ότι σχεδόν οι μισές από τις 6.000 ομιλούμενες σήμερα γλώσσες κινδυνεύουν να περιοριστούν ή ακόμα και να εξαφανιστούν σε πολλά σημεία του πλανήτη.
Το δικαίωμα του παιδιού στη μητρική του γλώσσα είναι αναφαίρετο όπως προβλέπεται στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού που η UNICEF προώθησε προς ψήφιση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι των δικαιωμάτων του παιδιού το Όνομα, η Εθνικότητα καθώς η Ταυτότητα όπως καθορίζονται σαφώς μέσα από τα παρακάτω άρθρα της Σύμβασης:
Άρθρο 7 - Όνομα και Εθνικότητα
1. Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννησή του και έχει από εκείνη τη στιγμή το δικαίωμα ονόματος, το δικαίωμα να αποκτήσει ιθαγένεια, και, στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίζει τους γονείς του και να ανατραφεί από αυτούς.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη μεριμνούν για τη θέση σε εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία τους και με τις υποχρεώσεις που τους επιβάλουν οι ισχύουσες σ' αυτό το πεδίο διεθνείς συνθήκες, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, ελλείψει αυτών, το παιδί θα ήταν άπατρις.
Άρθρο 8 - Ταυτότητα
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού για διατήρηση της ταυτότητας του, συμπεριλαμβανομένων της ιθαγένειας του, του ονόματός του και των οικογενειακών σχέσεων του, όπως αυτά αναγνωρίζονται από το νόμο, χωρίς παράνομη ανάμιξη.
2. Εάν ένα παιδί στερείται παράνομα ορισμένα ή όλα τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητά του, τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να του παράσχουν κατάλληλη υποστήριξη και προστασία, ώστε η ταυτότητά του να αποκατασταθεί το συντομότερο δυνατόν.
Το ζήτημα του σεβασμού της γλώσσας αποσαφηνίζεται
ακόμα περισσότερο από τα παρακάτω άρθρα:
Άρθρο 29 - Στόχοι της Εκπαίδευσης
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη συμφωνούν ότι η εκπαίδευση του παιδιού πρέπει να αποσκοπεί:
.................
γ) Στην ανάπτυξη του σεβασμού για τους γονείς του παιδιού, την ταυτότητά του, τη γλώσσα του και τις πολιτιστικές του αξίες, καθώς και του σεβασμού του για τις εθνικές αξίες της χώρας στην οποία ζει, της χώρας από την οποία μπορεί να κατάγεται και για τους πολιτισμούς που διαφέρουν από το δικό του.
.................
Άρθρο 30 - Παιδιά μειονοτήτων
Στα κράτη όπου υπάρχουν εθνικές, θρησκευτικές γλωσσικές μειονότητες ή πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής, ένα παιδί αυτόχθονας ή που ανήκει σε μία από αυτές τις μειονότητες δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα να έχει τη δική του πολιτιστική ζωή, να πρεσβεύει και να ασκεί τη δική του θρησκεία ή να χρησιμοποιεί τη δική του γλώσσα από κοινού με τα άλλα μέλη της ομάδας του.
Η UNICEF, με σημαντικά προγράμματα σε όλο τον κόσμο φροντίζει για την προάσπιση και την προώθηση όλων εκείνων των δικαιωμάτων του παιδιού που συνδέονται με την πολυπολιτισμικότητα και τη διαφορετικότητα, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, γλώσσας και πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, τόσο για το παιδί όσο για τη μητέρα.
http://www.unicef.gr/news/2009/n090123.php
Το δικαίωμα του παιδιού στη μητρική του γλώσσα είναι αναφαίρετο όπως προβλέπεται στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού που η UNICEF προώθησε προς ψήφιση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι των δικαιωμάτων του παιδιού το Όνομα, η Εθνικότητα καθώς η Ταυτότητα όπως καθορίζονται σαφώς μέσα από τα παρακάτω άρθρα της Σύμβασης:
Άρθρο 7 - Όνομα και Εθνικότητα
1. Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννησή του και έχει από εκείνη τη στιγμή το δικαίωμα ονόματος, το δικαίωμα να αποκτήσει ιθαγένεια, και, στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίζει τους γονείς του και να ανατραφεί από αυτούς.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη μεριμνούν για τη θέση σε εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία τους και με τις υποχρεώσεις που τους επιβάλουν οι ισχύουσες σ' αυτό το πεδίο διεθνείς συνθήκες, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, ελλείψει αυτών, το παιδί θα ήταν άπατρις.
Άρθρο 8 - Ταυτότητα
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού για διατήρηση της ταυτότητας του, συμπεριλαμβανομένων της ιθαγένειας του, του ονόματός του και των οικογενειακών σχέσεων του, όπως αυτά αναγνωρίζονται από το νόμο, χωρίς παράνομη ανάμιξη.
2. Εάν ένα παιδί στερείται παράνομα ορισμένα ή όλα τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητά του, τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να του παράσχουν κατάλληλη υποστήριξη και προστασία, ώστε η ταυτότητά του να αποκατασταθεί το συντομότερο δυνατόν.
Το ζήτημα του σεβασμού της γλώσσας αποσαφηνίζεται
ακόμα περισσότερο από τα παρακάτω άρθρα:
Άρθρο 29 - Στόχοι της Εκπαίδευσης
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη συμφωνούν ότι η εκπαίδευση του παιδιού πρέπει να αποσκοπεί:
.................
γ) Στην ανάπτυξη του σεβασμού για τους γονείς του παιδιού, την ταυτότητά του, τη γλώσσα του και τις πολιτιστικές του αξίες, καθώς και του σεβασμού του για τις εθνικές αξίες της χώρας στην οποία ζει, της χώρας από την οποία μπορεί να κατάγεται και για τους πολιτισμούς που διαφέρουν από το δικό του.
.................
Άρθρο 30 - Παιδιά μειονοτήτων
Στα κράτη όπου υπάρχουν εθνικές, θρησκευτικές γλωσσικές μειονότητες ή πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής, ένα παιδί αυτόχθονας ή που ανήκει σε μία από αυτές τις μειονότητες δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα να έχει τη δική του πολιτιστική ζωή, να πρεσβεύει και να ασκεί τη δική του θρησκεία ή να χρησιμοποιεί τη δική του γλώσσα από κοινού με τα άλλα μέλη της ομάδας του.
Η UNICEF, με σημαντικά προγράμματα σε όλο τον κόσμο φροντίζει για την προάσπιση και την προώθηση όλων εκείνων των δικαιωμάτων του παιδιού που συνδέονται με την πολυπολιτισμικότητα και τη διαφορετικότητα, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, γλώσσας και πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, τόσο για το παιδί όσο για τη μητέρα.
http://www.unicef.gr/news/2009/n090123.php
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009
ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΥΑΛΑ.
Του Γιώργου Ν.Παπαδάκη
Κοιτώντας και ξανακοιτώντας το video με την «έκρηξη» του Τούρκου πρωθυπουργού Ταϊγίπ Ερντογάν εναντίον του Ισραηλινού προέδρου Σίμον Πέρες στο Νταβός, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου. Από τις πιο απλές που έχουν σχέση με αυτό καθεαυτό το γεγονός έως τις πιο σύνθετες. Όπως για παράδειγμα, που ήταν ο Έλληνας πρωθυπουργός, οι Έλληνες υπουργοί, υφυπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, επιχειρηματίες, οικονομικοί επιστήμονες και αναλυτές, δημοσιογράφοι και άλλοι πολλοί όταν λάμβανε χώρα το εν λόγω επεισόδιο. Η απάντηση δυστυχώς, είναι πολύ απλή. Στη θαλπωρή του οικείου τους περιβάλλοντος, παρακολουθώντας το γεγονός αυτό αλλά και όλα όσα συνέβησαν στο ελβετικό χειμερινό θέρετρο εκ του μακρόθεν, ως απλοί παρατηρητές των γεγονότων. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός είναι ίσως η σημαντικότερη διεθνής συνάντηση κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων, οργανισμών, ειδικών επιστημόνων και επιχειρήσεων στον κόσμο. Παρά τους κατά καιρούς επικριτές του, δεν είναι τυχαίο ότι απολαμβάνει αυτής της τεράστιας απήχησης εδώ και δεκαετίες. Έως πέρυσι, μάλιστα, το τιμούσαν με την παρουσία τους και Έλληνες «επώνυμοι», οι οποίοι δεν έχαναν την ευκαιρία να διατυμπανίζουν πόσο σημαντικό είναι να λάβεις πρόσκληση και να παρευρεθείς εκεί.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
http://www.trakyaninsesi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=6:2009-02-13-23-12-41&catid=1:latest-news
Κοιτώντας και ξανακοιτώντας το video με την «έκρηξη» του Τούρκου πρωθυπουργού Ταϊγίπ Ερντογάν εναντίον του Ισραηλινού προέδρου Σίμον Πέρες στο Νταβός, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου. Από τις πιο απλές που έχουν σχέση με αυτό καθεαυτό το γεγονός έως τις πιο σύνθετες. Όπως για παράδειγμα, που ήταν ο Έλληνας πρωθυπουργός, οι Έλληνες υπουργοί, υφυπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, επιχειρηματίες, οικονομικοί επιστήμονες και αναλυτές, δημοσιογράφοι και άλλοι πολλοί όταν λάμβανε χώρα το εν λόγω επεισόδιο. Η απάντηση δυστυχώς, είναι πολύ απλή. Στη θαλπωρή του οικείου τους περιβάλλοντος, παρακολουθώντας το γεγονός αυτό αλλά και όλα όσα συνέβησαν στο ελβετικό χειμερινό θέρετρο εκ του μακρόθεν, ως απλοί παρατηρητές των γεγονότων. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός είναι ίσως η σημαντικότερη διεθνής συνάντηση κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων, οργανισμών, ειδικών επιστημόνων και επιχειρήσεων στον κόσμο. Παρά τους κατά καιρούς επικριτές του, δεν είναι τυχαίο ότι απολαμβάνει αυτής της τεράστιας απήχησης εδώ και δεκαετίες. Έως πέρυσι, μάλιστα, το τιμούσαν με την παρουσία τους και Έλληνες «επώνυμοι», οι οποίοι δεν έχαναν την ευκαιρία να διατυμπανίζουν πόσο σημαντικό είναι να λάβεις πρόσκληση και να παρευρεθείς εκεί.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
http://www.trakyaninsesi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=6:2009-02-13-23-12-41&catid=1:latest-news
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1822
Αρχές Φεβρουαρίου του 1822 ξεσπάει άλλη μια εξέγερση κατά των Οθωμανών στη Μακεδονία. Στις 19 Φεβρουαρίου οι επαναστάτες έχουν ήδη καταλάβει τη Νάουσα και τα γύρω χωριά και στις 21 μπαίνουν στη Βέροια την οποία όμως δεν μπορούν να κρατήσουν.
Οι Οθωμανικές δυνάμεις αντεπετίθενται αλλά οι επαναστάτες τις αντιμετωπίζουν κατά μέτωπο στις 12 Μαρτίου, στη Ντόμπρα (Καλή Παναγιά), περί τα πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Βέροιας. Η αποτυχία και οι μεγάλες απώλειες που έχουν οι κατακτητές, αναγκάζουν τον Εμπού Λουμπούτ, πασά της Θεσσαλονίκης, να εκστρατεύσει ο ίδιος με όλες του τις δυνάμεις και να πολιορκήσει τη Νάουσα στα τέλη Μαρτίου.
Έχει μείνει γνωστή και ως επανάσταση του Βερμίου, λόγω του ότι είχε ως επίκεντρο το Βέρμιο ή της Νάουσας λόγω του ότι η πόλη ήταν το κέντρο του επαναστατικού κινήματος και η οποία τελικά καταστράφηκε στις 13 Απριλίου από τους κατακτητές.
Η επανάσταση είναι πολύ γνωστή και προβεβλημένη. Ελάχιστα γνωστή παραμένει όμως η σύνθεση των επαναστατικών δυνάμεων και η ταυτότητα των χωριών που καταστράφηκαν μαζί με τη Νάουσα.
Τα γύρω από τη Νάουσα χωριά είναι τα: Γκόρνο Γραμαντίκοβο (Άνω Γραμματικό), Ντόλνο Γκραμαντίκοβο (Κάτω Γραμματικό), Όσλιανι (Αγία Φωτεινή), που ανήκουν στο Ν. Πέλλας, Κουτσούφλιανι (Άγιος Παύλος), Ντραζίλοβο (Μεταμόρφωση), Φέτιτσα (Πολλά Νερά), Ράμνιτσα (δεν ξανακατοικήθηκε), Γκόρνο Σέλο (Άνω Βέρμιο), Ντόλνο Σέλο (Κάτω Βέρμιο – το Σέλο έγινε Σέλι και με αυτό το όνομα είναι γνωστό το χιονοδρομικό κέντρο), Χοροπάν (Στενήμαχος), Μαρούσα – Ντόλιανι (Κουμαριά), Ιαβόρνιτσα (Τρίλοφον-Νέα Κούκλενα), Σούβα Λιβάντα (Ξιρολίβαδον), Τσόρνοβο (Φυτία), Ντόμπρα (Καλή Παναγιά), Κούμανιτς (Κομνήνιο), Ντόλνα Λούζιτσα (Τριπόταμος), Γκόρνα Λούζιτσα (Άνω Τριπόταμος), Τόπλιανι (Γεωργιανοί), Τσαρκόβιανη (Άγιος Ιωάννης-Μικρή Σάντα), Καρατάσι (Μαυροδένδρι).
Τα ονόματα σε παρένθεση είναι αυτά που επέβαλε το ελλαδικό κράτος το 1926. Η ίδια η πόλη λεγόταν Νιάουστα ή Νέγκουστα, ενώ και τα τοπωνύμια μέσα και γύρω από την πόλη δεν ήταν ελληνικά, όπως Αράπιτσα, Μπάταν, Στουπάνοι κλπ. Η περιοχή όπου είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Σχολής του Αριστοτέλη, ακόμα και σήμερα ονομάζεται Ισβόρια (ίσβορ στα μακεδονικά είναι η πηγή). Οι κάτοικοι είχαν ως μητρική γλώσσα τη μακεδονική και ως δεύτερη γλώσσα την ελληνική.
Αλλά και τα χωριά του κάμπου της Νάουσας, για τα οποία δεν υπάρχουν πληροφορίες που να λένε ότι καταστράφηκαν, δεν είχαν ελληνικά ονόματα. Τσαρμαρίνοβο (Μαρίνα), Γιανάκοβο (Γιαννακοχώρι), Γκολίσανι (Λευκάδια), Κοπάνοβο (Κοπανός), Ντόλνο Κοπάνοβο (Χαρίεσα), Μινόστιτσα (Μονόσπιτα), Γιάντσιστα (Άγιος Γεώργιος), Βέστιτσα (Αγγελοχώρι) κλπ., οι κάτοικοι των οποίων μέχρι το 1912 μιλούσαν αποκλειστικά τη Μακεδονική. Ελληνικά μιλούσαν τα χωριά νοτιοανατολικά της Βέροιας και γι’ αυτό η περιοχή ονομαζόταν Ρουμλούκι. Ακόμα και αυτοί εκείνη την εποχή δεν είχαν ελληνική συνείδηση αλλά ρωμαίικη (Ρουμ-μιλιέτ – Ρωμιοί). Το γιατί δεν συμμετείχαν στην επανάσταση οφείλεται κυρίως στον ρόλο που έπαιζαν τα όργανα του Πατριαρχείου, τα οποία συνιστούσαν «δουλικήν υπακοήν εις τους κρατούντας». Την επανάσταση του Βερμίου την ονόμασαν ελληνική πολύ αργότερα οι προπαγανδιστές του «ελληνισμού».
Ηγέτες της επανάστασης ήταν ο Τάσος Καρατάσος, και ο Αγγελής Γάτσος, ενώ επιτελικό ρόλο παίζει ο προύχοντας Ζαφειράκης.
Ο αρχιστράτηγος Καρατάσος κατάγεται από τη Ντόμπρα, που στα μακεδονικά σημαίνει καλή και το 1926 μετονομάστηκε σε Καλή Παναγιά. Πήρε το όνομά της από το μοναστήρι της Ντόμπρα Μπογκρόντιτσα. Το Μπογκρόντιτσα (Θεοτόκος) καταργήθηκε, ενώ το Ντόμπρα πήρε την ελληνοποιημένη παραφθορά Δοβρά. Έτσι προέκυψε η Μονή Δοβρά και ο Δήμος Δοβρά με έδρα τη Γιάντσιστα (Άγιος Γεώργιος).
Ο Αγγελής Γάτσος κατάγεται από το Σαρακίνοβο (Σαρακινοί Αλμωπίας – Ν.Πέλλας). Το όνομά του ήταν Άγγελ ή Γκέλε Γκάτσοβ και στο χωριό του, όπως και σε όλα τα χωριά του Ν. Πέλλας από όπου είχε δημιουργήσει το σώμα του, κανένας δεν είχε μητρική του γλώσσα τα ελληνικά πριν το 1912.
Μετά την καταστολή της εξέγερσης οι Καρατάσος και Γάτσος συγκροτούν σώμα τριακοσίων περίπου μαχητών και πηγαίνουν στη Ρούμελη και το Μoριά, όπου αγωνίζονται μέχρι το τέλος της επανάστασης. Ελληνόφωνος οπλαρχηγός ή σώμα ελληνοφώνων από τη Μακεδονία που να πήγε να βοηθήσει τους επαναστατημένους Γραικούς, δεν αναφέρεται απολύτως κανένας.
Σε όλη την νεοελληνική βιβλιογραφία, τις εγκυκλοπαίδειες, τα δημοσιεύματα, τις επετειακές εκδηλώσεις οι Καρατάσος, Γάτσος και οι μαχητές των σωμάτων τους αποκαλούνται σκέτα Μακεδόνες, χωρίς απολύτως κανέναν άλλο προσδιορισμό. Πουθενά δεν τους λένε «Σλάβους»,
«Βούλγαρους», «Βουλγαρόφωνους», «Σλαβόφωνους»,
«Σκοπιανούς» ή οτιδήποτε άλλο. «Σλαβόφωνους» τους λένε οι σύγχρονοι θιασώτες του «ελληνισμού», όταν θέλουν να υποστηρίξουν ότι οι «σλαβόφωνοι» Μακεδόνες είχαν ελληνική συνείδηση. Για να γίνουν πειστικοί αναφέρουν ως παράδειγμα τους Καρατάσο και Γάτσο.
Ένα άλλο χοντρό ψέμα που λένε γι’ αυτούς, είναι ότι πολέμησαν για την Ελλάδα. Αποκρύπτουν συνειδητά ότι ο αγώνας εκείνος ήταν παν βαλκανικός και όλοι οι βαλκάνιοι επαναστάτες αλληλοβοηθιούνταν. Κατά την επανάσταση του 1821 στην Ελλάδα συμμετείχαν και Βούλγαροι (με τον Χατζηχρήστο), Βλάχοι, Αλβανοί, Ρουμάνοι κ.α. Ο Τ.Καρατάσος μαζί με τον βλάχο Γιωργάκη Ολύμπιο λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν συμμετάσχει με μακεδονικό σώμα στην εξέγερση της Σερβίας. Μακεδονικό σώμα με επικεφαλής το Γιωργάκη Ολύμπιο και το Μακεντόνσκι είχε συμμετάσχει στην εξέγερση στη Μολδοβλαχία.
Ογδόντα χρόνια αργότερα ξεσπάει στη Μακεδονία άλλη μια μεγάλη εξέγερση. Είναι η γνωστή επανάσταση του Ηλιντεν, το καλοκαίρι του 1903. Η σύνθεση των επαναστατικών σωμάτων είναι ακριβώς η ίδια με εκείνην της εξέγερσης του Βερμίου. Λίγο μεγαλύτερη φαίνεται να είναι η συμμετοχή των Βλάχων. Βλάχος ήταν ο οπλαρχηγός των Κορεστίων Καστοριάς, Μήτρος Βλάχος, ο αρχιστράτηγος των επαναστατών του Κρουσόβου, Πήτου Γκούλη, ο Γκιόργκι Μουτσιτάνο, το σώμα του οποίου σε συνεργασία με το σώμα του Ζλατάν από την Γκολέσανη (Λευκάδια) Νάουσας, αιχμαλώτισαν, δίκασαν, καταδίκασαν και κρέμασαν τον μακεδονοδιώκτη Τέλο Αγρα.
Ο Άγρας τρομοκρατούσε, δολοφονούσε και εκβίαζε ακριβώς εκείνα τα χωριά και τους απογόνους εκείνων που έκαναν την επανάσταση του Βερμίου. Ακριβώς εκείνους που όλοι οι Νεοέλληνες αποκαλούνε σκέτο Μακεδόνες, ενώ τους απογόνους τους τους αποκαλούνε Βουλγάρους, γιατί έτσι εξυπηρετείται η αντιμακεδονική τους πολιτική. Βούλγαρους αποκαλούνε όχι μόνο τους Μακεδόνες, των οποίων η γλώσσα έχει συγγένεια με τη Βουλγαρική αλλά ακόμη και τους Βλάχους επειδή συμμετείχαν στην εξέγερση του Ηλιντεν που είχε ξεκάθαρο στόχο την απελευθέρωση της Μακεδονίας. «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες» ήταν το κεντρικό τους σύνθημα.
Την επανάσταση του Ηλιντεν την έκανε ακριβώς ο ίδιος λαός που έκανε και την επανάσταση του Βερμίου.
Αν είναι «Βούλγαροι» οι Μακεδόνες επειδή δεν είναι ελληνόφωνοι, τότε Βούλγαρος ήταν και ο Καρατάσος, του οποίου αγάλματα υπάρχουν στη Βέροια και τη Νάουσα και ο Γάτσος του οποίου άγαλμα υπάρχει στην Αριδαία.
Καιρός είναι να σταματήσει αυτή η εξωφρενική διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικής ιστορίας. Να σταματήσει η εγκληματική ασέβεια προς τους σύγχρονους Μακεδόνες και να αποδοθεί σ΄αυτούς ο σεβασμός και τα δικαιώματα που δικαιούνται. Τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι Μακεδόνες επαναστάτες του 1822, του 1903 και όλων των άλλων περιόδων πρέπει να επικρατήσουν στον τόπο τους. Να απελευθερωθεί η Μακεδονία από το ψέμα, την ασέβεια και τη σχιζοφράνεια.
Οι Οθωμανικές δυνάμεις αντεπετίθενται αλλά οι επαναστάτες τις αντιμετωπίζουν κατά μέτωπο στις 12 Μαρτίου, στη Ντόμπρα (Καλή Παναγιά), περί τα πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Βέροιας. Η αποτυχία και οι μεγάλες απώλειες που έχουν οι κατακτητές, αναγκάζουν τον Εμπού Λουμπούτ, πασά της Θεσσαλονίκης, να εκστρατεύσει ο ίδιος με όλες του τις δυνάμεις και να πολιορκήσει τη Νάουσα στα τέλη Μαρτίου.
Έχει μείνει γνωστή και ως επανάσταση του Βερμίου, λόγω του ότι είχε ως επίκεντρο το Βέρμιο ή της Νάουσας λόγω του ότι η πόλη ήταν το κέντρο του επαναστατικού κινήματος και η οποία τελικά καταστράφηκε στις 13 Απριλίου από τους κατακτητές.
Η επανάσταση είναι πολύ γνωστή και προβεβλημένη. Ελάχιστα γνωστή παραμένει όμως η σύνθεση των επαναστατικών δυνάμεων και η ταυτότητα των χωριών που καταστράφηκαν μαζί με τη Νάουσα.
Τα γύρω από τη Νάουσα χωριά είναι τα: Γκόρνο Γραμαντίκοβο (Άνω Γραμματικό), Ντόλνο Γκραμαντίκοβο (Κάτω Γραμματικό), Όσλιανι (Αγία Φωτεινή), που ανήκουν στο Ν. Πέλλας, Κουτσούφλιανι (Άγιος Παύλος), Ντραζίλοβο (Μεταμόρφωση), Φέτιτσα (Πολλά Νερά), Ράμνιτσα (δεν ξανακατοικήθηκε), Γκόρνο Σέλο (Άνω Βέρμιο), Ντόλνο Σέλο (Κάτω Βέρμιο – το Σέλο έγινε Σέλι και με αυτό το όνομα είναι γνωστό το χιονοδρομικό κέντρο), Χοροπάν (Στενήμαχος), Μαρούσα – Ντόλιανι (Κουμαριά), Ιαβόρνιτσα (Τρίλοφον-Νέα Κούκλενα), Σούβα Λιβάντα (Ξιρολίβαδον), Τσόρνοβο (Φυτία), Ντόμπρα (Καλή Παναγιά), Κούμανιτς (Κομνήνιο), Ντόλνα Λούζιτσα (Τριπόταμος), Γκόρνα Λούζιτσα (Άνω Τριπόταμος), Τόπλιανι (Γεωργιανοί), Τσαρκόβιανη (Άγιος Ιωάννης-Μικρή Σάντα), Καρατάσι (Μαυροδένδρι).
Τα ονόματα σε παρένθεση είναι αυτά που επέβαλε το ελλαδικό κράτος το 1926. Η ίδια η πόλη λεγόταν Νιάουστα ή Νέγκουστα, ενώ και τα τοπωνύμια μέσα και γύρω από την πόλη δεν ήταν ελληνικά, όπως Αράπιτσα, Μπάταν, Στουπάνοι κλπ. Η περιοχή όπου είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Σχολής του Αριστοτέλη, ακόμα και σήμερα ονομάζεται Ισβόρια (ίσβορ στα μακεδονικά είναι η πηγή). Οι κάτοικοι είχαν ως μητρική γλώσσα τη μακεδονική και ως δεύτερη γλώσσα την ελληνική.
Αλλά και τα χωριά του κάμπου της Νάουσας, για τα οποία δεν υπάρχουν πληροφορίες που να λένε ότι καταστράφηκαν, δεν είχαν ελληνικά ονόματα. Τσαρμαρίνοβο (Μαρίνα), Γιανάκοβο (Γιαννακοχώρι), Γκολίσανι (Λευκάδια), Κοπάνοβο (Κοπανός), Ντόλνο Κοπάνοβο (Χαρίεσα), Μινόστιτσα (Μονόσπιτα), Γιάντσιστα (Άγιος Γεώργιος), Βέστιτσα (Αγγελοχώρι) κλπ., οι κάτοικοι των οποίων μέχρι το 1912 μιλούσαν αποκλειστικά τη Μακεδονική. Ελληνικά μιλούσαν τα χωριά νοτιοανατολικά της Βέροιας και γι’ αυτό η περιοχή ονομαζόταν Ρουμλούκι. Ακόμα και αυτοί εκείνη την εποχή δεν είχαν ελληνική συνείδηση αλλά ρωμαίικη (Ρουμ-μιλιέτ – Ρωμιοί). Το γιατί δεν συμμετείχαν στην επανάσταση οφείλεται κυρίως στον ρόλο που έπαιζαν τα όργανα του Πατριαρχείου, τα οποία συνιστούσαν «δουλικήν υπακοήν εις τους κρατούντας». Την επανάσταση του Βερμίου την ονόμασαν ελληνική πολύ αργότερα οι προπαγανδιστές του «ελληνισμού».
Ηγέτες της επανάστασης ήταν ο Τάσος Καρατάσος, και ο Αγγελής Γάτσος, ενώ επιτελικό ρόλο παίζει ο προύχοντας Ζαφειράκης.
Ο αρχιστράτηγος Καρατάσος κατάγεται από τη Ντόμπρα, που στα μακεδονικά σημαίνει καλή και το 1926 μετονομάστηκε σε Καλή Παναγιά. Πήρε το όνομά της από το μοναστήρι της Ντόμπρα Μπογκρόντιτσα. Το Μπογκρόντιτσα (Θεοτόκος) καταργήθηκε, ενώ το Ντόμπρα πήρε την ελληνοποιημένη παραφθορά Δοβρά. Έτσι προέκυψε η Μονή Δοβρά και ο Δήμος Δοβρά με έδρα τη Γιάντσιστα (Άγιος Γεώργιος).
Ο Αγγελής Γάτσος κατάγεται από το Σαρακίνοβο (Σαρακινοί Αλμωπίας – Ν.Πέλλας). Το όνομά του ήταν Άγγελ ή Γκέλε Γκάτσοβ και στο χωριό του, όπως και σε όλα τα χωριά του Ν. Πέλλας από όπου είχε δημιουργήσει το σώμα του, κανένας δεν είχε μητρική του γλώσσα τα ελληνικά πριν το 1912.
Μετά την καταστολή της εξέγερσης οι Καρατάσος και Γάτσος συγκροτούν σώμα τριακοσίων περίπου μαχητών και πηγαίνουν στη Ρούμελη και το Μoριά, όπου αγωνίζονται μέχρι το τέλος της επανάστασης. Ελληνόφωνος οπλαρχηγός ή σώμα ελληνοφώνων από τη Μακεδονία που να πήγε να βοηθήσει τους επαναστατημένους Γραικούς, δεν αναφέρεται απολύτως κανένας.
Σε όλη την νεοελληνική βιβλιογραφία, τις εγκυκλοπαίδειες, τα δημοσιεύματα, τις επετειακές εκδηλώσεις οι Καρατάσος, Γάτσος και οι μαχητές των σωμάτων τους αποκαλούνται σκέτα Μακεδόνες, χωρίς απολύτως κανέναν άλλο προσδιορισμό. Πουθενά δεν τους λένε «Σλάβους»,
«Βούλγαρους», «Βουλγαρόφωνους», «Σλαβόφωνους»,
«Σκοπιανούς» ή οτιδήποτε άλλο. «Σλαβόφωνους» τους λένε οι σύγχρονοι θιασώτες του «ελληνισμού», όταν θέλουν να υποστηρίξουν ότι οι «σλαβόφωνοι» Μακεδόνες είχαν ελληνική συνείδηση. Για να γίνουν πειστικοί αναφέρουν ως παράδειγμα τους Καρατάσο και Γάτσο.
Ένα άλλο χοντρό ψέμα που λένε γι’ αυτούς, είναι ότι πολέμησαν για την Ελλάδα. Αποκρύπτουν συνειδητά ότι ο αγώνας εκείνος ήταν παν βαλκανικός και όλοι οι βαλκάνιοι επαναστάτες αλληλοβοηθιούνταν. Κατά την επανάσταση του 1821 στην Ελλάδα συμμετείχαν και Βούλγαροι (με τον Χατζηχρήστο), Βλάχοι, Αλβανοί, Ρουμάνοι κ.α. Ο Τ.Καρατάσος μαζί με τον βλάχο Γιωργάκη Ολύμπιο λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν συμμετάσχει με μακεδονικό σώμα στην εξέγερση της Σερβίας. Μακεδονικό σώμα με επικεφαλής το Γιωργάκη Ολύμπιο και το Μακεντόνσκι είχε συμμετάσχει στην εξέγερση στη Μολδοβλαχία.
Ογδόντα χρόνια αργότερα ξεσπάει στη Μακεδονία άλλη μια μεγάλη εξέγερση. Είναι η γνωστή επανάσταση του Ηλιντεν, το καλοκαίρι του 1903. Η σύνθεση των επαναστατικών σωμάτων είναι ακριβώς η ίδια με εκείνην της εξέγερσης του Βερμίου. Λίγο μεγαλύτερη φαίνεται να είναι η συμμετοχή των Βλάχων. Βλάχος ήταν ο οπλαρχηγός των Κορεστίων Καστοριάς, Μήτρος Βλάχος, ο αρχιστράτηγος των επαναστατών του Κρουσόβου, Πήτου Γκούλη, ο Γκιόργκι Μουτσιτάνο, το σώμα του οποίου σε συνεργασία με το σώμα του Ζλατάν από την Γκολέσανη (Λευκάδια) Νάουσας, αιχμαλώτισαν, δίκασαν, καταδίκασαν και κρέμασαν τον μακεδονοδιώκτη Τέλο Αγρα.
Ο Άγρας τρομοκρατούσε, δολοφονούσε και εκβίαζε ακριβώς εκείνα τα χωριά και τους απογόνους εκείνων που έκαναν την επανάσταση του Βερμίου. Ακριβώς εκείνους που όλοι οι Νεοέλληνες αποκαλούνε σκέτο Μακεδόνες, ενώ τους απογόνους τους τους αποκαλούνε Βουλγάρους, γιατί έτσι εξυπηρετείται η αντιμακεδονική τους πολιτική. Βούλγαρους αποκαλούνε όχι μόνο τους Μακεδόνες, των οποίων η γλώσσα έχει συγγένεια με τη Βουλγαρική αλλά ακόμη και τους Βλάχους επειδή συμμετείχαν στην εξέγερση του Ηλιντεν που είχε ξεκάθαρο στόχο την απελευθέρωση της Μακεδονίας. «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες» ήταν το κεντρικό τους σύνθημα.
Την επανάσταση του Ηλιντεν την έκανε ακριβώς ο ίδιος λαός που έκανε και την επανάσταση του Βερμίου.
Αν είναι «Βούλγαροι» οι Μακεδόνες επειδή δεν είναι ελληνόφωνοι, τότε Βούλγαρος ήταν και ο Καρατάσος, του οποίου αγάλματα υπάρχουν στη Βέροια και τη Νάουσα και ο Γάτσος του οποίου άγαλμα υπάρχει στην Αριδαία.
Καιρός είναι να σταματήσει αυτή η εξωφρενική διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικής ιστορίας. Να σταματήσει η εγκληματική ασέβεια προς τους σύγχρονους Μακεδόνες και να αποδοθεί σ΄αυτούς ο σεβασμός και τα δικαιώματα που δικαιούνται. Τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι Μακεδόνες επαναστάτες του 1822, του 1903 και όλων των άλλων περιόδων πρέπει να επικρατήσουν στον τόπο τους. Να απελευθερωθεί η Μακεδονία από το ψέμα, την ασέβεια και τη σχιζοφράνεια.
Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009
ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΛΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
Μακεδόνας δημοσιογράφος απο την Δημοκρατία της Μακεδονίας καταδικάσθηκε σε 4 μήνες φυλάκιση απο ελληνικό δικαστήριο γιατί μαγνητοσκόπησε το γάμο του εξαδέλφου του στην Μελίτη/Οβτσάρανι (Φλώρινα)!!!!
http://a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=104376
http://www.youtube.com/watch?v=PpIoHyckKCo
http://a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=104376
http://www.youtube.com/watch?v=PpIoHyckKCo
Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009
"ΣΚΙΕΣ"
http://video.google.com/videosearch?q=shadows+senki&hl=en&emb=0&aq=f#
Όσοι γνωρίζετε την μακεδονική γλώσσα, πατήστε αριστερά στο τέταρτο εικονίδιο (2.04.42) του πιο πάνω λινκ και απολαύστε ολόκληρη την πολύ ωραία ταινία "Σκιές".
Όσοι γνωρίζετε την μακεδονική γλώσσα, πατήστε αριστερά στο τέταρτο εικονίδιο (2.04.42) του πιο πάνω λινκ και απολαύστε ολόκληρη την πολύ ωραία ταινία "Σκιές".
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
"ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ"
Την Κυριακή 1-2-2009 (και τις προηγούμενες ημέρες) μαγνητοσκοπήθηκε, ενώ προβλήθηκε την επόμενη Κυριακή 8-2-2009 η εκπομπή της ΕΤ3 «ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ» και αφορούσε την Καρυδιά Έδεσσας.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές γιατί επρόκειτο για μια πετυχημένη εκπομπή προβολής ορισμένων παραγόντων (βουλευτών, Νομάρχη, Δημάρχου κλπ), του χωριού αλλά και πολύ περισσότερο του χιονοδρομικού του Καϊμακτσαλάν.
Σε αυτούς τους τομείς υπήρξε απόλυτη επιτυχία.
Η αποτυχία της εκπομπής όμως για όλους τους γνωρίζοντες είναι τεράστια και μόνο θυμηδία τους φέρνει.
1)Έγινε τεράστια προσπάθεια τόσο από τους διοργανωτές όσο και από τους συμμετέχοντες της απόκρυψης της ντοπιολαλιάς (των εντόπικων ή νεζνάμικων ή Μακεδονικών) που αρχικά το ελληνικό κράτος (1913-1940) αναγνώριζε ως Μακεδονικά όπως έγραφαν οι Συμβολαιογράφοι, όταν συνέτασσαν τα συμβόλαια αγοραπωλησίας οικοπέδων, χωραφιών, σπιτιών κλπ, με την χαρακτηριστικη έκφραση (…αγνοών την Ελληνική και ομιλών την Μακεδονική…). Βέβαια ως Μακεδονικά χαρακτηρίζονταν και στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και επεκτάθηκε σε όλη την Ανατολική Ευρώπη κυρίως ως γραφή. Ναι ρε αγράμματοι, από τους Μακεδόνες πήραν την γραφή τους οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Σέρβοι και τόσοι άλλοι λαοί. Τώρα πως γίνεται να μην υπάρχουν μακεδονικά και Μακεδόνες μόνο οι Ανθιμοι και οι φανατικοί το γνωρίζουν. Εν συνεχεία από μακεδονικά έγιναν βουλγάρικα όπως έχει καταγράψει η Πηνελόπη Δέλτα που την Καρυδιά ή Τέχοβο ή Τέιβο αποκαλούσε βουλγαροχώρι και τους κατοίκους του Βούλγαρους- τώρα (σήμερα) πως όλοι αυτοί μεταλλαχτηκαν και έγιναν Έλληνες αναντάν-μπαμπαντάν, μόνο η ψυχασθένεια των γενιτσάρων νεοελλήνων το μπορούν, αφού ελληνοποιούν κάθε είδος που έχει δύο πόδια, αρκεί να το δηλώνει.
Βέβαια και η Πηνελόπη Δέλτα στα Μυστικά του Βάλτου στην σελίδα 48 (έκδοση 1992) αναφέρει: «Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, μακεδονίτικη, ένα κράμα και αυτή από σλαβικά και ελληνικά…………..Εθνική Συνείδηση είχαν την μακεδονική μονάχα………»
2) Παρουσιάστηκε ένας "πανέξυπνος" που κάποτε το επώνυμο του ήταν Γιοβανγκάτσωφ και είπε ότι οι Καρυδιώτες - Τεχοβίτες είναι μετανάστες-έποικοι από την Ήπειρο, προσπαθώντας να αποδείξει ότι είναι Ελληναράς και ότι έχει βαθύτατες ελληνικές ρίζες ο κακομοίρης. Να δεχτούμε ότι η μάνα του Μ. Αλέξανδρου ήταν από την Ιλλυρία. Να δεχτούμε ότι ο Μπέης του Νησίου ο Φάρσαρη στα χρόνια της τουρκοκρατίας απολάμβανε όλες τις νύφες την πρώτη νύχτα του γάμου, όμως όλες γέννησαν τον σπόρο του; Οι προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ δεν τεκνοποιούσαν; Επειδή κατά καιρούς γεννήθηκαν κάποιοι «ανάκατοι» έγιναν ο κανόνας; Μπορούμε να μιλάμε για καθαρότητα φυλών στα Βαλκάνια; Πάντοτε οι κατακτητές επέβαλαν τα πάντα στους υποταγμένους όπως την γλωσσική αλλοίωση την φυλετική αλλοίωση κλπ., όμως να μιλάει κάποιος αγράμματος και να λέει αρλούμπες χωρίς κανένα γραπτό στοιχείο και για μια εποχή που η μετακίνηση ήταν από δύσκολη έως αδύνατη πάει πολύ. Εξάλλου στην Ήπειρο μιλάνε ή αλβανικά ή Ελληνικά γιατί δεν διατήρησαν, αυτοί οι μετανάστες, μία από τις δύο γλώσσες; Ποιοι κατακτητές τους επέβαλαν να μιλούν τα νεζνάμικα; Οι Βούλγαροι; Μα στους Βούλγαρους οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες επέβαλαν να μιλούν μακεδονικά-όπως βεβαιώνει ο σλαβολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μαλιγλκούδης.
3)Έβαλαν και τραγούδησαν το «μήλο μου κόκκινο» με εντονότατη την προφορά του χονδρού «λ», αντί να τραγουδήσουν ένα επιτραπέζιο νυφιάτικο από τα αμέτρητα, που παλιά τραγουδιόνταν στους γάμους, που δυστυχώς σήμερα είναι απαγορευμένα. Αφού το ξύλο, το ρετσινόλαδο, τα καυτά αυγά στις μασχάλες, οι εκτοπίσεις, οι εξορίες και οι εκτελέσεις έχουν πιάσει τόπο, με αποτέλεσμα να μην αποτολμά κανένας (ή σχεδόν κανένας) να εκφέρει έστω και μια λέξη, αλλά και να ειπώθηκε η λογοκρισία στο μοντάζ δεν θα άφηνε τέτοιο «έγκλημα» να παρουσιαστεί. Εξάλλου άμεσα θα χαρακτηρίζονταν ως σκοπιανός (λες και ήρθε από τα Σκόπια), ενώ παλιότερα χαρακτηρίζονταν (παλιό) βούλγαρος.
Όσοι τραγούδησαν άνδρες και γυναίκες γνωρίζουν όλα τα τραγούδια: αν τους ζητούσαν θα τραγουδούσαν.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω τραγούδι, που τραγουδιόταν στα χρόνια της εξορίας:
Ντρβα σα μπιτσιατ - ξύλα πριονίζουν
Σπιτσι ντα πραβατ - ακίδες να κάνουν
Να μακεντόντσι - σε μακεδόνες
Πουτ νοφτε ντα κλαβατ - στα νύχια να βάζουν
-
Γιαϊτσα σα βαρατ - Αβγά βράζουν
Τοπλι ντα μπιντατ - ζεστά να είναι
Να μακεντοντσι - σε μακεδόνες
Πουτ μισκι ντα κλαβατ - στις μασχάλες να βάζουν
-
Ζιλεζα σα λεατ - σίδερα λιώνουν
Πραγκι ντα πραβατ - αλυσίδες να κάνουν
Να μακεντοντσι - σε μακεδόνες
Να νοτζε ντα κλαβατ - στα πόδια να βάζουν
Μπέλο Μόρε
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές γιατί επρόκειτο για μια πετυχημένη εκπομπή προβολής ορισμένων παραγόντων (βουλευτών, Νομάρχη, Δημάρχου κλπ), του χωριού αλλά και πολύ περισσότερο του χιονοδρομικού του Καϊμακτσαλάν.
Σε αυτούς τους τομείς υπήρξε απόλυτη επιτυχία.
Η αποτυχία της εκπομπής όμως για όλους τους γνωρίζοντες είναι τεράστια και μόνο θυμηδία τους φέρνει.
1)Έγινε τεράστια προσπάθεια τόσο από τους διοργανωτές όσο και από τους συμμετέχοντες της απόκρυψης της ντοπιολαλιάς (των εντόπικων ή νεζνάμικων ή Μακεδονικών) που αρχικά το ελληνικό κράτος (1913-1940) αναγνώριζε ως Μακεδονικά όπως έγραφαν οι Συμβολαιογράφοι, όταν συνέτασσαν τα συμβόλαια αγοραπωλησίας οικοπέδων, χωραφιών, σπιτιών κλπ, με την χαρακτηριστικη έκφραση (…αγνοών την Ελληνική και ομιλών την Μακεδονική…). Βέβαια ως Μακεδονικά χαρακτηρίζονταν και στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και επεκτάθηκε σε όλη την Ανατολική Ευρώπη κυρίως ως γραφή. Ναι ρε αγράμματοι, από τους Μακεδόνες πήραν την γραφή τους οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Σέρβοι και τόσοι άλλοι λαοί. Τώρα πως γίνεται να μην υπάρχουν μακεδονικά και Μακεδόνες μόνο οι Ανθιμοι και οι φανατικοί το γνωρίζουν. Εν συνεχεία από μακεδονικά έγιναν βουλγάρικα όπως έχει καταγράψει η Πηνελόπη Δέλτα που την Καρυδιά ή Τέχοβο ή Τέιβο αποκαλούσε βουλγαροχώρι και τους κατοίκους του Βούλγαρους- τώρα (σήμερα) πως όλοι αυτοί μεταλλαχτηκαν και έγιναν Έλληνες αναντάν-μπαμπαντάν, μόνο η ψυχασθένεια των γενιτσάρων νεοελλήνων το μπορούν, αφού ελληνοποιούν κάθε είδος που έχει δύο πόδια, αρκεί να το δηλώνει.
Βέβαια και η Πηνελόπη Δέλτα στα Μυστικά του Βάλτου στην σελίδα 48 (έκδοση 1992) αναφέρει: «Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, μακεδονίτικη, ένα κράμα και αυτή από σλαβικά και ελληνικά…………..Εθνική Συνείδηση είχαν την μακεδονική μονάχα………»
2) Παρουσιάστηκε ένας "πανέξυπνος" που κάποτε το επώνυμο του ήταν Γιοβανγκάτσωφ και είπε ότι οι Καρυδιώτες - Τεχοβίτες είναι μετανάστες-έποικοι από την Ήπειρο, προσπαθώντας να αποδείξει ότι είναι Ελληναράς και ότι έχει βαθύτατες ελληνικές ρίζες ο κακομοίρης. Να δεχτούμε ότι η μάνα του Μ. Αλέξανδρου ήταν από την Ιλλυρία. Να δεχτούμε ότι ο Μπέης του Νησίου ο Φάρσαρη στα χρόνια της τουρκοκρατίας απολάμβανε όλες τις νύφες την πρώτη νύχτα του γάμου, όμως όλες γέννησαν τον σπόρο του; Οι προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ δεν τεκνοποιούσαν; Επειδή κατά καιρούς γεννήθηκαν κάποιοι «ανάκατοι» έγιναν ο κανόνας; Μπορούμε να μιλάμε για καθαρότητα φυλών στα Βαλκάνια; Πάντοτε οι κατακτητές επέβαλαν τα πάντα στους υποταγμένους όπως την γλωσσική αλλοίωση την φυλετική αλλοίωση κλπ., όμως να μιλάει κάποιος αγράμματος και να λέει αρλούμπες χωρίς κανένα γραπτό στοιχείο και για μια εποχή που η μετακίνηση ήταν από δύσκολη έως αδύνατη πάει πολύ. Εξάλλου στην Ήπειρο μιλάνε ή αλβανικά ή Ελληνικά γιατί δεν διατήρησαν, αυτοί οι μετανάστες, μία από τις δύο γλώσσες; Ποιοι κατακτητές τους επέβαλαν να μιλούν τα νεζνάμικα; Οι Βούλγαροι; Μα στους Βούλγαρους οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες επέβαλαν να μιλούν μακεδονικά-όπως βεβαιώνει ο σλαβολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μαλιγλκούδης.
3)Έβαλαν και τραγούδησαν το «μήλο μου κόκκινο» με εντονότατη την προφορά του χονδρού «λ», αντί να τραγουδήσουν ένα επιτραπέζιο νυφιάτικο από τα αμέτρητα, που παλιά τραγουδιόνταν στους γάμους, που δυστυχώς σήμερα είναι απαγορευμένα. Αφού το ξύλο, το ρετσινόλαδο, τα καυτά αυγά στις μασχάλες, οι εκτοπίσεις, οι εξορίες και οι εκτελέσεις έχουν πιάσει τόπο, με αποτέλεσμα να μην αποτολμά κανένας (ή σχεδόν κανένας) να εκφέρει έστω και μια λέξη, αλλά και να ειπώθηκε η λογοκρισία στο μοντάζ δεν θα άφηνε τέτοιο «έγκλημα» να παρουσιαστεί. Εξάλλου άμεσα θα χαρακτηρίζονταν ως σκοπιανός (λες και ήρθε από τα Σκόπια), ενώ παλιότερα χαρακτηρίζονταν (παλιό) βούλγαρος.
Όσοι τραγούδησαν άνδρες και γυναίκες γνωρίζουν όλα τα τραγούδια: αν τους ζητούσαν θα τραγουδούσαν.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω τραγούδι, που τραγουδιόταν στα χρόνια της εξορίας:
Ντρβα σα μπιτσιατ - ξύλα πριονίζουν
Σπιτσι ντα πραβατ - ακίδες να κάνουν
Να μακεντόντσι - σε μακεδόνες
Πουτ νοφτε ντα κλαβατ - στα νύχια να βάζουν
-
Γιαϊτσα σα βαρατ - Αβγά βράζουν
Τοπλι ντα μπιντατ - ζεστά να είναι
Να μακεντοντσι - σε μακεδόνες
Πουτ μισκι ντα κλαβατ - στις μασχάλες να βάζουν
-
Ζιλεζα σα λεατ - σίδερα λιώνουν
Πραγκι ντα πραβατ - αλυσίδες να κάνουν
Να μακεντοντσι - σε μακεδόνες
Να νοτζε ντα κλαβατ - στα πόδια να βάζουν
Μπέλο Μόρε
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
9μελής αντιπροσωπεία της ΜΑ.ΚΙ.Β.Ε. συμμετείχε στις 4 και 5 Φεβρουαρίου στην ετήσια συνάντηση μακεδονικών οργανώσεων από όλα τα βαλκανικά κράτη. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των εκδηλώσεων που διοργανώθηκαν για να τιμηθεί η 137η επέτειος από τη γέννηση του Μακεδόνα επαναστάτη Γκότσε Ντέλτσεβ στις πόλεις Μπίτολα και Πρίλεπ της Δημοκρατίας Μακεδονίας. Σ’ αυτήν εκπροσωπήθηκαν οι μακεδονικές οργανώσεις «ΟΜΟ ΙΛΙΝΤΕΝ» και «ΟΜΟ ΙΛΙΝΤΕΝ-ΠΙΡΙΝ» από τη Βουλγαρία, «Ντρούστβο» και «Μ.Ι.Ρ» από Αλβανία και οι οργανώσεις των μακεδονικών κοινοτήτων σε Σερβία, Κροατία, Σλοβενία και Ρουμανία. Οι αντιπροσωπείες εξέφρασαν την επιθυμία των μελών τους για σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των Μακεδόνων των Βαλκανίων και αλληλοενημερώθηκαν για τις δραστηριότητες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οι μακεδονικές εθνικές οργανώσεις είναι επισήμως αναγνωρισμένες σε Αλβανία, Ρουμανία, Σλοβενία, Κροατία και Σερβία. Διευκολύνονται από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις στις δραστηριότητές τους, ενώ στις δύο τελευταίες ενισχύονται και οικονομικά από τα κρατικά ταμεία. Η Βουλγαρία ακολουθεί απέναντι στην πολυπληθή μακεδονική κοινότητα πολιτική ίδια με αυτήν της Ελλάδας. Να θυμίσουμε ότι ο Γκότσε Ντέλτσεβ γεννήθηκε στο Κούκους (σημερινό Κιλκίς) και ήταν ο ιδεολογικός και πολιτικός καθοδηγητής της απελευθερωτικής οργάνωσης «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (Ε.Μ.Ε.Ο) που ιδρύθηκε το 1893 στ Θεσσαλονίκη. Σκοτώθηκε από τους Οθωμανούς στις 4 Μαϊου 1903 στη Μπάνιτσα Σερρών. Οι Μακεδόνες της Ελλάδας όχι μόνο δεν έχουν το δικαίωμα να τιμούν το Γκότσε, όπως κάθε λαός τους ήρωές του, αλλά δεν έχουν δικαίωμα καν να ξέρουν γι’ αυτόν. Η γενέτηρα πόλη του Γκότσε, το Κούκους καταστράφηκε από το ελλαδικό στρατό στις 20 Ιουνίου του 1913. Τα κανόνια στράφηκαν κατά του άμαχου πληθυσμού και όσοι σώθηκαν αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις σερβοκρατούμενες και βουλγαροκρατούμενες περιοχές. Μετά τη λήξη του πολέμου η Ελλάδα δεν επέτρεψε την επιστροφή τους στις εστίες τους. Μετονόμασε την πόλη σε Κιλκίς και εγκατέστησε σε αυτήν εποίκους από τη Μικρά Ασία και κυρίως από τον Πόντο. Οι νέοι κάτοικοι γιορτάζουν στις 21 Ιουνίου αυτό το έγκλημα πολέμου ως απελευθέρωση. Οι Μακεδόνες, όμως, δεν θα ξεχάσουν ποτέ τον Γκότσε Ντέλτσεβ και θα τον τιμούν με τον τρόπο τους. Αιωνία του η μνήμη.
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009
ΕΞΑΓΟΡΕΣ
Η Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά (UMD) κατηγορηματικά καταδικάζει τις πρόσφατες δηλώσεις του δημάρχου της Σόφιας Boyko Borisov στο Σικάγο με τις οποίες υποστηρίζει την ιδέα μιας αποτελεσματικής "εξαγοράς" της Μακεδονίας από Βουλγάρους για να εξασφαλιστούν οι "φιλικές σχέσεις" μεταξύ των δύο κρατών. "Μια τέτοια δήλωση από έναν σημαντικό πολιτικό ενός μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι βαθιά ανησυχητική και αποκαλύπτει μια βασική άγνοια των αρχών πάνω στις οποίες και οι δύο οργανώσεις ιδρύθηκαν, "δήλωσε ο Πρόεδρο της UMD Metodija Α. Koloski. Τα σχέδια για την εφαρμογή μιας "εξαγοράς" της Μακεδονίας από τους Βουλγάρους παραβιάζει μια από της πιο σημαντικές αρχές της EΕ όπως "η προώθηση του σεβασμού των αρχών της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και του απαραβίαστου των συνόρων." Αυτά τα σχέδια είναι ισοδύναμα με τον οικονομικό εκβιασμό, όχι πολύ διαφορετικό από το "embargo" του 1995 που η Ελλάδα επέβαλε στη Μακεδονία για να δημιουργήσει ένα "φιλική ατμόσφαιρα" μεταξύ των Μακεδόνων.
Η UMD θεωρεί το σκεπτικό του κ. Borisov ότι η Βουλγαρία, μέσω της οικονομικής/πολιτικής απομόνωσης, θα ενθαρρύνει τις "φιλικές σχέσεις" με τους Μακεδόνες, ως γελοίο στο πρόσωπό του, εάν όχι επικίνδυνα ζημιογόνο. Ενώ η UMD καταδικάζει τις παρατηρήσεις του κ. Borisov, η Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά προωθεί και ενθαρρύνει τις φιλικές, θετικές και αμοιβαία παραγωγικές σχέσεις μεταξύ της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Η UMD πιστεύει ότι ο σκοπός της δήλωσης του κ. Borisov με στόχο τους φιλικούς δεσμούς, θα επιτυγχανόταν καλύτερα όχι μέσω του οικονομικού εκβιασμού και την επιβαλλόμενη "βουλγαροποίηση" της οικονομία της Μακεδονίας, αλλά μάλλον μέσω της γρήγορης εγγραφής του ΟMO-Ilinden PIRIN (το πολιτικό Κόμμα της σημαντικής σε μέγεθος μακεδονικής μειονότητας στη Βουλγαρία) ως νόμιμο πολιτικό κόμμα που αντιπροσωπεύει τους εθνικά Μακεδόνες στη Βουλγαρία. "Αντί να προσφύγει στον οικονομικό εκβιασμό, θα συνιστούσαμε στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας να αναγνωρίσει την αρκετά μεγάλη μακεδονική μειονότητα στη Βουλγαρία. Και αντί να αγνοεί τις ιδρυτικές αρχές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η Δημοκρατία της Βουλγαρίας θα έπρεπε να ζητήσει μια επίσημη συγγνώμη για την εκτόπιση σχεδόν 9.000 μακεδόνων Εβραίων στα στρατόπεδα εξόντωσης του Hitler," πρόσθεσε ο Koloski.
Σαν καλή χειρονομία της γνήσιας φιλίας προς τους Μακεδόνες πολίτες, η Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά ζητά από την Δημοκρατία της Βουλγαρίας να αναθεωρήσει την υποστήριξη της σε ανατρεπτικά στοιχεία μέσα στη μακεδονική πολιτική κοινωνία, που επιδιώκουν την άρνηση της ύπαρξης μιας μοναδικής, χωριστής και ευδιάκριτης μακεδονικής εθνότητας, μιας γλώσσας και ενός έθνους.
Μετάφραση από την αγγλική από το link:
http://umdiaspora.org/content/view/394/1/
Πείτε του να μη φάει, έχουμε γλαρόσουπα!
Χρόνια τώρα οι Έλληνες "εξαγοράζουν" αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Η ιδέα του δημάρχου Σόφιας είναι του Σαββόπουλου, πάντως!
Η UMD θεωρεί το σκεπτικό του κ. Borisov ότι η Βουλγαρία, μέσω της οικονομικής/πολιτικής απομόνωσης, θα ενθαρρύνει τις "φιλικές σχέσεις" με τους Μακεδόνες, ως γελοίο στο πρόσωπό του, εάν όχι επικίνδυνα ζημιογόνο. Ενώ η UMD καταδικάζει τις παρατηρήσεις του κ. Borisov, η Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά προωθεί και ενθαρρύνει τις φιλικές, θετικές και αμοιβαία παραγωγικές σχέσεις μεταξύ της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Η UMD πιστεύει ότι ο σκοπός της δήλωσης του κ. Borisov με στόχο τους φιλικούς δεσμούς, θα επιτυγχανόταν καλύτερα όχι μέσω του οικονομικού εκβιασμού και την επιβαλλόμενη "βουλγαροποίηση" της οικονομία της Μακεδονίας, αλλά μάλλον μέσω της γρήγορης εγγραφής του ΟMO-Ilinden PIRIN (το πολιτικό Κόμμα της σημαντικής σε μέγεθος μακεδονικής μειονότητας στη Βουλγαρία) ως νόμιμο πολιτικό κόμμα που αντιπροσωπεύει τους εθνικά Μακεδόνες στη Βουλγαρία. "Αντί να προσφύγει στον οικονομικό εκβιασμό, θα συνιστούσαμε στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας να αναγνωρίσει την αρκετά μεγάλη μακεδονική μειονότητα στη Βουλγαρία. Και αντί να αγνοεί τις ιδρυτικές αρχές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η Δημοκρατία της Βουλγαρίας θα έπρεπε να ζητήσει μια επίσημη συγγνώμη για την εκτόπιση σχεδόν 9.000 μακεδόνων Εβραίων στα στρατόπεδα εξόντωσης του Hitler," πρόσθεσε ο Koloski.
Σαν καλή χειρονομία της γνήσιας φιλίας προς τους Μακεδόνες πολίτες, η Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά ζητά από την Δημοκρατία της Βουλγαρίας να αναθεωρήσει την υποστήριξη της σε ανατρεπτικά στοιχεία μέσα στη μακεδονική πολιτική κοινωνία, που επιδιώκουν την άρνηση της ύπαρξης μιας μοναδικής, χωριστής και ευδιάκριτης μακεδονικής εθνότητας, μιας γλώσσας και ενός έθνους.
Μετάφραση από την αγγλική από το link:
http://umdiaspora.org/content/view/394/1/
Πείτε του να μη φάει, έχουμε γλαρόσουπα!
Χρόνια τώρα οι Έλληνες "εξαγοράζουν" αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Η ιδέα του δημάρχου Σόφιας είναι του Σαββόπουλου, πάντως!
Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009
ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΦΥΓΑΔΕΣ
Τι έχει ξεχάσει η Ευρώπη;
Μέχρι και σήμερα το Ελληνικό Κράτος τους απαγορεύει την επιστροφή τους στον τόπο που γεννήθηκαν, στους εδώ συγγενείς τους.
-----------
1-Η εθνικότητα και η εθνοτική ταυτότητα αποτελούν πολύ ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο σε αντίθεση με το γραφειοκρατικό μέρος της προσωπικής πολιτικής ταυτότητας αυτό της υπηκοότητας η οποία και καταγράφεται απο διάφορες κρατικές αρχές.
2- Η αναφορά σε γένος έχει απαλειφθεί από όλες τις δημοκρατικές χώρες ακόμα και σε αυτές που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, π.χ Γερμανία διότι συνδέεται με βιολογικές αναφορές-αίμα κάτι που δεν ισχύει για την σύγχρονη έννοια του έθνους ως ιδιαίτερης πολιτιστικής οντότητας
3- Η γενετική επιστήμη ουδόλως συνδέεται με τα σύγχρονα έθνη- γερμανικό με γαλλικό ή κινεζικό με βιετναμικό . Υπάρχει όμως σχέση με το γεωγραφικό <έθνος>, π.χ αραβικό, ασιατικό, ινδοευρωπαϊκό, αφρικανικό.
4-Η αφαίρεση της υπηκοότητας και της περιουσίας ακόμα και σε καιρό πολέμου δεν αποτελεί ποινή μίας δημοκρατικής και φιλελεύθερης δικαιοσύνης, όπως και η ποινή του θανάτου. Η προβλεπόμενη ποινή σχετίζεται με πολυετή φυλάκιση καθώς και χρηματικό πρόστιμο μετά όμως από ανεξάρτητο δικαστήριο στο οποίο ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας. Τα δικαστήρια δοσίλογων δεν ήταν ανεξάρτητα, λειτούργησαν δε με σκοπιμότητες πολιτικές αλλά και εθνοτικές. Έτσι χιλιάδες Έλληνες πολίτες καταδικάσθηκαν με τις παραπάνω ποινές χωρίς να έχουν τελέσει βίαιες πράξεις κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας παρά μόνο εξέφρασαν την συμπάθεια τους για τις υποσχέσεις των κατακτητών να τους δοθούν εθνοτικά δικαιώματα. Έτσι έπραξαν κάποιοι Μακεδόνες για την Βουλγαρική Κατοχική Διοίκηση αλλά και οι Τσάμηδες προς τους Ιταλούς . Αντιθέτως ο κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου τιμωρήθηκε με τον δέοντα τρόπο, δηλαδή με ισόβια και όχι με την ποινή του θανάτου που ίσχυε τότε. Ούτε με αφαίρεση της υπηκοότητας . Φυσικά αυτή η ποινή της κάθειρξης πολύ σύντομα καταργήθηκε με αμνηστευτικό διάταγμα και επιπλέον όλοι οι εθνικά έλληνες δοσίλογοι εντάχθηκαν στον κορμό της μεταπολεμικής κρατικής διοίκησης, π.χ Παπαδόγγονας. Έτσι είναι προφανές ότι αυτή η διάκριση ήταν αποτέλεσμα σχετικής πολιτικής απόφασης για την παραπέρα <ομογενοποίηση> των ελλήνων πολιτών με την βοήθεια του αδικήματος κατά της ανθρωπότητας αυτό της εθνοκάθαρσης. Αυτό αποδεικνύεται και παραπέρα με την στέρηση του δικαιώματος επανάκτησης της υπηκοότητας από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1982, με την αναφορά μόνο σε Έλληνες το γένος
5- Κανένας εθνικά Μακεδόνας δεν έχει βλάψει τα νόμιμα συμφέροντα της ελληνικής δημοκρατίας σε αντίθεση με τους θιασώτες του ελληνικού εθνικισμού-μικρασιατική εκστρατεία, πραξικόπημα στην Κύπρο
6- Όλοι οι πολίτες οφείλουν να είναι νομιμόφρονες και όχι εθνικόφρονες, τα δε δικαιώματα τους απορρέουν και από την φορολογική τους συνέπεια
7- Η πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας δεν έχει εθνικιστικό λόγο αφού δεν αρνείται την εθνοτική ταυτότητα άλλων εθνών ούτε ισχυρίζεται ότι έχει αποκλειστικότητα τόσο στο όνομα Μακεδονία ούτε στο έδαφος της χαρακτηριστικά κάθε εθνικισμού.
8- Η απαίτηση για επανάκτηση της ελληνικής υπηκοότητας από όσους την στερήθηκαν χωρίς να το ζητήσουν- Τούρκοι, Τσάμηδες Αλβανοί, Μακεδόνες, Βλάχοι καθώς και τους απογόνους τους συμπεριλαμβανόμενου του εγγονού του ήρωα του αλβανικού έπους Νίκολα Γκρουέφσκι αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο αίτημα όλων μας.
ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΕΣ ΚΙ ΕΘΝΟΠΑΤΡΙΩΤΕΣ
Η παγκόσμια οικονομική κρίση που μας ταλαιπωρεί περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Ευροζώνης μαζί με την κορυφαία διαφθορά των κυβερνητών μας δημιουργεί εκρηκτικό μείγμα για μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις ανατροπής του σαθρού νεπωτιστικού πολιτικού μας συστήματος που στηριζόταν μέχρι τώρα σε καλπονοθευτηκά εκλογικά συστήματα αυτοδυναμίας.
Η κυβέρνηση έντρομη εξαντλείται σε πενιχρά προεκλογικά επιδόματα και φαντασιακές μελλοντικές επιδοτήσεις που δεν καλύπτουν τους συμπολίτες μας ενώ η επαναφορά από την αντιπολίτευση της αναξιόπιστης πολιτικής των εθνικοποιήσεων και οικονομικής διαχείρισης από την διαβρωμένη κρατική γραφειοκρατία δεν ενθουσιάζει κανένα!
Απελπισμένοι οι πολιτικοί ταγοί μας πλέον προσπαθούν να παραπλανήσουν τους υπηκόους τους κραδαίνοντας πάλι το αποδοτικό και δοκιμασμένο σκιάχτρο του "εθνικού κινδύνου". Υπερπροβάλλουν τα ενορχηστρωμένα ΜΜΕ το δέος της πάνοπλης Τουρκίας που "παραβιάζει" εναέρια και θαλάσσια σύνορα ενώ ηρωικός δημοσιογράφος ανεμίζει την σημαία μας στα Ιμια καθοδηγώντας τις τρομαγμένες μάζες στα σίγουρα μαντριά της αυτοδυναμίας των ισχυρών κομμάτων που δεν κατάφεραν όμως να λύσουν ειρηνικά αυτό το πρόβλημα τα τελευταία 35 χρόνια που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Η υπεροψία επιβολής των "κόκκινων γραμμών" στο Μακεδονικό, που σύσσωμα στηρίζει το κοινοβούλιο μας, κολακεύει το λαϊκό "εθνικό φρόνιμα" παρότι το υπερήφανο βέτο μας παραβιάζει σαφώς την ενδιάμεση συμφωνία (με τον αποκλεισμό από διεθνείς οργανισμούς του μικρού γειτονικού μας κράτους) οδηγώντας μας ατιμωτικά στο δικαστήριο της Χάγης κι εκνευρίζοντας τους ισχυρούς σύμμαχους κι εταίρους μας!
Μας εκθέτει διεθνώς αυτή η κοντόφθαλμη πολιτική αποκομιδής μικροκομματικών κερδών όπου μεταλλάσσονται ως υπεύθυνοι της οικονομικής κρίσης οι ξένοι μετανάστες και στοχοποιούνται ταυτόχρονα οι μειονότητες των Τούρκων και Μακεδόνων συμπολιτών μας. Το εθνικιστικό αυτό ντοπάρισμα της επικράτησης του καθαρού ανάδελφου έθνους δεν συγκινεί ακόμα τον ελληνικό λαό που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα καθημερινής επιβίωσης αλλά δημιουργεί "νέο όραμα" σε κάποιους βολεμένους κομματικά μεσοαστούς.
Αυτή η εφιαλτική εθνική σύμπνοια των ανίκανων κοινοβουλευτικών κομμάτων να μετατρέψουν τα οικονομικά αδιέξοδα των ψηφοφόρων σε ξενοφοβικό ρατσιστικό κίνημα κατά των μεταναστών και "ύποπτων' μειονοτήτων δεν είναι προνόμιο μόνο των ακροδεξιών πλέον, ανατρέπει κάθε εκδημοκρατισμό της χώρας μας κι ανησυχεί τους διεθνείς δημοκρατικούς παράγοντες που μας παρακολουθούν έκπληκτοι.
Η κυβέρνηση έντρομη εξαντλείται σε πενιχρά προεκλογικά επιδόματα και φαντασιακές μελλοντικές επιδοτήσεις που δεν καλύπτουν τους συμπολίτες μας ενώ η επαναφορά από την αντιπολίτευση της αναξιόπιστης πολιτικής των εθνικοποιήσεων και οικονομικής διαχείρισης από την διαβρωμένη κρατική γραφειοκρατία δεν ενθουσιάζει κανένα!
Απελπισμένοι οι πολιτικοί ταγοί μας πλέον προσπαθούν να παραπλανήσουν τους υπηκόους τους κραδαίνοντας πάλι το αποδοτικό και δοκιμασμένο σκιάχτρο του "εθνικού κινδύνου". Υπερπροβάλλουν τα ενορχηστρωμένα ΜΜΕ το δέος της πάνοπλης Τουρκίας που "παραβιάζει" εναέρια και θαλάσσια σύνορα ενώ ηρωικός δημοσιογράφος ανεμίζει την σημαία μας στα Ιμια καθοδηγώντας τις τρομαγμένες μάζες στα σίγουρα μαντριά της αυτοδυναμίας των ισχυρών κομμάτων που δεν κατάφεραν όμως να λύσουν ειρηνικά αυτό το πρόβλημα τα τελευταία 35 χρόνια που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Η υπεροψία επιβολής των "κόκκινων γραμμών" στο Μακεδονικό, που σύσσωμα στηρίζει το κοινοβούλιο μας, κολακεύει το λαϊκό "εθνικό φρόνιμα" παρότι το υπερήφανο βέτο μας παραβιάζει σαφώς την ενδιάμεση συμφωνία (με τον αποκλεισμό από διεθνείς οργανισμούς του μικρού γειτονικού μας κράτους) οδηγώντας μας ατιμωτικά στο δικαστήριο της Χάγης κι εκνευρίζοντας τους ισχυρούς σύμμαχους κι εταίρους μας!
Μας εκθέτει διεθνώς αυτή η κοντόφθαλμη πολιτική αποκομιδής μικροκομματικών κερδών όπου μεταλλάσσονται ως υπεύθυνοι της οικονομικής κρίσης οι ξένοι μετανάστες και στοχοποιούνται ταυτόχρονα οι μειονότητες των Τούρκων και Μακεδόνων συμπολιτών μας. Το εθνικιστικό αυτό ντοπάρισμα της επικράτησης του καθαρού ανάδελφου έθνους δεν συγκινεί ακόμα τον ελληνικό λαό που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα καθημερινής επιβίωσης αλλά δημιουργεί "νέο όραμα" σε κάποιους βολεμένους κομματικά μεσοαστούς.
Αυτή η εφιαλτική εθνική σύμπνοια των ανίκανων κοινοβουλευτικών κομμάτων να μετατρέψουν τα οικονομικά αδιέξοδα των ψηφοφόρων σε ξενοφοβικό ρατσιστικό κίνημα κατά των μεταναστών και "ύποπτων' μειονοτήτων δεν είναι προνόμιο μόνο των ακροδεξιών πλέον, ανατρέπει κάθε εκδημοκρατισμό της χώρας μας κι ανησυχεί τους διεθνείς δημοκρατικούς παράγοντες που μας παρακολουθούν έκπληκτοι.
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
"ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ"
Από το βιβλίο του Αλμπερτ Σόνισεν "Αναμνήσεις ενός Μακεδόνα αντάρτη"
Κεφάλαιο VI
Στα βουνά της Έδεσσας
Ποτέ δεν έμαθα τις αναφορές του προξενείου για την πυρπόληση του Νησιού (1906), αλλά οι εφημερίδες σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαν πολύ ζωντανές περιγραφές για την καταστροφή. Οι γαλλικές εφημερίδες μάλιστα, υποκινημένες από ελληνικές πηγές, έγραφαν ότι πεντακόσιοι τσέτες υπό την διαταγή του βουλγαρικού στρατού είχαν κατασφαγιάσει άντρες και γυναίκες. Είχαμε ακούσει από τους χωρικούς ότι οι άντρες του Κώστα (Κωνσταντίνος Ακρίτας) τριγυρνούσαν στους δρόμους της Νάουσας και καμάρωναν για το πώς μας είχαν εκδιώξει και τρέψει σε τέτοια άτακτη φυγή που δεν μπορούσαμε ούτε τους νεκρούς μας να μαζέψουμε.
Η αλήθεια ήταν πως τριάντα από τα σπίτια του χωριού είχαν καεί εντελώς και το επόμενο πρωί οι στρατιώτες βρήκαν στα χωράφια έξι νεκρούς. Ο ένας ήταν ο Αλβανός υπηρέτης, που νόμιζε ότι το χωριό είχε καταληφθεί από βασιβουζούκους και βγήκε έξω τρέχοντας και φωνάζοντας ότι είναι μουσουλμάνος. Κάποιοι άντρες του Αποστόλ που δεν τους άρεσαν τα λόγια του Αλβανού έχασαν την ψυχραιμία τους και τον σκότωσαν. Ο άλλος νεκρός ήταν ένα νεαρό αγόρι δεκάξι χρόνων, που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα, ενώ ένας τρίτος πυροβολήθηκε από τους άντρες του Λούκα όταν αυτοί τον αναγνώρισαν σαν παλιό καταδότη των παρακείμενων στη Σλάνιτσα χωριών. Αυτούς τους τρεις νεκρούς τους ξέραμε κι εμείς οι ίδιοι, οι άλλοι ήταν αναμφίβολα άντρες του Κώστα τους οποίους μέσα στη νύχτα δεν μπόρεσαν να μαζέψουν.
Η αλήθεια είναι πως οι χωρικοί και τα κοπάδια τους είχαν άφθονο χρόνο για να φύγουν απ΄το χωριό. Οι άντρες μας μάλιστα τους βοήθησαν να σύρουν τα άλογα και τα βόδια μακριά από τα σπίτια τους. Μόνο μια νέα γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη δεν έφυγε. Έμεινε στο χωριό μαζί με τον άντρα της, αφού τους προστάτευε ο Λούκα όσο βρισκόταν εκεί. Όταν έφυγε τους έδωσε ένα γράμμα για όλους τους κάτοικους όπου ανέφερε ότι τα σπίτια των Ελλήνων δεν καταστράφηκαν λόγω φυλετικού μίσους, αλλά σαν αντίποινα για τις επιθέσεις του Κώστα εναντίον χωριών που διεκειντο ευνοϊκά απέναντι στην επανάσταση. Εάν δεν υπέθαλπαν τους μισθοφόρους της Εκκλησίας, κανένα ελληνικό σπίτι δεν θα ξανακαιγόταν.
Αυτή η προειδοποίηση φαίνεται πως έπιασε τόπο, αφού από τότε οι επιχειρήσεις του Κώστα σταμάτησαν. Κανένα άλλο βουλγαρικό χωριό δεν κάηκε εκείνη τη χρονιά.
Αργότερα, χωρικοί που πήγαιναν η έρχονταν από την αγορά βρίσκονταν πολλές φορές σφαγμένοι στον δημόσιο δρόμο. Αυτές τις δολοφονίες δεν τις διέπρατταν οι αντάρτες αλλά μασκοφόροι, προφανώς κάτοικοι της Νάουσας, του προπυργίου των Ελλήνων τρομοκρατών.
Μετά από μήνες, και ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αρχίσει, διάβασα στις εφημερίδες ότι θα δινόταν κάποιο δείπνο σε διακεκριμένους ξένους που επισκέπτονταν την Ελλάδα, και ότι μεταξύ των ομιλητών εκείνης της βραδιάς θα ήταν και ο καπετάν Κωνσταντίνος Ακρίτας, αξιωματικός του τακτικού ελληνικού στρατού, "ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από μια περιοδεία για επιθεώρηση στη Μακεδονία".
----------------
Ξεκινήσαμε πάλι και μετά από λίγες ώρες φτάσαμε σε μια μικρή κοιλάδα όπου πίσω από μια τεράστια βελανιδιά υπήρχε κρυμμένη μια καλύβα. Εκεί βρήκαμε πέντε άντρες, οι τρεις ήταν καρβουνιάρηδες και οι δυο βοσκοί. Μας υποδέχτηκαν άφοβα και εγκάρδια. Ήταν Βλάχοι, δηλαδή φίλοι, επειδή η ρουμανική Εκκλησία τελευταία είχε αναβιώσει στη Μακεδονία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της τυραννίας της ελληνικής Εκκλησίας. Γι΄αυτη την πράξη οι αντάρτες είχαν εφαρμόσει σοβαρά αντίποινα κατά των Βλάχων, καίγοντας και δολοφονώντας. Τα πρόσωπα τους έλαμψαν όταν τους είπαμε τις λεπτομέρειες για την πυρπόληση στο Νησί.
---------------
Το Μεσημέρι είναι ένα χωριό λίγο έξω από την Έδεσσα, ακριβώς πίσω από τα φυλάκια. Η ιδέα των εξεγερμένων εδώ έχει εξαιρετική σημασία επειδή, όπως και στην Έδεσσα, μέρος του πληθυσμού είναι Βούλγαροι γραικομάνοι, πιστοί ακόμα στην ορθόδοξη Εκκλησία, επομένως πιστοί και στον Σουλτάνο. Υπήρχαν ωστόσο και κάποιοι που είχαν διαφοροποιηθεί και είχαν μάλιστα ιδρύσει μια τοπική επιτροπή. Συχνά οι τσέτες έρχονταν να επιθεωρήσουν και να ελέγξουν τα λογιστικά βιβλία η να διεκπεραιώσουν μια δική.
Ένα χρόνο πριν, ο Λούκα είχε πάει στη Βουλγαρία για να προμηθευτεί πυρομαχικά, ενώ ο Θόδωρος και δεκατέσσερις άντρες πήγαν στο Μεσημέρι μια νύχτα και έμειναν και την επόμενη ημέρα εκεί, επειδή ήταν πολύ καλά μεταμφιεσμένοι. Αλλά ένας γραικομάνος τους είδε να γλιστρούν μέσα από τους οπωρώνες και τους κατέδωσε στον στρατό. Το χωριό περικυκλώθηκε και οι τσέτες ταμπουρώθηκαν σ' ένα πέτρινο σπίτι. Εκεί υπεράσπισαν τους εαυτούς τους για δυόμισι μέρες περίπου. Τα τελευταίο εκείνο βράδυ, πυκνή ομίχλη κάλυψε την πεδιάδα και εφτά άντρες μας μπόρεσαν να διασπάσουν τις τούρκικες γραμμές και να τους σώσουν. Ο Θόδωρος και άλλοι τέσσερις κατάφεραν να το σκάσουν, ενώ οι υπόλοιποι χάθηκαν στην ομίχλη και έπεσαν στις γραμμές των Τούρκων, όπου και βρήκαν το θάνατο. Αυτό το περιστατικό έγινε ύμνος αθάνατος για τους χωρικούς και πέρασε στα δημοτικά τους τραγούδια. Από τότε όμως ο Λούκα απαγόρευσε στους τσέτες του να πηγαίνουν στο Μεσημέρι.
Όπως όλοι οι αρχέγονοι λαοί, έτσι και οι Μακεδόνες καταγράφουν κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους στα δημοτικά τραγούδια, που σώζονται για αιώνες και τα οποία κανείς δεν ξέρει ποιος τα συνέθεσε, πιθανόν κάποιος δάσκαλος του χωριού. Τα παιδιά τραγουδούσαν όλα μαζί αυτό το τραγούδι όταν περνούσε ο Έπαρχος, κι' αυτός για τιμωρία τα μάλωνε η τα χαστούκιζε. Αλίμονο όμως στους μεγάλους που θα σφύριζαν το σκοπό. Περνούσαν από δίκη και φυλακίζονταν.
-------------
Κεφάλαιο VI
Στα βουνά της Έδεσσας
Ποτέ δεν έμαθα τις αναφορές του προξενείου για την πυρπόληση του Νησιού (1906), αλλά οι εφημερίδες σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαν πολύ ζωντανές περιγραφές για την καταστροφή. Οι γαλλικές εφημερίδες μάλιστα, υποκινημένες από ελληνικές πηγές, έγραφαν ότι πεντακόσιοι τσέτες υπό την διαταγή του βουλγαρικού στρατού είχαν κατασφαγιάσει άντρες και γυναίκες. Είχαμε ακούσει από τους χωρικούς ότι οι άντρες του Κώστα (Κωνσταντίνος Ακρίτας) τριγυρνούσαν στους δρόμους της Νάουσας και καμάρωναν για το πώς μας είχαν εκδιώξει και τρέψει σε τέτοια άτακτη φυγή που δεν μπορούσαμε ούτε τους νεκρούς μας να μαζέψουμε.
Η αλήθεια ήταν πως τριάντα από τα σπίτια του χωριού είχαν καεί εντελώς και το επόμενο πρωί οι στρατιώτες βρήκαν στα χωράφια έξι νεκρούς. Ο ένας ήταν ο Αλβανός υπηρέτης, που νόμιζε ότι το χωριό είχε καταληφθεί από βασιβουζούκους και βγήκε έξω τρέχοντας και φωνάζοντας ότι είναι μουσουλμάνος. Κάποιοι άντρες του Αποστόλ που δεν τους άρεσαν τα λόγια του Αλβανού έχασαν την ψυχραιμία τους και τον σκότωσαν. Ο άλλος νεκρός ήταν ένα νεαρό αγόρι δεκάξι χρόνων, που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα, ενώ ένας τρίτος πυροβολήθηκε από τους άντρες του Λούκα όταν αυτοί τον αναγνώρισαν σαν παλιό καταδότη των παρακείμενων στη Σλάνιτσα χωριών. Αυτούς τους τρεις νεκρούς τους ξέραμε κι εμείς οι ίδιοι, οι άλλοι ήταν αναμφίβολα άντρες του Κώστα τους οποίους μέσα στη νύχτα δεν μπόρεσαν να μαζέψουν.
Η αλήθεια είναι πως οι χωρικοί και τα κοπάδια τους είχαν άφθονο χρόνο για να φύγουν απ΄το χωριό. Οι άντρες μας μάλιστα τους βοήθησαν να σύρουν τα άλογα και τα βόδια μακριά από τα σπίτια τους. Μόνο μια νέα γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη δεν έφυγε. Έμεινε στο χωριό μαζί με τον άντρα της, αφού τους προστάτευε ο Λούκα όσο βρισκόταν εκεί. Όταν έφυγε τους έδωσε ένα γράμμα για όλους τους κάτοικους όπου ανέφερε ότι τα σπίτια των Ελλήνων δεν καταστράφηκαν λόγω φυλετικού μίσους, αλλά σαν αντίποινα για τις επιθέσεις του Κώστα εναντίον χωριών που διεκειντο ευνοϊκά απέναντι στην επανάσταση. Εάν δεν υπέθαλπαν τους μισθοφόρους της Εκκλησίας, κανένα ελληνικό σπίτι δεν θα ξανακαιγόταν.
Αυτή η προειδοποίηση φαίνεται πως έπιασε τόπο, αφού από τότε οι επιχειρήσεις του Κώστα σταμάτησαν. Κανένα άλλο βουλγαρικό χωριό δεν κάηκε εκείνη τη χρονιά.
Αργότερα, χωρικοί που πήγαιναν η έρχονταν από την αγορά βρίσκονταν πολλές φορές σφαγμένοι στον δημόσιο δρόμο. Αυτές τις δολοφονίες δεν τις διέπρατταν οι αντάρτες αλλά μασκοφόροι, προφανώς κάτοικοι της Νάουσας, του προπυργίου των Ελλήνων τρομοκρατών.
Μετά από μήνες, και ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αρχίσει, διάβασα στις εφημερίδες ότι θα δινόταν κάποιο δείπνο σε διακεκριμένους ξένους που επισκέπτονταν την Ελλάδα, και ότι μεταξύ των ομιλητών εκείνης της βραδιάς θα ήταν και ο καπετάν Κωνσταντίνος Ακρίτας, αξιωματικός του τακτικού ελληνικού στρατού, "ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από μια περιοδεία για επιθεώρηση στη Μακεδονία".
----------------
Ξεκινήσαμε πάλι και μετά από λίγες ώρες φτάσαμε σε μια μικρή κοιλάδα όπου πίσω από μια τεράστια βελανιδιά υπήρχε κρυμμένη μια καλύβα. Εκεί βρήκαμε πέντε άντρες, οι τρεις ήταν καρβουνιάρηδες και οι δυο βοσκοί. Μας υποδέχτηκαν άφοβα και εγκάρδια. Ήταν Βλάχοι, δηλαδή φίλοι, επειδή η ρουμανική Εκκλησία τελευταία είχε αναβιώσει στη Μακεδονία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της τυραννίας της ελληνικής Εκκλησίας. Γι΄αυτη την πράξη οι αντάρτες είχαν εφαρμόσει σοβαρά αντίποινα κατά των Βλάχων, καίγοντας και δολοφονώντας. Τα πρόσωπα τους έλαμψαν όταν τους είπαμε τις λεπτομέρειες για την πυρπόληση στο Νησί.
---------------
Το Μεσημέρι είναι ένα χωριό λίγο έξω από την Έδεσσα, ακριβώς πίσω από τα φυλάκια. Η ιδέα των εξεγερμένων εδώ έχει εξαιρετική σημασία επειδή, όπως και στην Έδεσσα, μέρος του πληθυσμού είναι Βούλγαροι γραικομάνοι, πιστοί ακόμα στην ορθόδοξη Εκκλησία, επομένως πιστοί και στον Σουλτάνο. Υπήρχαν ωστόσο και κάποιοι που είχαν διαφοροποιηθεί και είχαν μάλιστα ιδρύσει μια τοπική επιτροπή. Συχνά οι τσέτες έρχονταν να επιθεωρήσουν και να ελέγξουν τα λογιστικά βιβλία η να διεκπεραιώσουν μια δική.
Ένα χρόνο πριν, ο Λούκα είχε πάει στη Βουλγαρία για να προμηθευτεί πυρομαχικά, ενώ ο Θόδωρος και δεκατέσσερις άντρες πήγαν στο Μεσημέρι μια νύχτα και έμειναν και την επόμενη ημέρα εκεί, επειδή ήταν πολύ καλά μεταμφιεσμένοι. Αλλά ένας γραικομάνος τους είδε να γλιστρούν μέσα από τους οπωρώνες και τους κατέδωσε στον στρατό. Το χωριό περικυκλώθηκε και οι τσέτες ταμπουρώθηκαν σ' ένα πέτρινο σπίτι. Εκεί υπεράσπισαν τους εαυτούς τους για δυόμισι μέρες περίπου. Τα τελευταίο εκείνο βράδυ, πυκνή ομίχλη κάλυψε την πεδιάδα και εφτά άντρες μας μπόρεσαν να διασπάσουν τις τούρκικες γραμμές και να τους σώσουν. Ο Θόδωρος και άλλοι τέσσερις κατάφεραν να το σκάσουν, ενώ οι υπόλοιποι χάθηκαν στην ομίχλη και έπεσαν στις γραμμές των Τούρκων, όπου και βρήκαν το θάνατο. Αυτό το περιστατικό έγινε ύμνος αθάνατος για τους χωρικούς και πέρασε στα δημοτικά τους τραγούδια. Από τότε όμως ο Λούκα απαγόρευσε στους τσέτες του να πηγαίνουν στο Μεσημέρι.
Όπως όλοι οι αρχέγονοι λαοί, έτσι και οι Μακεδόνες καταγράφουν κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους στα δημοτικά τραγούδια, που σώζονται για αιώνες και τα οποία κανείς δεν ξέρει ποιος τα συνέθεσε, πιθανόν κάποιος δάσκαλος του χωριού. Τα παιδιά τραγουδούσαν όλα μαζί αυτό το τραγούδι όταν περνούσε ο Έπαρχος, κι' αυτός για τιμωρία τα μάλωνε η τα χαστούκιζε. Αλίμονο όμως στους μεγάλους που θα σφύριζαν το σκοπό. Περνούσαν από δίκη και φυλακίζονταν.
-------------
Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009
ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
Βρυξέλλες, 17 Απριλίου 2008
Δήλωση του αντιπροέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας κ. Μανώλη Μανωλεδάκη σε εκδήλωση αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμμετέχει στη σημερινή εκδήλωση που διεξάγεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η οποία είναι αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά είτε ως Τούρκοι ή ως Μακεδόνες. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση οφείλεται στο ότι θεωρούμε το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού ως θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα το οποίο, ως τέτοιο, θα ήταν αδιανόητο να μην αναγνωρίζεται από ένα φιλελεύθερο κόμμα όπως το δικό μας. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σέβεται την επιλογή Ελλήνων πολιτών να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και νομιμοποιείται, έτσι, να απαιτεί τον σεβασμό του ίδιου δικαιώματος πολιτών γειτονικών χωρών που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Έλληνες, όπως για παράδειγμα στην Αλβανία.
Πιστεύουμε βαθύτατα ότι μόνο με την αναγνώριση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε πολίτη οι μειονότητες που υπάρχουν σε κάθε χώρα των Βαλκανίων θα μετατραπούν σε γέφυρες διακρατικής συνεργασίας και αλληλοκατανόησης ακυρώνοντας, έτσι, τις προσπάθειες εθνικιστών και μυστικών υπηρεσιών που επιδιώκουν να τις χειραγωγήσουν με απώτερο στόχο την αλλαγή των συνόρων. Αντίθετα, η μη αναγνώριση του δικαιώματος αυτού, ειδικά στα Βαλκάνια που αποτελούν μωσαϊκό εθνοτήτων, μας γυρίζει με βεβαιότητα πίσω στους Βαλκανικούς πολέμους, τις ανταλλαγές πληθυσμών και τις εθνοκαθάρσεις. Δυστυχώς είναι πολλοί στην Ελλάδα, αλλά και στις γειτονικές χώρες, που νοσταλγούν την περίοδο αυτή και δηλώνουν έτοιμοι να… ζωστούν τα άρματα. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση υπαγορεύεται και από τον σεβασμό στο γράμμα και το πνεύμα των διεθνών συνθηκών που έχει υπογράψει η Ελλάδα σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί η Ελλάδα, αν και έχει υπογράψει την Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22/9/97, αρνείται εντούτοις την εφαρμογή της. Υπενθυμίζουμε θεμελιώδεις διατάξεις της όπως:
• Tο άρθρο 7 της εν λόγω Σύμβασης που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη θα μεριμνήσουν ώστε να διασφαλίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα, τα δικαιώματα της ειρηνικής συνάθροισης και του συνεταιρισμού, την ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας" και
• το άρθρο 8 που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να εκδηλώνει τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις του, καθώς επίσης και το δικαίωμα να ιδρύει θρησκευτικούς φορείς, οργανώσεις και ενώσεις." Το επιχείρημα του Ελληνικού κράτους περί σύγκρουσης των διατάξεων της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης με αυτές της συνθήκης της Λοζάννης δεν απαντά στο ερώτημα γιατί το Ελληνικό κράτος υπέγραψε μια Σύμβαση που δεν σκόπευε να εφαρμόσει. Ανεξάρτητα από την (μη) απάντηση στο ερώτημα αυτό, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις μειονότητες είναι σε ισχύ, και ως ποιο πρόσφατη, ακυρώνει την ισχύ όσων προβλέψεων παλαιότερων συνθηκών συγκρούονται με αυτήν.
Για τον λόγο αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη η πρόσφατη διπλή καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων λόγω του ότι το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αρνείται το δικαίωμα πολιτών του να αυτοχαρακτηρίζονται ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και να ιδρύουν σωματεία που να περιέχουν στην επωνυμία τους αυτούς τους εθνικούς προσδιορισμούς. Υπενθυμίζουμε ότι στο σκεπτικό των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρεται πως «ακόμη και αν θεωρηθεί ότι πραγματικός σκοπός των παραπάνω ενώσεων ήταν να προωθήσουν την ιδέα της ύπαρξης μιας εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για μια δημοκρατική κοινωνία». Επίσης αναφέρεται ότι «η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα είναι ιστορικό γεγονός το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ανέχεται, ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου». Αξίζει να αναφερθεί ότι η απόφαση αυτή ελήφθη ομόφωνα, και από τον Έλληνα δικαστή κ. Παραρά που είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής της Ελληνικής Βουλής. Παρόλα αυτά τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τη σημασία της απόφασης αυτής.
Η απουσία από τη σημερινή εκδήλωση εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΛΑΟΣ αποδεικνύει ότι αρνούνται να ευθυγραμμιστούν με τις επιταγές του διεθνούς δικαίου και να ανταποκριθούν στην ανάγκη να τεθεί ένα τέλος στη συνεχιζόμενη σύγκρουση του Ελληνικού κράτους με πολίτες του. Αρνούνται επίσης και να αντιπροτείνουν τι να αντικαταστήσει το διεθνές δίκαιο που δείχνουν να περιφρονούν. Έχουν λοιπόν βαρύτατες ευθύνες, ιδίως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ των οποίων οι κυβερνήσεις διέσυραν και συνεχίζουν να διασύρουν τη χώρα όχι μόνο με παραβιάσεις των διεθνών συνθηκών που προστατεύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά και με αναρίθμητες παραβιάσεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δημόσια έργα, τον "βασικό μέτοχο", το περιβάλλον και την Ολυμπιακή, εισπράττοντας σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Με όλα αυτά, και πολλά άλλα, ο "ευρωπαϊσμός" της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται κάλπικος, ο "προοδευτισμός" του ΚΚΕ και του Συνασπισμού αποδεικνύεται οπισθοδρομισμός, ενώ ο λαϊκισμός του ΛΑΟΣ αποδεικνύεται επικίνδυνος εθνικισμός.
Στον αντίποδα όλων αυτών, η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει, μόνη, ότι μόνο η εμπέδωση κράτους δικαίου και η ισονομία των πολιτών κάθε χώρας, ο σεβασμός των συνόρων και η καλή γειτονία, η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού και η απόρριψη κάθε αλυτρωτισμού, αποτελούν το πλαίσιο που εγγυάται την ειρήνη σε πολύπαθες περιοχές όπως τα Βαλκάνια. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού ατόμων και ομάδων δεν πρέπει να είναι επιλεκτική και να ισχύει κατά περίπτωση αλλά πρέπει να είναι ενιαία, καθολική και θεσμική στο πλαίσιο ενός σύγχρονου κράτους δικαίου.
Είναι όμως εξίσου σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι τα δικαιώματα συνεπάγονται και υποχρεώσεις. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε και τους Έλληνες συμπολίτες μας που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες να αποδείξουν στη πράξη ότι, ταυτόχρονα με την άσκηση του δικαιώματος τους να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά όπως επιθυμούν, διαθέτουν και την ωριμότητα και ικανότητα να αποτελούν υποδειγματικούς Έλληνες πολίτες.
Δήλωση του αντιπροέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας κ. Μανώλη Μανωλεδάκη σε εκδήλωση αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμμετέχει στη σημερινή εκδήλωση που διεξάγεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η οποία είναι αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά είτε ως Τούρκοι ή ως Μακεδόνες. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση οφείλεται στο ότι θεωρούμε το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού ως θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα το οποίο, ως τέτοιο, θα ήταν αδιανόητο να μην αναγνωρίζεται από ένα φιλελεύθερο κόμμα όπως το δικό μας. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σέβεται την επιλογή Ελλήνων πολιτών να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και νομιμοποιείται, έτσι, να απαιτεί τον σεβασμό του ίδιου δικαιώματος πολιτών γειτονικών χωρών που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Έλληνες, όπως για παράδειγμα στην Αλβανία.
Πιστεύουμε βαθύτατα ότι μόνο με την αναγνώριση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε πολίτη οι μειονότητες που υπάρχουν σε κάθε χώρα των Βαλκανίων θα μετατραπούν σε γέφυρες διακρατικής συνεργασίας και αλληλοκατανόησης ακυρώνοντας, έτσι, τις προσπάθειες εθνικιστών και μυστικών υπηρεσιών που επιδιώκουν να τις χειραγωγήσουν με απώτερο στόχο την αλλαγή των συνόρων. Αντίθετα, η μη αναγνώριση του δικαιώματος αυτού, ειδικά στα Βαλκάνια που αποτελούν μωσαϊκό εθνοτήτων, μας γυρίζει με βεβαιότητα πίσω στους Βαλκανικούς πολέμους, τις ανταλλαγές πληθυσμών και τις εθνοκαθάρσεις. Δυστυχώς είναι πολλοί στην Ελλάδα, αλλά και στις γειτονικές χώρες, που νοσταλγούν την περίοδο αυτή και δηλώνουν έτοιμοι να… ζωστούν τα άρματα. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση υπαγορεύεται και από τον σεβασμό στο γράμμα και το πνεύμα των διεθνών συνθηκών που έχει υπογράψει η Ελλάδα σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί η Ελλάδα, αν και έχει υπογράψει την Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22/9/97, αρνείται εντούτοις την εφαρμογή της. Υπενθυμίζουμε θεμελιώδεις διατάξεις της όπως:
• Tο άρθρο 7 της εν λόγω Σύμβασης που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη θα μεριμνήσουν ώστε να διασφαλίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα, τα δικαιώματα της ειρηνικής συνάθροισης και του συνεταιρισμού, την ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας" και
• το άρθρο 8 που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να εκδηλώνει τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις του, καθώς επίσης και το δικαίωμα να ιδρύει θρησκευτικούς φορείς, οργανώσεις και ενώσεις." Το επιχείρημα του Ελληνικού κράτους περί σύγκρουσης των διατάξεων της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης με αυτές της συνθήκης της Λοζάννης δεν απαντά στο ερώτημα γιατί το Ελληνικό κράτος υπέγραψε μια Σύμβαση που δεν σκόπευε να εφαρμόσει. Ανεξάρτητα από την (μη) απάντηση στο ερώτημα αυτό, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις μειονότητες είναι σε ισχύ, και ως ποιο πρόσφατη, ακυρώνει την ισχύ όσων προβλέψεων παλαιότερων συνθηκών συγκρούονται με αυτήν.
Για τον λόγο αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη η πρόσφατη διπλή καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων λόγω του ότι το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αρνείται το δικαίωμα πολιτών του να αυτοχαρακτηρίζονται ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και να ιδρύουν σωματεία που να περιέχουν στην επωνυμία τους αυτούς τους εθνικούς προσδιορισμούς. Υπενθυμίζουμε ότι στο σκεπτικό των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρεται πως «ακόμη και αν θεωρηθεί ότι πραγματικός σκοπός των παραπάνω ενώσεων ήταν να προωθήσουν την ιδέα της ύπαρξης μιας εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για μια δημοκρατική κοινωνία». Επίσης αναφέρεται ότι «η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα είναι ιστορικό γεγονός το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ανέχεται, ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου». Αξίζει να αναφερθεί ότι η απόφαση αυτή ελήφθη ομόφωνα, και από τον Έλληνα δικαστή κ. Παραρά που είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής της Ελληνικής Βουλής. Παρόλα αυτά τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τη σημασία της απόφασης αυτής.
Η απουσία από τη σημερινή εκδήλωση εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΛΑΟΣ αποδεικνύει ότι αρνούνται να ευθυγραμμιστούν με τις επιταγές του διεθνούς δικαίου και να ανταποκριθούν στην ανάγκη να τεθεί ένα τέλος στη συνεχιζόμενη σύγκρουση του Ελληνικού κράτους με πολίτες του. Αρνούνται επίσης και να αντιπροτείνουν τι να αντικαταστήσει το διεθνές δίκαιο που δείχνουν να περιφρονούν. Έχουν λοιπόν βαρύτατες ευθύνες, ιδίως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ των οποίων οι κυβερνήσεις διέσυραν και συνεχίζουν να διασύρουν τη χώρα όχι μόνο με παραβιάσεις των διεθνών συνθηκών που προστατεύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά και με αναρίθμητες παραβιάσεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δημόσια έργα, τον "βασικό μέτοχο", το περιβάλλον και την Ολυμπιακή, εισπράττοντας σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Με όλα αυτά, και πολλά άλλα, ο "ευρωπαϊσμός" της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται κάλπικος, ο "προοδευτισμός" του ΚΚΕ και του Συνασπισμού αποδεικνύεται οπισθοδρομισμός, ενώ ο λαϊκισμός του ΛΑΟΣ αποδεικνύεται επικίνδυνος εθνικισμός.
Στον αντίποδα όλων αυτών, η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει, μόνη, ότι μόνο η εμπέδωση κράτους δικαίου και η ισονομία των πολιτών κάθε χώρας, ο σεβασμός των συνόρων και η καλή γειτονία, η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού και η απόρριψη κάθε αλυτρωτισμού, αποτελούν το πλαίσιο που εγγυάται την ειρήνη σε πολύπαθες περιοχές όπως τα Βαλκάνια. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού ατόμων και ομάδων δεν πρέπει να είναι επιλεκτική και να ισχύει κατά περίπτωση αλλά πρέπει να είναι ενιαία, καθολική και θεσμική στο πλαίσιο ενός σύγχρονου κράτους δικαίου.
Είναι όμως εξίσου σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι τα δικαιώματα συνεπάγονται και υποχρεώσεις. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε και τους Έλληνες συμπολίτες μας που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες να αποδείξουν στη πράξη ότι, ταυτόχρονα με την άσκηση του δικαιώματος τους να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά όπως επιθυμούν, διαθέτουν και την ωριμότητα και ικανότητα να αποτελούν υποδειγματικούς Έλληνες πολίτες.
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΝΤΕΝ/ΕΔΕΣΣΑ
Κάποιος Εδεσσαίος εδώ και αρκετά χρόνια έχει αυτοχριστεί αντιπρόσωπος όλων των Εδεσσαίων, όσο αφορά το στήσιμο μνημείων στην όμορφη πόλη μας. Δική του η έμπνευση και μεσολάβηση για την υλοποίηση τους είναι: το στήσιμο του αεροπλάνου στο ΦΟΕ, το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου, το μνημείο για τους πρόσφυγες συμπολίτες μας, και άλλα.
Κανείς, φαντάζομαι, δεν έχει κάποιο πρόβλημα με το να στήνονται μνημεία και αγάλματα στην πόλη μας, αλλά το να υπάρχει μόνο ενα άτομο που προτείνει και συνήθως καταφέρνει και υλοποιεί τις εκπνευσμένες ιδέες του, είναι τουλάχιστον περίεργο.
Πότε στην Εδεσσα ρωτήθηκαν οι πολίτες, έστω σε μορφή δημοσκόπησης με ερωτηματολόγια που θα μπορούσαν να μοιραστούν και να έχει την δυνατότητα ο πολίτης να εκφράσει την γνώμη του εάν συμφωνεί η όχι για το κάθε μνημείο που πρόκειται να στηθεί, την τοποθεσία που θα επιθυμούσε να τοποθετηθεί αυτό (σε μορφή επιλογής μεταξύ συγκεκριμένων προτεινόμενων τοποθεσιών), κτλ.;
Ποτέ! Ότι πει ο κύριος αυτός και ίσως η παρέα του!
Την περασμένη εβδομάδα διάβασα στην "Εδεσσαϊκή" την απάντηση σε μια επιστολή ενός Εδεσσαίου στην οποία ίσως εξέφραζε κάποιες αντιρρήσεις για την τελευταία πρόταση του συγκεκριμένου ανθρώπου: να στηθεί μνημείο για τον "παλιό" (ποιοι είναι "παλιοί" και ποιοι "καινούργιοι" απο τους κάτοικους της Έδεσσας, είναι να απορεί κανείς) Εδεσσαίο αγρότη του Λόγγου, το οποίο θα τον εμφανίζει με παραδοσιακά "χωριάτικα" ρούχα, παρέα με την κατσίκα του και το γαϊδούρι του! Και αυτή η εικόνα, κατά την γνώμη του, είναι η αντιπροσωπευτικότερη του Μακεδόνα Εδεσσαίου!
Στην απαντητική επιστολή στην "Εδεσσαϊκή", για τα ρούχα του "παλιού" Εδεσσαίου, η δικαιολογία είναι ότι και το μνημείο για τους πρόσφυγες εμφανίζει αυτούς με παραδοσιακές φορεσιές, αλλά δεν αναφέρει ότι εάν δεν φορούσαν τα ρούχα του τόπου καταγωγής τους αλλά τα φράγκικα ρούχα της εποχής, άντε να ξεχωρίσεις τον Πόντιο απο τον Θρακιώτη και τον Μικρασιάτη απο τους άλλους δυο! Όσο για την Μακεδονοπούλα, δεν περίσσευαν χρήματα για άγαλμα, αλλά μόνο μια ζωγραφιά στο μάρμαρο (μισή και αυτή) και πολύ μας είναι!
Όσο για την παρατήρηση του Εδεσσαίου όπου γράφει ότι παλιά δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ "ντόπιων" (και πάλι, ποίοι δεν είναι ντόπιοι, απο τους Εδεσσαίους;) και προσφύγων και ότι δεν καταλαβαίνει "γιατί άρχισε να φουντώνει αυτό το πράγμα", η απάντηση είναι πολύ απλή: ο μόνος λόγος είναι ότι οι Μακεδόνες Εδεσσαίοι άρχισαν να ανακτούν την χαμένη αξιοπρέπεια τους και άρχισαν να απαιτούν σεβασμό για αυτό που είναι: Μακεδόνες, με την δική τους ιστορία, παράδοση, έθιμα, γλώσσα, μουσική και τραγούδια! Και άσχετα με την εθνική τους συνείδηση: μπορεί κάποιος να είναι Μακεδονόφωνος και να αισθάνεται ότι είναι Έλληνας! Ποίος θα του αμφισβητήσει το δικαίωμα του να αυτοπροσδιοριζεται εθνικά όπως επιθυμεί;
Ο Δήμαρχος Έδεσσας και το Δημοτικό Συμβούλιο θα πρέπει να ζητήσει απο τον κάθε πολίτη που επιθυμεί να γίνει ενα άγαλμα η ενα μνημείο στην Εδεσσα, ικανό αριθμό υπογραφών απο ΟΛΑ τα διαμερίσματα του Δήμου, πριν προχωρήσει στην έγκριση της τοποθέτησης αυτού.
Εάν, πάλι, η τοποθέτηση του αγάλματος του "παλιού" Εδεσσαίου προχωρήσει χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας των Δημοτών, προτείνω τα ονόματα των δωρητών για το συγκεκριμένο άγαλμα να γραφούν ΕΠΑΝΩ στο γαϊδούρι (ας αποφασίσουν οι ίδιοι ΠΟΥ ακριβώς)!
E.N.
Υ.Γ. Απορώ επίσης απο που βγήκε το συμπέρασμα ότι ο Εδεσσαίος με την κατσίκα και το γαϊδούρι αντιπροσώπευε το 70% των "παλιών" Εδεσσαίων, ειδικά; Εγώ ξέρω ότι η εικόνα με το γαϊδουράκι και άλλα οικόσιτα ήταν χαρακτηριστική, παλιότερα, σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας και στην Πλάκα της Αθήνας, ακόμα!
Κανείς, φαντάζομαι, δεν έχει κάποιο πρόβλημα με το να στήνονται μνημεία και αγάλματα στην πόλη μας, αλλά το να υπάρχει μόνο ενα άτομο που προτείνει και συνήθως καταφέρνει και υλοποιεί τις εκπνευσμένες ιδέες του, είναι τουλάχιστον περίεργο.
Πότε στην Εδεσσα ρωτήθηκαν οι πολίτες, έστω σε μορφή δημοσκόπησης με ερωτηματολόγια που θα μπορούσαν να μοιραστούν και να έχει την δυνατότητα ο πολίτης να εκφράσει την γνώμη του εάν συμφωνεί η όχι για το κάθε μνημείο που πρόκειται να στηθεί, την τοποθεσία που θα επιθυμούσε να τοποθετηθεί αυτό (σε μορφή επιλογής μεταξύ συγκεκριμένων προτεινόμενων τοποθεσιών), κτλ.;
Ποτέ! Ότι πει ο κύριος αυτός και ίσως η παρέα του!
Την περασμένη εβδομάδα διάβασα στην "Εδεσσαϊκή" την απάντηση σε μια επιστολή ενός Εδεσσαίου στην οποία ίσως εξέφραζε κάποιες αντιρρήσεις για την τελευταία πρόταση του συγκεκριμένου ανθρώπου: να στηθεί μνημείο για τον "παλιό" (ποιοι είναι "παλιοί" και ποιοι "καινούργιοι" απο τους κάτοικους της Έδεσσας, είναι να απορεί κανείς) Εδεσσαίο αγρότη του Λόγγου, το οποίο θα τον εμφανίζει με παραδοσιακά "χωριάτικα" ρούχα, παρέα με την κατσίκα του και το γαϊδούρι του! Και αυτή η εικόνα, κατά την γνώμη του, είναι η αντιπροσωπευτικότερη του Μακεδόνα Εδεσσαίου!
Στην απαντητική επιστολή στην "Εδεσσαϊκή", για τα ρούχα του "παλιού" Εδεσσαίου, η δικαιολογία είναι ότι και το μνημείο για τους πρόσφυγες εμφανίζει αυτούς με παραδοσιακές φορεσιές, αλλά δεν αναφέρει ότι εάν δεν φορούσαν τα ρούχα του τόπου καταγωγής τους αλλά τα φράγκικα ρούχα της εποχής, άντε να ξεχωρίσεις τον Πόντιο απο τον Θρακιώτη και τον Μικρασιάτη απο τους άλλους δυο! Όσο για την Μακεδονοπούλα, δεν περίσσευαν χρήματα για άγαλμα, αλλά μόνο μια ζωγραφιά στο μάρμαρο (μισή και αυτή) και πολύ μας είναι!
Όσο για την παρατήρηση του Εδεσσαίου όπου γράφει ότι παλιά δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ "ντόπιων" (και πάλι, ποίοι δεν είναι ντόπιοι, απο τους Εδεσσαίους;) και προσφύγων και ότι δεν καταλαβαίνει "γιατί άρχισε να φουντώνει αυτό το πράγμα", η απάντηση είναι πολύ απλή: ο μόνος λόγος είναι ότι οι Μακεδόνες Εδεσσαίοι άρχισαν να ανακτούν την χαμένη αξιοπρέπεια τους και άρχισαν να απαιτούν σεβασμό για αυτό που είναι: Μακεδόνες, με την δική τους ιστορία, παράδοση, έθιμα, γλώσσα, μουσική και τραγούδια! Και άσχετα με την εθνική τους συνείδηση: μπορεί κάποιος να είναι Μακεδονόφωνος και να αισθάνεται ότι είναι Έλληνας! Ποίος θα του αμφισβητήσει το δικαίωμα του να αυτοπροσδιοριζεται εθνικά όπως επιθυμεί;
Ο Δήμαρχος Έδεσσας και το Δημοτικό Συμβούλιο θα πρέπει να ζητήσει απο τον κάθε πολίτη που επιθυμεί να γίνει ενα άγαλμα η ενα μνημείο στην Εδεσσα, ικανό αριθμό υπογραφών απο ΟΛΑ τα διαμερίσματα του Δήμου, πριν προχωρήσει στην έγκριση της τοποθέτησης αυτού.
Εάν, πάλι, η τοποθέτηση του αγάλματος του "παλιού" Εδεσσαίου προχωρήσει χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας των Δημοτών, προτείνω τα ονόματα των δωρητών για το συγκεκριμένο άγαλμα να γραφούν ΕΠΑΝΩ στο γαϊδούρι (ας αποφασίσουν οι ίδιοι ΠΟΥ ακριβώς)!
E.N.
Υ.Γ. Απορώ επίσης απο που βγήκε το συμπέρασμα ότι ο Εδεσσαίος με την κατσίκα και το γαϊδούρι αντιπροσώπευε το 70% των "παλιών" Εδεσσαίων, ειδικά; Εγώ ξέρω ότι η εικόνα με το γαϊδουράκι και άλλα οικόσιτα ήταν χαρακτηριστική, παλιότερα, σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας και στην Πλάκα της Αθήνας, ακόμα!
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009
Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009
Τεύχος Ιανουαρίου της μειονοτικής εφημερίδας της Θράκης Trakya'nin Sesi
...........................................
Συμβαίνουν γύρω μας
Του Γιώργου Ν. Παπαδάκη
Καθώς οι γραμμές αυτές γράφονται γιορτινές μέρες, είχα αρχικά σκοπό να αναφερθώ σε κάτι πιο ήπιο, πιο ευχάριστο, πιο «εορταστικό» αν θέλετε…
Μετά από την Δεκεμβριανή μαυρίλα στην Ελλάδα, νομίζω ότι είχαμε όλοι ανάγκη να πιστέψουμε ότι δεν είναι όλα τόσο σκοτεινά γύρω μας.
Δυστυχώς, και να θέλει κάποιος να «αγιάσει», που λέει ο λόγος, δεν τον αφήνουν τα γεγονότα. Είμαι σίγουρος ότι στα ελληνικά ΜΜΕ πέρασε στα πολύ ψιλά γράμματα (αν εμφανίστηκε και πουθενά) η είδηση ότι το 6ο κανάλι της κρατικής τουρκικής τηλεόρασης TRT θα εκπέμπει από την 1η Ιανουαρίου πρόγραμμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ στην κουρδική γλώσσα.
Σε ποια γλώσσα είπατε; Στην κουρδική; Η κρατική τουρκική τηλεόραση; Μα οι Τούρκοι δεν ήταν αυτοί που μέχρι πριν λίγο καιρό έλεγαν επίσημα σε όλα τα διεθνή fora ότι δεν υπάρχουν Κούρδοι αλλά μόνο «ορεσίβιοι Τούρκοι»;
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι καταφατική. Όμως οι καιροί αλλάζουν, και μάλιστα τόσο γρήγορα που ενίοτε νιώθουμε ότι δεν προλαβαίνουμε καν να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, η κουρδική γλώσσα της ανυπαρξίας, της ολικής απαγόρευσης και της καταστολής μπήκε στα σπίτια των Τούρκων- Κούρδων και μη- αρχικά μέσω της μουσικής και στη συνέχεια μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης. Το Roj TV είναι ένα δορυφορικό κανάλι ελεύθερης λήψης με έδρα τη Δανία που εκπέμπει όχι σε μια αλλά σε 4(!) διαλέκτους της «ανύπαρκτης» κουρδικής, καθώς και στα τουρκικά, τα περσικά, τα αγγλικά και τα αραβικά.
Η τρομακτική του απήχηση στους Κούρδους της Τουρκίας και όχι μόνο, «ανάγκασε» ουσιαστικά την TRT να αντιδράσει. Δειλά –δειλά, πριν 3,5 χρόνια εμφανίστηκαν τα πρώτα προγράμματα στα κουρδικά από την κρατική τηλεόραση για να φτάσουμε σήμερα να υπάρχει ένα ολόκληρο κανάλι αποκλειστικά γι’ αυτά.
Θα μου πείτε- και πιθανόν θα έχετε και δίκιο- ότι αν δεν υπήρχε το Roj TV και η γενικότερη χαλάρωση των απαγορεύσεων αναφορικά με τα κουρδικά από το 2002 και μετά, ίσως να μη βλέπαμε ποτέ αυτό το θέαμα.
Συμφωνώ. Είναι σαφές ότι ένας από τους λόγους που το τουρκικό κράτος αντιδρά φτιάχνοντας ένα κανάλι αποκλειστικά για Κούρδους, είναι και η προπαγάνδα. Ήδη, η συντριπτική πλειοψηφία των προγραμμάτων του καναλιού 6, αναφέρονται στον Ατατούρκ και στον αρχαίο τουρκικό πολιτισμό. Είναι εύλογο αυτό να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί και με νέα στοιχεία, ως «αντίβαρο» στο Roj TV που θεωρείται ότι –ως ένα σημείο- εκφράζει τις αρχές του ΡΚΚ.
Όμως, αυτό δεν είναι το κυρίαρχο θέμα εδώ. Η προσοχή μας θα πρέπει να εστιαστεί στο ότι μια «ανύπαρκτη» γλώσσα σε μια χώρα που παραμένει προβληματική στον τομέα των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, «νομιμοποιείται» με τον πλέον επίσημο τρόπο. Μέσω της κρατικής τηλεόρασης.
Για ελάτε τώρα να αντιπαραβάλουμε την Τουρκία με τη δική μας, «προηγμένη», «ευρωπαϊκή» και κυρίως «δημοκρατική» χώρα. Η οποία, όμως, παραμένει σταθερά ουραγός παρόμοιων εξελίξεων όχι μόνο σε ευρωπαϊκό αλλά και σε περιφερειακό, βαλκανικό επίπεδο. Και το χειρότερο είναι ότι δεν διαφαίνεται καμία διάθεση για αλλαγή στάσης, για προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Εμείς έχουμε τη σχεδόν 100ετή συνθήκη της Λοζάννης ως ευαγγέλιο, τι να μας πουν τώρα όλοι αυτοί οι περιττοί νεωτερισμοί…
«Ανύπαρκτες» γλώσσες έχουμε δυστυχώς ή ευτυχώς και στην Ελλάδα. Είναι, νομίζω, σενάριο επιστημονικής φαντασίας ακόμα και το να σκεφτεί κανείς ότι στο ορατό μέλλον θα δούμε στην ΕΡΤ ένα έστω 15λεπτο πρόγραμμα π.χ. στα μακεδονικά.
Αλλά μήπως βλέπουμε πληθώρα προγραμμάτων και στις «υπαρκτές» γλώσσες, όπως τα τουρκικά; Τι αλήθεια γνωρίζει ο μέσος Έλληνας για τις μεγάλες γιορτές και τις θρησκευτικές παραδόσεις των μουσουλμάνων συμπατριωτών του; Ποια είναι η εξοικείωσή του με τις άλλες θρησκείες που υπάρχουν στη χώρα και-υποτίθεται ότι- είναι ισότιμες με την επίσημη; Και τι κάνει η κρατική ελληνική τηλεόραση για να μας φέρει έστω λίγο πιο κοντά στη διαφορετικότητα που ζει δίπλα μας;
Την απάντηση για όλα τα παραπάνω είναι και πάλι πολύ εύκολη και την γνωρίζουμε όλοι. ΤΙΠΟΤΑ.
Επί 52 εβδομάδες, κάθε Κυριακή, «βομβαρδιζόμαστε» τόσο από το 1ο όσο και από το 3ο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης με την Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία και τα τηλε- κηρύγματα ορισμένων έξαλλων γραφικών που ακολουθούν. Ούτε μια Κυριακή ή άλλη μέρα αφιερωμένη στους Καθολικούς, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους, το Κουρμπάν Μπαιράμ, το Χάνουκα και τόσα άλλα…
Γιατί άραγε; Αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώνουν όπως όλοι οι Έλληνες κάθε μήνα την ΕΡΤ; Δεν πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους;
Ασφαλώς και το κάνουν. Όπως το κάνουν και οι Μακεδονόφωνοι της Έδεσσας, οι Τουρκόφωνοι της Ξάνθης, οι Βλαχόφωνοι των Τρικάλων, οι Αρβανιτόφωνοι της Θήβας, οι Ρομά του Ασπρόπυργου. Και όμως εξακολουθούν να είναι «αόρατοι» και «ανύπαρκτοι» σε μια χώρα που θέλει να λέγεται σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και η οποία σε όλες τις εκκλήσεις για διάλογο από όλους αυτούς τους ανθρώπους απαντά με δυσφήμιση και δικαστήρια. Ίσως γιατί πλέον μας τελείωσαν τα Μακρονήσια και τα Γιούρα.
Ε, ας μην είμαστε και αχάριστοι, ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Κι αυτό (η κατάργηση δηλαδή των τόπων εξορίας) είναι μια πρόοδος, διάβολε…
Όλο και κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο τα επόμενα 100 χρόνια. Επειδή όμως εσείς κι εγώ δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε, τουλάχιστον ξέρετε πλέον τι θα απαντάτε στον επόμενο που θα σας πει για την «καθυστερημένη» και «βάρβαρη» Τουρκία. Για την «θρασύτατη» και «προκλητική» Μακεδονία με μια κρατική τηλεόραση που δεν έχει χρήματα για να πληρώσει μισθούς αλλά συνεχίζει να μεταδίδει πρόγραμμα σε 7 γλώσσες, την «υπανάπτυκτη» και «βρώμικη» Αλβανία με τα 4 μειονοτικά τηλεοπτικά προγράμματα και τους άλλους Βαλκάνιους γείτονες που μας κάνουν να κοκκινίζουμε ντροπιασμένοι.
Αν βέβαια θυμόμαστε πια τι είναι ντροπή…
Καλή Χρονιά.
Συμβαίνουν γύρω μας
Του Γιώργου Ν. Παπαδάκη
Καθώς οι γραμμές αυτές γράφονται γιορτινές μέρες, είχα αρχικά σκοπό να αναφερθώ σε κάτι πιο ήπιο, πιο ευχάριστο, πιο «εορταστικό» αν θέλετε…
Μετά από την Δεκεμβριανή μαυρίλα στην Ελλάδα, νομίζω ότι είχαμε όλοι ανάγκη να πιστέψουμε ότι δεν είναι όλα τόσο σκοτεινά γύρω μας.
Δυστυχώς, και να θέλει κάποιος να «αγιάσει», που λέει ο λόγος, δεν τον αφήνουν τα γεγονότα. Είμαι σίγουρος ότι στα ελληνικά ΜΜΕ πέρασε στα πολύ ψιλά γράμματα (αν εμφανίστηκε και πουθενά) η είδηση ότι το 6ο κανάλι της κρατικής τουρκικής τηλεόρασης TRT θα εκπέμπει από την 1η Ιανουαρίου πρόγραμμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ στην κουρδική γλώσσα.
Σε ποια γλώσσα είπατε; Στην κουρδική; Η κρατική τουρκική τηλεόραση; Μα οι Τούρκοι δεν ήταν αυτοί που μέχρι πριν λίγο καιρό έλεγαν επίσημα σε όλα τα διεθνή fora ότι δεν υπάρχουν Κούρδοι αλλά μόνο «ορεσίβιοι Τούρκοι»;
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι καταφατική. Όμως οι καιροί αλλάζουν, και μάλιστα τόσο γρήγορα που ενίοτε νιώθουμε ότι δεν προλαβαίνουμε καν να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, η κουρδική γλώσσα της ανυπαρξίας, της ολικής απαγόρευσης και της καταστολής μπήκε στα σπίτια των Τούρκων- Κούρδων και μη- αρχικά μέσω της μουσικής και στη συνέχεια μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης. Το Roj TV είναι ένα δορυφορικό κανάλι ελεύθερης λήψης με έδρα τη Δανία που εκπέμπει όχι σε μια αλλά σε 4(!) διαλέκτους της «ανύπαρκτης» κουρδικής, καθώς και στα τουρκικά, τα περσικά, τα αγγλικά και τα αραβικά.
Η τρομακτική του απήχηση στους Κούρδους της Τουρκίας και όχι μόνο, «ανάγκασε» ουσιαστικά την TRT να αντιδράσει. Δειλά –δειλά, πριν 3,5 χρόνια εμφανίστηκαν τα πρώτα προγράμματα στα κουρδικά από την κρατική τηλεόραση για να φτάσουμε σήμερα να υπάρχει ένα ολόκληρο κανάλι αποκλειστικά γι’ αυτά.
Θα μου πείτε- και πιθανόν θα έχετε και δίκιο- ότι αν δεν υπήρχε το Roj TV και η γενικότερη χαλάρωση των απαγορεύσεων αναφορικά με τα κουρδικά από το 2002 και μετά, ίσως να μη βλέπαμε ποτέ αυτό το θέαμα.
Συμφωνώ. Είναι σαφές ότι ένας από τους λόγους που το τουρκικό κράτος αντιδρά φτιάχνοντας ένα κανάλι αποκλειστικά για Κούρδους, είναι και η προπαγάνδα. Ήδη, η συντριπτική πλειοψηφία των προγραμμάτων του καναλιού 6, αναφέρονται στον Ατατούρκ και στον αρχαίο τουρκικό πολιτισμό. Είναι εύλογο αυτό να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί και με νέα στοιχεία, ως «αντίβαρο» στο Roj TV που θεωρείται ότι –ως ένα σημείο- εκφράζει τις αρχές του ΡΚΚ.
Όμως, αυτό δεν είναι το κυρίαρχο θέμα εδώ. Η προσοχή μας θα πρέπει να εστιαστεί στο ότι μια «ανύπαρκτη» γλώσσα σε μια χώρα που παραμένει προβληματική στον τομέα των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, «νομιμοποιείται» με τον πλέον επίσημο τρόπο. Μέσω της κρατικής τηλεόρασης.
Για ελάτε τώρα να αντιπαραβάλουμε την Τουρκία με τη δική μας, «προηγμένη», «ευρωπαϊκή» και κυρίως «δημοκρατική» χώρα. Η οποία, όμως, παραμένει σταθερά ουραγός παρόμοιων εξελίξεων όχι μόνο σε ευρωπαϊκό αλλά και σε περιφερειακό, βαλκανικό επίπεδο. Και το χειρότερο είναι ότι δεν διαφαίνεται καμία διάθεση για αλλαγή στάσης, για προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Εμείς έχουμε τη σχεδόν 100ετή συνθήκη της Λοζάννης ως ευαγγέλιο, τι να μας πουν τώρα όλοι αυτοί οι περιττοί νεωτερισμοί…
«Ανύπαρκτες» γλώσσες έχουμε δυστυχώς ή ευτυχώς και στην Ελλάδα. Είναι, νομίζω, σενάριο επιστημονικής φαντασίας ακόμα και το να σκεφτεί κανείς ότι στο ορατό μέλλον θα δούμε στην ΕΡΤ ένα έστω 15λεπτο πρόγραμμα π.χ. στα μακεδονικά.
Αλλά μήπως βλέπουμε πληθώρα προγραμμάτων και στις «υπαρκτές» γλώσσες, όπως τα τουρκικά; Τι αλήθεια γνωρίζει ο μέσος Έλληνας για τις μεγάλες γιορτές και τις θρησκευτικές παραδόσεις των μουσουλμάνων συμπατριωτών του; Ποια είναι η εξοικείωσή του με τις άλλες θρησκείες που υπάρχουν στη χώρα και-υποτίθεται ότι- είναι ισότιμες με την επίσημη; Και τι κάνει η κρατική ελληνική τηλεόραση για να μας φέρει έστω λίγο πιο κοντά στη διαφορετικότητα που ζει δίπλα μας;
Την απάντηση για όλα τα παραπάνω είναι και πάλι πολύ εύκολη και την γνωρίζουμε όλοι. ΤΙΠΟΤΑ.
Επί 52 εβδομάδες, κάθε Κυριακή, «βομβαρδιζόμαστε» τόσο από το 1ο όσο και από το 3ο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης με την Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία και τα τηλε- κηρύγματα ορισμένων έξαλλων γραφικών που ακολουθούν. Ούτε μια Κυριακή ή άλλη μέρα αφιερωμένη στους Καθολικούς, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους, το Κουρμπάν Μπαιράμ, το Χάνουκα και τόσα άλλα…
Γιατί άραγε; Αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώνουν όπως όλοι οι Έλληνες κάθε μήνα την ΕΡΤ; Δεν πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους;
Ασφαλώς και το κάνουν. Όπως το κάνουν και οι Μακεδονόφωνοι της Έδεσσας, οι Τουρκόφωνοι της Ξάνθης, οι Βλαχόφωνοι των Τρικάλων, οι Αρβανιτόφωνοι της Θήβας, οι Ρομά του Ασπρόπυργου. Και όμως εξακολουθούν να είναι «αόρατοι» και «ανύπαρκτοι» σε μια χώρα που θέλει να λέγεται σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και η οποία σε όλες τις εκκλήσεις για διάλογο από όλους αυτούς τους ανθρώπους απαντά με δυσφήμιση και δικαστήρια. Ίσως γιατί πλέον μας τελείωσαν τα Μακρονήσια και τα Γιούρα.
Ε, ας μην είμαστε και αχάριστοι, ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Κι αυτό (η κατάργηση δηλαδή των τόπων εξορίας) είναι μια πρόοδος, διάβολε…
Όλο και κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο τα επόμενα 100 χρόνια. Επειδή όμως εσείς κι εγώ δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε, τουλάχιστον ξέρετε πλέον τι θα απαντάτε στον επόμενο που θα σας πει για την «καθυστερημένη» και «βάρβαρη» Τουρκία. Για την «θρασύτατη» και «προκλητική» Μακεδονία με μια κρατική τηλεόραση που δεν έχει χρήματα για να πληρώσει μισθούς αλλά συνεχίζει να μεταδίδει πρόγραμμα σε 7 γλώσσες, την «υπανάπτυκτη» και «βρώμικη» Αλβανία με τα 4 μειονοτικά τηλεοπτικά προγράμματα και τους άλλους Βαλκάνιους γείτονες που μας κάνουν να κοκκινίζουμε ντροπιασμένοι.
Αν βέβαια θυμόμαστε πια τι είναι ντροπή…
Καλή Χρονιά.
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
ΧΑΡΤΕΣ
Roman MapsThese are two (of four) marble panel maps found in the ancient coliseum in Rome depicting the regions ruled by the four most prominent Roman rulers. Note the name “Macedonia” is clearly shown, also note that there is no “Greece” or “Hellas” present.
Photograph taken by Niki L. via Risto Stefov.
Ρωμαϊκοί Χάρτες
Αυτές είναι δυο (από τέσσερις) μαρμάρινες πλάκες-χάρτες που βρίσκονται στο αρχαίο Κολοσσαίο της Ρώμης, στις οποίες παρουσιάζονται οι περιοχές διοίκησης των τεσσάρων πιο σπουδαίων Ρωμαίων ηγετών. Παρατηρήστε το όνομα "Μακεδονία" που φαίνεται ολοκάθαρα, και προσέξτε επίσης ότι δεν υπάρχει "Γκρεκία" η "Ελλάς".
Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009
Η ΚΟΙΝΗ
H Κοινή (η " κοινή " (διάλεκτος)) είναι η γλώσσα της αυτοκρατορίας. Η βάση είναι η Αττική διάλεκτος, με λίγο απο Ιονική, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι η πολύ απλουστευμένη γραμματική, η οποία συνέβη δεδομένου ότι όλο και περισσότεροι μη Έλληνες ομιλητές της ελληνικής, έμαθαν τη γλώσσα. Ένα ολόκληρο τμήμα του συστήματος των ρημάτων (ο ευκτικος χρόνος) εξαφανίστηκε, εκτός από μια χούφτα καθορισμένων φράσεων, και λειάνθηκαν απο τις παρατυπίες τους τα ανώμαλα ρήματα και τα ουσιαστικά. Εισήγαγε επίσης πολύ λεξιλόγιο, από τα λατινικά και από τις σημιτικές γλώσσες. Ενώ υπάρχει κάποια λογοτεχνία στην Κοινή, και ιδιαίτερα τα μυθιστορήματα όπως του Χαρίτωνα το "Καλλιρρόη" και του Αχιλλέα Tatius το "Τα κατα Λευκιππην και Kλειτoφωντα", κατά πολύ σημαντικότερη εργασία σε αυτήν την διάλεκτο είναι η Νέα Διαθήκη. Οι ιστορικοί βρίσκουν, επίσης, αυτήν την διάλεκτο χρήσιμη. Όχι μόνο μερικές ιστορίες γράφονται σε αυτήν (ο Πολύβιος, αν και "Αττικίζει", έρχεται στο μυαλό), αλλά οι πάρα πολλοί μη-λογοτεχνικοί πάπυροι που βρίσκονται στην Αίγυπτο είναι στην Κοινή, και είναι ένα ανεκτίμητο παράθυρο στη καθημερινή ζωή της αυτοκρατορικής Αιγύπτου. Το Septuagint, η παλαιά διαθήκη που μεταφράζεται στα ελληνικά από Αλεξανδρινούς Εβραίους, είναι επίσης στην Κοινή, αλλά καλύτερα να θεωρηθεί περισσότερο ως μια ερμηνεία και λιγότερο ως μετάφραση. Η σύνταξη και ο ιδιωματισμός σε αυτήν οφείλουν περισσότερο στην εβραϊκή και αραμαϊκη απ' ότι στην ελληνική γλώσσα. Είναι επίσης το γεγονός που πολλοί από τους συντάκτες της NΔ ήξεραν την Παλαιά Διαθήκη, έτσι αυτό επηρέασε το στυλ της γραφής τους, και φυσικά έτσι την διατύπωναν όταν αναφερόταν στη ΠΔ.
Ξεκίνημα με τη Κοινή, πλεονεκτήματα: μπορείτε να διαβάσετε τη Νέα Διαθήκη στο πρωτότυπο: είναι η γλώσσα των πατέρων της εκκλησίας, καθώς επίσης και η βάση της λογοτεχνικής γλώσσας της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ξεκίνημα με την Κοινή, μειονεκτήματα: λόγω της απλοποίησης της μορφολογίας και της σύνταξης της Κοινής, αν πάει κανείς πίσω να διαβάσει τα αττικά ή επικά ελληνικά είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι να ξεκινήσει από την άλλη κατεύθυνση.
Μετάφραση από τα αγγλικά. Το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
http://www.aoidoi.org/articles/dialects.html
Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ομιλούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και γι' αυτό διεκδικούν κληρονομικά δίκαια στην αρχαία ελληνική ιστορία (και την Μακεδονική, φυσικά), εδώ μπορούν να διαπιστώσουν ότι αυτό που ομιλούν σήμερα είναι η Κοινή γλώσσα (κοινή σε όλους τους λαούς της Αυτοκρατορίας του Μέγα Αλεξάνδρου), και όχι κάποια αρχαία ελληνική διάλεκτο.
Τι στιγμή που η γλώσσα ήταν Κοινή και πέρασε μόνο λόγο θρησκείας στους Ελληνορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και Πόντο (λόγο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη), δεν αποδεικνύει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση την αρχαία καταγωγή των σημερινών ομιλούντων την επίσημη γλώσσα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Γι' αυτό οι σημερινοί Έλληνες ενώ μπορούν να διαβάσουν με κάποια άνεση την Κοινή, για τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μετάφραση όπως ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος που ομιλεί κάποια άλλη σύγχρονη γλώσσα.
Ξεκίνημα με τη Κοινή, πλεονεκτήματα: μπορείτε να διαβάσετε τη Νέα Διαθήκη στο πρωτότυπο: είναι η γλώσσα των πατέρων της εκκλησίας, καθώς επίσης και η βάση της λογοτεχνικής γλώσσας της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ξεκίνημα με την Κοινή, μειονεκτήματα: λόγω της απλοποίησης της μορφολογίας και της σύνταξης της Κοινής, αν πάει κανείς πίσω να διαβάσει τα αττικά ή επικά ελληνικά είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι να ξεκινήσει από την άλλη κατεύθυνση.
Μετάφραση από τα αγγλικά. Το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
http://www.aoidoi.org/articles/dialects.html
Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ομιλούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και γι' αυτό διεκδικούν κληρονομικά δίκαια στην αρχαία ελληνική ιστορία (και την Μακεδονική, φυσικά), εδώ μπορούν να διαπιστώσουν ότι αυτό που ομιλούν σήμερα είναι η Κοινή γλώσσα (κοινή σε όλους τους λαούς της Αυτοκρατορίας του Μέγα Αλεξάνδρου), και όχι κάποια αρχαία ελληνική διάλεκτο.
Τι στιγμή που η γλώσσα ήταν Κοινή και πέρασε μόνο λόγο θρησκείας στους Ελληνορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και Πόντο (λόγο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη), δεν αποδεικνύει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση την αρχαία καταγωγή των σημερινών ομιλούντων την επίσημη γλώσσα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Γι' αυτό οι σημερινοί Έλληνες ενώ μπορούν να διαβάσουν με κάποια άνεση την Κοινή, για τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μετάφραση όπως ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος που ομιλεί κάποια άλλη σύγχρονη γλώσσα.
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ
Ένα συναίσθημα της έλλειψης στόχων όσον αφορά στην ΕΕ και τα Βαλκάνια επικρατούσε φυσικά πολύ πριν οι Τσέχοι αναλάβουν τα ινία στις Βρυξέλλες, Τα ζητήματα ήταν ήδη ανησυχητικά την ώρα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ του 2008 στο Βουκουρέστι, όταν απορρίφθηκε η Μακεδονία απλώς για το λόγο ότι η Ελλάδα αντιτέθηκε στο όνομά της. Η διαφωνία Ελλάδας-Μακεδονίας διατυμπανίστηκε για τόσο πολύ καιρό που οι περισσότεροι εξωτερικοί θεατές είτε την έχουν βαρεθεί, είτε η άποψη τους για τα αρχικά πλαίσια της διαφωνίας έχει απλά θολώσει, έτσι ώστε δεν εκτιμούν πλέον την εξαιρετική και πρωτοφανή φύση των ελληνικών απαιτήσεων. Αλλά πια άλλη χώρα ποτε στην ιστορία έχει διαταχθεί από το γείτονά της να εγκαταλείψει το όνομά της για το λόγο ότι το ίδιο όνομα είναι ιδιοκτησία, τρόπον τινά, του γείτονα; Αυτό δεν είναι και μικρή απαίτηση. Είναι ουσιαστικά ένα τελεσίγραφο για να παραδώσει τα κλειδιά της ταυτότητας και της ιστορίας της. Τα ολοκληρωτικά κράτη - και εισβολείς - έχουν πάντα μια έντονη τάση στην επιβολή αυτής της διαδικασίας, το «να μετονομάσουν», για ακριβώς αυτό τον λόγο. Η ιστορία μαζί με τον αυτοσεβασμό του νικημένου μέρους ακυρώνεται και εκείνοι που είναι στη πλευρά του αποδέχτη του τελεσιγράφου, ακούνε να τους λένε: Εμείς θα αποφασίσουμε για την ταυτότητα σας. Θα αποφασίσουμε εμείς ποιοι, ή τι, είστε.
Η ΕΕ έπρεπε να είχε προχωρήσει, και να είχε σταματήσει χρόνια πριν αυτή την άσχημη διαφωνία και να είχε πει στους Έλληνες "προστατευόμενους" της να συγκρατήσουν τις υπερήφανες φιλοδοξίες τους. Άντ' αυτού, τίποτα δεν έγινε, ή μάλλον, η χωρίς νόημα παράκληση βγήκε και για τις δύο πλευρές για να φθάσουν σε μια φιλική λύση - σαν, σε οποιεσδήποτε σαν αυτή διαφωνίες, ο επιτιθέμενος που χειρίζεται ένα μεγάλο ραβδί και το πιο αδύνατο θύμα, που δεν κρατά τίποτα, μπορούν να φθάσουν σε κάτι που θα άξιζε να θεωρηθεί συμβιβασμός. Η δειλή και κατακριτέα παθητικότητα των Βρυξελλών σε αυτήν την διαφωνία έχει επιτρέψει εν τω μεταξύ σε ένα δυσάρεστο αλλά μεταδοτικό προηγούμενο, να καθιερωθεί. Μετά από το παράδειγμα της Ελλάδας, άλλες χώρες επίσης μπαίνουν τώρα στην ίδια διαδικασία, εκβιάζουν τους γείτονές τους με απαιτήσεις και τους λένε ότι εάν αποτύχουν να συνθηκολογήσουν, θα δουν την πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να εμποδίζεται. Έτσι έγινε και η μικροσκοπική Σλοβενία έχει πει πρόσφατα στην γειτονική της Κροατία ότι μπορεί να ξεχάσει το κλείσιμο των τελευταίων κεφαλαίων στη διαδικασία ένταξης της στην ΕΕ έως ότου επιλυθεί η διαφωνία των δύο κρατών για τον κόλπο Piran, με τους όρους της Λουμπλιάνα.
Υποκριτικό; Βεβαίως. Δεν ήταν η ίδια η Σλοβενία που υπόβαλε το δόγμα για την μη χρησιμοποίηση από κανένα πρώην-γιουγκοσλαβικό κράτος των διμερών διαφωνιών τους με τους γείτονές τους για να εμποδίσει τις πιθανότητες εισόδου άλλου μέλους στην ΕΕ ή σε άλλους βασικούς διεθνείς θεσμούς; Εκπληκτικό; Καθόλου. Η παθητικότητα της ΕΕ προς τα Βαλκάνια και την εμφανή ανοχή αυτής της μορφής της συμπεριφοράς έχει ενθαρρύνει αυτό το είδος εκβιασμού να ριζώσει και να γίνει ένα τυποποιημένο διπλωματικό εργαλείο. Πράγματι, κανένας στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται ακόμη και να συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η βαλκανική ημι-χερσόνησος μετατρέπεται γρήγορα σε ιστό αράχνης παγωμένων συγκρούσεων, κάθε μίνι-διαφωνία που αφορά ένα μέρος χρησιμοποιείται για να προσπαθεί να καταστρέψει έναν διπλωματικά πιο αδύνατο γείτονα και να τον αναγκάσει στην υποταγή - Ελλάδα εναντίον της Μακεδονίας, Σερβία ενάντια σε Κόσοβο, Σλοβενία ενάντια στην Κροατία, και με τις εκκρεμείς αμοιβαίες διεθνείς δίκες μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας που προστίθενται στο σορό. Είναι, φυσικά, κατάλληλος ο χρόνος για να σταματήσουν αυτές οι αηδίες αλλά εάν θα γίνει, χωρίς τους υπερενεργητικούς Γάλλους στην διοίκηση, είναι απίθανο. Η άσκοπη περιπλάνηση φαίνεται πως έχει τεθεί ως στόχος να συνεχιστεί.
Μετάφραση από την αγγλική, μέρος του άρθρου, που θα βρείτε εδώ:
http://www.balkaninsight.com/en/main/comment/16016/
Η ΕΕ έπρεπε να είχε προχωρήσει, και να είχε σταματήσει χρόνια πριν αυτή την άσχημη διαφωνία και να είχε πει στους Έλληνες "προστατευόμενους" της να συγκρατήσουν τις υπερήφανες φιλοδοξίες τους. Άντ' αυτού, τίποτα δεν έγινε, ή μάλλον, η χωρίς νόημα παράκληση βγήκε και για τις δύο πλευρές για να φθάσουν σε μια φιλική λύση - σαν, σε οποιεσδήποτε σαν αυτή διαφωνίες, ο επιτιθέμενος που χειρίζεται ένα μεγάλο ραβδί και το πιο αδύνατο θύμα, που δεν κρατά τίποτα, μπορούν να φθάσουν σε κάτι που θα άξιζε να θεωρηθεί συμβιβασμός. Η δειλή και κατακριτέα παθητικότητα των Βρυξελλών σε αυτήν την διαφωνία έχει επιτρέψει εν τω μεταξύ σε ένα δυσάρεστο αλλά μεταδοτικό προηγούμενο, να καθιερωθεί. Μετά από το παράδειγμα της Ελλάδας, άλλες χώρες επίσης μπαίνουν τώρα στην ίδια διαδικασία, εκβιάζουν τους γείτονές τους με απαιτήσεις και τους λένε ότι εάν αποτύχουν να συνθηκολογήσουν, θα δουν την πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να εμποδίζεται. Έτσι έγινε και η μικροσκοπική Σλοβενία έχει πει πρόσφατα στην γειτονική της Κροατία ότι μπορεί να ξεχάσει το κλείσιμο των τελευταίων κεφαλαίων στη διαδικασία ένταξης της στην ΕΕ έως ότου επιλυθεί η διαφωνία των δύο κρατών για τον κόλπο Piran, με τους όρους της Λουμπλιάνα.
Υποκριτικό; Βεβαίως. Δεν ήταν η ίδια η Σλοβενία που υπόβαλε το δόγμα για την μη χρησιμοποίηση από κανένα πρώην-γιουγκοσλαβικό κράτος των διμερών διαφωνιών τους με τους γείτονές τους για να εμποδίσει τις πιθανότητες εισόδου άλλου μέλους στην ΕΕ ή σε άλλους βασικούς διεθνείς θεσμούς; Εκπληκτικό; Καθόλου. Η παθητικότητα της ΕΕ προς τα Βαλκάνια και την εμφανή ανοχή αυτής της μορφής της συμπεριφοράς έχει ενθαρρύνει αυτό το είδος εκβιασμού να ριζώσει και να γίνει ένα τυποποιημένο διπλωματικό εργαλείο. Πράγματι, κανένας στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται ακόμη και να συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η βαλκανική ημι-χερσόνησος μετατρέπεται γρήγορα σε ιστό αράχνης παγωμένων συγκρούσεων, κάθε μίνι-διαφωνία που αφορά ένα μέρος χρησιμοποιείται για να προσπαθεί να καταστρέψει έναν διπλωματικά πιο αδύνατο γείτονα και να τον αναγκάσει στην υποταγή - Ελλάδα εναντίον της Μακεδονίας, Σερβία ενάντια σε Κόσοβο, Σλοβενία ενάντια στην Κροατία, και με τις εκκρεμείς αμοιβαίες διεθνείς δίκες μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας που προστίθενται στο σορό. Είναι, φυσικά, κατάλληλος ο χρόνος για να σταματήσουν αυτές οι αηδίες αλλά εάν θα γίνει, χωρίς τους υπερενεργητικούς Γάλλους στην διοίκηση, είναι απίθανο. Η άσκοπη περιπλάνηση φαίνεται πως έχει τεθεί ως στόχος να συνεχιστεί.
Μετάφραση από την αγγλική, μέρος του άρθρου, που θα βρείτε εδώ:
http://www.balkaninsight.com/en/main/comment/16016/
Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009
ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
http://www.mylanguageexchange.com/Search.asp?selX6=87&selX3=24&submit1=Search
Σε αυτό το site μπορούμε να δούμε ότι ενώ το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει επίσημα τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ γλώσσα, φαίνεται να υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που όχι μόνο την αναγνωρίζουν, αλλά επιθυμούν να τη μάθουν κιολας!
Το site προσφέρει έναν τρόπο για να μπορεί κανείς να μάθει η να εξασκήσει την ξένη γλώσσα που έχει μάθει, μέσω του ιντερνετ. Πολύ ενδιαφέρον!
Σε αυτό το site μπορούμε να δούμε ότι ενώ το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει επίσημα τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ γλώσσα, φαίνεται να υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που όχι μόνο την αναγνωρίζουν, αλλά επιθυμούν να τη μάθουν κιολας!
Το site προσφέρει έναν τρόπο για να μπορεί κανείς να μάθει η να εξασκήσει την ξένη γλώσσα που έχει μάθει, μέσω του ιντερνετ. Πολύ ενδιαφέρον!
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
ΜΙΡΚΑ ΓΚΙΝΟΒΑ
Σε αυτό το βίντεο, από το 7:49 λεπτό, μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι "Μίρκα"
Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να ακούσετε τη μουσική του παραπάνω τραγουδιού "Μίρκα"
Το τραγούδι αυτό δημιουργήθηκε στη μνήμη της μακεδόνισσας αγωνίστριας για την ελευθέρια, την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, Μίρκα Γκίνοβα, δασκάλα από το χωριό Ρουσίλοβο/Ξανθόγεια Ν. Πέλλας, η οποία εκτελέστηκε μετά από την καταδίκη σε θάνατο, μαζί με άλλους 6 συντρόφους της, από ελληνικό έκτατο στρατοδικείο, το 1946. Ήταν η πρώτη γυναίκα που πέρασε από στρατοδικείο και εκτελέστηκε, στην Ελλάδα.
Η Μίρκα Γκίνοβα καταδικάσθηκε σε θάνατο όχι τόσο για τις πολιτικές της πεποιθήσεις αλλά γιατί δήλωνε εθνικότητα Μακεδονική! Hταν μέλος του ΚΚΕ, το οποίο σήμερα μιλάει για "γεωγραφικό όρο της Μακεδονίας" και ότι "δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα" ενώ τότε αλλά είχε πει στους Μακεδόνες αγωνιστές και τους έβγαλε στο βουνό! Θα έπρεπε να ντρέπονται, γιατί πρόδωσαν με το χειρότερο τρόπο τους τότε Μακεδόνες συντρόφους τους.
Το τραγούδι για την Μίρκα ακούγεται σε όλη την Μακεδονία και σε όλες τις εκδηλώσεις (χορούς, πανηγύρια, κτλ), κάποτε χωρίς τα λόγια του τραγουδιού αλλά τώρα πολύ πιο συχνά με τα λόγια του.
Θα έπρεπε να γίνει εισήγηση στο Δήμο Έδεσσας να στηθεί μνημείο για την Μίρκα, όπου θα αναγράφονται και τα ονόματα των άλλων έξη αγωνιστών που εκτελέστηκαν μαζί της, σε κεντρικό σημείο της πόλης, όπως επίσης να ονομαστεί κάποια οδός η πλατεία με το μακεδονικό όνομα της, ως φόρο τιμής σε μια συμπατριώτισσα μας που έδωσε τη ζωή της για ιδεώδη ελευθερίας και δημοκρατίας.
Δεν πειράζει εάν οι "σύντροφοι" του ΚΚΕ την έχουν παντελώς ξεχάσει. Εμείς, οι Μακεδόνες, δεν ξεχνάμε! Θα αγωνιστούμε ώστε να μπορέσουμε και εμείς κάποια μέρα να πούμε ελευθέρα το όνομα μας, το μακεδονικό:
- Είσαι η Ειρήνη Γκίνη;
- Είμαι η Μίρκα Γκίνοβα!
- Είσαι η Ειρήνη Γκίνη;
- ΕΙΜΑΙ Η ΜΙΡΚΑ ΓΚΙΝΟΒΑ!
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό… κεφάλα!
Κάποιες ελληνικές εφημερίδες (Καθημερινή) και κάποιοι bloggers (akritas) ανακοίνωσαν με μεγάλη ικανοποίηση την καταδίκη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο Ε.Δ.Α.Δ. για την απαγόρευση του βουλγαρικού συλλόγου RADKO.
Πρώτα απ΄όλα θέλω να εκφράσω τη διαφωνία μου προς τις Αρχές της Μακεδονίας για την απαγόρευση της λειτουργίας αυτού του συλλόγου: εάν για κάποιο λόγο οι ενέργειες των μελών του συλλόγου παραβίαζαν κάποιους νόμους του Κράτους, υπάρχουν τα δικαστήρια όπου θα μπορούσαν να παραπεμφθούν οι παραβάτες, αλλά το να καταργείς ένα σύλλογο δεν επιτρέπεται σε μια δημοκρατική χώρα.
Το παράδειγμα οι Αρχές της Μακεδονίας θα πρέπει να το πήραν από τις δυο δημοκρατικότατες χώρες της ΕΕ, την Ελλάδα και την Βουλγαρία (οι οποίες έχουν καταδικαστεί επανειλημμένως και έχουν πληρώσει σε αποζημιώσεις και έξοδα ένα σορό λεφτά των φορολογούμενων πολιτών τους και που σίγουρα δεν περισσεύουν, σε αυτά τα δυο Κράτη) αλλά δεν έχουν συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές επιταγές.
Ας ελπίσουμε ότι η Μακεδονία δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Βουλγαρίας και της Ελλάδας οι οποίες ακόμα και σήμερα, μετά από τις καταδίκες τους συνεχίζουν να αρνούνται την ίδρυση συλλόγων Τούρκων και Μακεδόνων, και να επιτρέψουν την λειτουργία του συλλόγου RADKO.
Εδώ είναι τα links των καταδικαστικών αποφάσεων για Βουλγαρία και Ελλάδα, για παρόμοιες υποθέσεις:
Βουλγαρία - OMO Ιlinten
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801148&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=791690&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Ελλάδα – Τούρκοι Δ. Θράκης
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=830261&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Ελλάδα - Μακεδόνες
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=696082&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801620&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Πρώτα απ΄όλα θέλω να εκφράσω τη διαφωνία μου προς τις Αρχές της Μακεδονίας για την απαγόρευση της λειτουργίας αυτού του συλλόγου: εάν για κάποιο λόγο οι ενέργειες των μελών του συλλόγου παραβίαζαν κάποιους νόμους του Κράτους, υπάρχουν τα δικαστήρια όπου θα μπορούσαν να παραπεμφθούν οι παραβάτες, αλλά το να καταργείς ένα σύλλογο δεν επιτρέπεται σε μια δημοκρατική χώρα.
Το παράδειγμα οι Αρχές της Μακεδονίας θα πρέπει να το πήραν από τις δυο δημοκρατικότατες χώρες της ΕΕ, την Ελλάδα και την Βουλγαρία (οι οποίες έχουν καταδικαστεί επανειλημμένως και έχουν πληρώσει σε αποζημιώσεις και έξοδα ένα σορό λεφτά των φορολογούμενων πολιτών τους και που σίγουρα δεν περισσεύουν, σε αυτά τα δυο Κράτη) αλλά δεν έχουν συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές επιταγές.
Ας ελπίσουμε ότι η Μακεδονία δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Βουλγαρίας και της Ελλάδας οι οποίες ακόμα και σήμερα, μετά από τις καταδίκες τους συνεχίζουν να αρνούνται την ίδρυση συλλόγων Τούρκων και Μακεδόνων, και να επιτρέψουν την λειτουργία του συλλόγου RADKO.
Εδώ είναι τα links των καταδικαστικών αποφάσεων για Βουλγαρία και Ελλάδα, για παρόμοιες υποθέσεις:
Βουλγαρία - OMO Ιlinten
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801148&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=791690&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Ελλάδα – Τούρκοι Δ. Θράκης
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=830261&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Ελλάδα - Μακεδόνες
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=696082&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801620&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
Φαίνεται όμως ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σύνορα για την μουσική και το χορό, γιατί οι δυο Μακεδόνες μουσικοί, πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που φιλοξενήθηκαν στην εκδήλωση του συγκεκριμένου συλλόγου της Φλώρινας το 1995, από τότε είναι σε "μαύρη λίστα" ανεπιθύμητων ατόμων στην Ελλάδα και δεν τους παρέχεται πια καμία "βίζα" εισόδου σε αυτήν!
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Εδώ μπορούμε να δούμε πως η ελληνική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει τους Μακεδόνες ότι είναι Έλληνες, από αρχαιοτάτων χρόνων και ότι δεν έχουν ξεχωριστή από τους υπόλοιπους κατοίκους της Ελλάδας εθνική ταυτότητα: προσπαθούν με κάθε τρόπο να ελληνοποιήσουν την παραδοσιακή πολιτιστική κληρονομιά των Μακεδόνων. Αυτή η προσπάθεια όμως, τελικά, δεν έπεισε ούτε τους Μακεδόνες αλλά ούτε τους Έλληνες, οι περισσότεροι των οποίων δεν θεωρούν "δικά" τους τα ελληνοποιημένα τραγούδια.
Το γνήσιο μακεδονικό τραγούδι (χορευτικό)
http://www.youtube.com/watch?v=vLwWMddrl4Q&feature=related
Και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=dYpeZ8g0QlM&feature=related
το γνήσιο
http://www.youtube.com/watch?v=vywm0IQ9GEA&feature=related
και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=q3IuYkZkfKU&feature=related
το γνήσιο (μόνο μουσική, σε όλη την Μακεδονία)http://www.youtube.com/watch?v=ZSoJg4EJYCQ
και το ελληνοποιημένο (που ομολογώ ότι είναι μια εξαιρετική εκτέλεση, με το ελληνικό τραγούδι)
http://www.youtube.com/watch?v=h4L8GY_WA34&feature=related
Και αυτό, μια μίξη μακεδονικών τραγουδιών, στα ελληνικά!
http://www.youtube.com/watch?v=Yr6PTRxLlZE&feature=related
Αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά.
Δεν θεωρώ ότι είναι λάθος να μεταφράζονται τραγούδια από άλλη γλώσσα στην ελληνική, αλλά το να τα παρουσιάζεις ως ελληνικά, όταν δεν είναι, αυτό είναι απαράδεχτο. Όσον αφορά τις εκτελέσεις, αυτές κρίνονται ανάλογα με το ταλέντο του εκτελεστή και κατα πόσο γνωρίζει το "πρωτότυπο" τραγούδι που τραγουδάει.
Το γνήσιο μακεδονικό τραγούδι (χορευτικό)
http://www.youtube.com/watch?v=vLwWMddrl4Q&feature=related
Και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=dYpeZ8g0QlM&feature=related
το γνήσιο
http://www.youtube.com/watch?v=vywm0IQ9GEA&feature=related
και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=q3IuYkZkfKU&feature=related
το γνήσιο (μόνο μουσική, σε όλη την Μακεδονία)http://www.youtube.com/watch?v=ZSoJg4EJYCQ
και το ελληνοποιημένο (που ομολογώ ότι είναι μια εξαιρετική εκτέλεση, με το ελληνικό τραγούδι)
http://www.youtube.com/watch?v=h4L8GY_WA34&feature=related
Και αυτό, μια μίξη μακεδονικών τραγουδιών, στα ελληνικά!
http://www.youtube.com/watch?v=Yr6PTRxLlZE&feature=related
Αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά.
Δεν θεωρώ ότι είναι λάθος να μεταφράζονται τραγούδια από άλλη γλώσσα στην ελληνική, αλλά το να τα παρουσιάζεις ως ελληνικά, όταν δεν είναι, αυτό είναι απαράδεχτο. Όσον αφορά τις εκτελέσεις, αυτές κρίνονται ανάλογα με το ταλέντο του εκτελεστή και κατα πόσο γνωρίζει το "πρωτότυπο" τραγούδι που τραγουδάει.
Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Ποιοι είναι οι σύγχρονοι Έλληνες;
του Risto Stefov
Σύμφωνα με την επίσημη θέση της Ελλάδας η Μακεδονία, ιδιαίτερα η Δημοκρατία της Μακεδονίας, καταλήφθηκε από τους Σλάβους που ήρθαν στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα μ.Χ. Αυτή η αξίωση που ούτε δικαιολογημένη ούτε αποδεδειγμένη είναι, χρησιμοποιείται από την Ελλάδα για να αρνείται τη μακεδονική ταυτότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους στο μακεδονικό λαό. Με αυτό η Ελλάδα παραβιάζει τους διεθνής κανόνες και πρότυπα, ιδιαίτερα στο σεβασμό της ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων.
Εάν οι Μακεδόνες είναι «Σλάβοι» όπως αξιώνουν οι Έλληνες, τότε ποιοι είναι οι Έλληνες, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ' όψη ότι και οι δύο λαοί υπήρξαν δίπλα-δίπλα ως γείτονες χωρίς σύνορα για πάνω από 2.000 χρόνια;
Πώς η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών θα υπερτερήσει στη σύγχρονη μακεδονική ταυτότητα εάν αυτές τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα; Πριν απαντήσουμε στις ανωτέρω ερωτήσεις ας εξετάσουμε το «ποιοι είναι οι σύγχρονοι Έλληνες;»
Ο Edward Blaquiere Esq. συγγραφέας του βιβλίου «Η ελληνική επανάσταση: Η αρχή και η πρόοδός της» στη σελίδα 21 λέει: «Μεταξύ των πολυάριθμων νησιών του Αιγαίου, προκύπτουν διάφοροι άγονοι βράχοι, μερικοί από τους οποίους είναι εντούτοις προικισμένοι από τη φύση με μικρά και άνετα λιμάνια. Από αυτούς είναι οι Hydra, Spezzia και Ipsara, τα δύο πρώτα κοντά στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, και το άλλο όχι μακριά από τη Scio, στην ασιατική ακτή. Η τυραννία και η ανάγκη είχε οδηγήσει μερικές οικογένειες, των οποίων η καταγωγή ήταν αλβανική, όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών που κατοικούν στην κύρια Ελλάδα, να βρουν καταφύγιο στους έρημους βράχους, όπου έχτισαν τα χωριά, και επιδίωξαν μια αβέβαιη επιβίωση με την αλιεία.»
Αυτό που ο Edward Blaquiere προσπαθεί να μας πει σε ότι αφορά την προέλευση των σύγχρονων Ελλήνων, «των οποίων η προέλευση όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών, οι οποίοι κατοικούσαν στην κύρια Ελλάδα, ήταν αλβανική». Σύμφωνα με τις λέξεις του Edward Blaquiere σχεδόν όλοι οι αγρότες που κατοικούσαν στη «κύρια» Ελλάδα ήταν Αλβανοί!
Ο William ST Clair συγγραφέας του βιβλίου «Εκείνη η Ελλάδα μπορεί ακόμα να είναι ελεύθερη» στη σελίδα 9 λέει: «Οι Ρωμαίο - καθολικοί Έλληνες, που έζησαν στα νησιά που ήταν κάτω από την διοίκηση των Βενετών ή Γενουατών, θεωρούσαν εαυτούς ως χωριστή κοινότητα. Οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες, πολλοί από τους οποίους δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν τα ελληνικά, θεωρούσαν εαυτούς Έλληνες λόγο της υπακοής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.»
Ο William ST Clair λέει «οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες» που υπονοούν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες που ζουν σε Ύδρα και Σπέτσες έχουν αλβανική καταγωγή.
Ο Κωνσταντίνος Παπαριγόπουλος στην «Ιστορία του ελληνικού έθνους» στη σελίδα 73 λέει: «Η έννοια του κράτους "Ελληνικο" όπως διαμορφωθηκε στη δυτική Ευρώπη προϋπέθετε ότι αυτό επρεπε να είναι ο κληρονόμος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Δεδομένου ότι κατελάμβανε το ίδιο έδαφος και αυτό το έδαφος είχε ελευθερωθεί μετά από την εξέγερση των χριστιανικών πληθυσμών που υποστήριζαν ότι είναι οι απόγονοί του, έπρεπε – υποτίθεται- να μοιράζονται τον ίδιο πολιτισμό και την ίδια γλώσσα με τους αρχαίους προγόνους του. Πράγματι, το πρόσφατα γεννημένο "Ελληνικό" κράτος βάσισε αρχικά τη νομιμότητά του σε αυτήν την κληρονομιά. Εντούτοις, έπρεπε να αναλάβει μια δύσκολη προσπάθεια να πειστεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σχετικά με την ισχύ των αξιώσεών του. Επιπλέον, ο γερμανός ιστορικός Jacob Philip Fallmerayer υποστήριξε ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εκμηδενιστεί κατά τη διάρκεια των σλαβικών εισβολών στα ελληνικά εδάφη και την δημιουργία νέων εποικισμών τον έβδομο αιώνα μ.Χ. Έχοντας αυτό υπ' όψη, οι αποκαλούμενοι νέο-Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μίγμα σλαβικών και αλβανικών πληθυσμών.»
Εδώ πάλι έχουμε τις αναφορές ότι ο σύγχρονος Έλληνας ή ο νέο-ελληνικός πληθυσμός που ζει στην περιοχή της Πελοποννήσου σήμερα ήταν κάποτε ένα μίγμα Σλάβων και Αλβανών.
Ειρωνικά και παρά τις ρυθμίσεις των συνόρων στον 20ο αιώνα, οι σύγχρονοι Έλληνες σήμερα δεν διστάζουν να αποκαλούν τους βόρειους γείτονές τους «Σλάβους» αλλά σθεναρά απορρίπτουν τα επιχειρήματα του Jacob Philip Fallmerayer που υπονοούν ότι αυτοί είναι επίσης απόγονοι των Σλάβων.
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 124 και 125, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Υπάρχουν δύο άλλες δυσκολίες που οφείλονται στην τουρκική περίοδο. Στην επισήμανση των κυκλοφοριών των εμπορευμάτων και των ατόμων στη βαλκανική χερσόνησο όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαφοροποιηθούν οι διάφορες σχετικές φυλές. Οι δυτικοί ταξιδιώτες ήξεραν λίγα, οι τουρκικές αρχές αδιαφορούσαν. Ακόμη και οι ίδιοι πολύγλωσσοι Βλάχοι ούτε ήξεραν ούτε νοιάζονταν πολύ και μέχρι την άνοδο της εθνικής συνείδησης στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα ήταν πιθανώς ευχαριστημένοι από την ετικέτα του Έλληνα, που ήταν αρκετά καλή για τους ξένους παρατηρητές.»
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στη σελίδα 139, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Ένας από τους πρώτους και καλύτερους πρωθυπουργούς της Ελλάδας ήταν Ιωάννης Κολέττης, ένα Βλάχος που ντυνόταν όπως ένας Τούρκος και που υπήρξε παθολόγος στην Αυλή του Ali πασά.»
Μιλώντας για τις μεταναστεύσεις του 19ου αιώνα στα Βαλκάνια, στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 119 και 120, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Αλλού υπάρχει μια περαιτέρω πηγή σύγχυσης με την ογκώδη μετανάστευση Αλβανών στην Ελλάδα.»
Στην αφήγηση της ιστορίας των Βλάχων, ο Τ. J. Winifrith μας δίνει σημαντικές ενδείξεις ως προς την αληθινή ταυτότητα των σύγχρονων Ελλήνων. Στις ημέρες όταν διαμορφωνόταν η σύγχρονη Ελλάδα σε ένα έθνος, οι Βλάχοι, ένας Λατινόφωνος λαός, και οι Αλβανοί ήταν οι πρωταρχικές πηγές της πρώτης ύλης για τη «παραγωγή» των σύγχρονων Ελλήνων.
Στο “Popular Science Monthly” του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτικε το 1915 στις σελίδες 41 και 42 διαβάζουμε: «Το μεγαλύτερη μέρος της παλαιάς ελληνικής φυλής έχει εξοντωθεί, και η χώρα κατοικείται τώρα από άτομα σλαβονικής καταγωγής. Πράγματι υπάρχει ένα ισχυρό έδαφος για τη δήλωση ότι υπήρξε περισσότερο ελληνικό ηρωικό αίμα στον τουρκικό στρατό του Edhem πασά απ' ότι στους στρατιώτες του βασιλιά Γεωργίου.»
Στο “Popular Science Monthly" του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτηκε το 1915 στη σελίδα 42 διαβάζουμε επίσης: «Ο σύγχρονος Έλληνας έχει ονομαστεί "Βυζαντινός Σλάβος". «Ο βασιλιάς Γεώργιος ο ίδιος και ο γιος του Κωνσταντίνος είναι απλά αλλοδαποί που τοποθετήθηκαν στον ελληνικό θρόνο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων, που είναι στην πραγματικότητα απόγονοι των φυλών που για τους αρχαίους Έλληνες ήταν μόνο βάρβαροι.»
Εδώ το “Popular Science Monthly" μας ενημερώνει ότι όχι μόνο οι αρχαίοι αποκαλούμενοι Έλληνες έχουν εξαφανιστεί και αντικατεστάθησαν από άτομα σλαβικής καταγωγής αλλά ότι ακόμη και οι ηγέτες της σύγχρονης Ελλάδας είναι αλλοδαποί.
Στη «εγκυκλοπαίδεια Britannica» που δημοσιεύεται το 1910 στη σελίδα 465 στο τμήμα για την ιστορία της Ελλάδας διαβάζουμε: «Το 1715 οι Οθωμανοί με έναν μεγάλο πειθαρχημένο στρατό τέθηκαν για την ανάκτηση του Μοριά (που μετονομάσθηκε αργότερα σε Πελοπόννησος), οι Βενετοί αφέθηκαν χωρίς υποστήριξη από τους Έλληνες. Η χερσόνησος καταλήφθηκε εκ νέου γρήγορα και με την ειρήνη του Passarowitz (1718) πάλι έγινε μια τουρκική επαρχία. Τα χάσματα που αφέθηκαν απο αυτήν την περίοδο στον ελληνικό πληθυσμό καλύφθηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος από μια μετανάστευση από την Αλβανία.»
Πολύ συχνά μου έχουν πει διάφοροι Έλληνες να «διαβάσω την εγκυκλοπαίδεια» και να μάθω την αληθινή ιστορία της Ελλάδας. Έτσι μετά από τις συμβουλές τους ανέτρεξα στην έκδοση του 1910 της εγκυκλοπαίδειας Britannica και είδα ότι επιβεβαιώνει την ιστορία ότι ο σύγχρονος ελληνικός πληθυσμός στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν αλβανικός. Μας λέει επίσης ότι η παλαιά Ελλάδα, περισσότερο γνωστή ως Μοριάς, μια σλαβική λέξη για τη «Θάλασσα», είχε καταληφθεί από τους Βενετούς.
«Στην Ελλάδα των Ελλήνων» της Lucy Μ. J. Garnett στη σελίδα 32 διαβάζουμε: «Οι αθηναίες γυναίκες δεν είναι ούτε όμορφες ούτε καλοφτιαγμένες: δεν έχουν ούτε τη φυσιογνωμία των γαλλίδων γυναικών, ούτε την πλήρη ομορφιά των ρωμαίων κυριών, ούτε την λευκή χλωμή λεπτότητα των τούρκων γυναικών - δεν βλέπει κάποιος τίποτα στην πόλη παρά τα άσχημα πλάσματα με τις ευρείες μύτες, τα πλατιά πόδια και τις κακοσχηματισμένες μέσες. Είναι επειδή η Αθήνα, πριν είκοσι πέντε χρόνια, ήταν μόνο ένα αλβανικό χωριό. Οι Αλβανοί διαμόρφωσαν και ακόμα διαμορφώνουν, σχεδόν όλο το πληθυσμό της Αττικής και μέσα σε τρεις λίγκες απόσταση από την πρωτεύουσα, βρίσκονται χωριά όπου τα ελληνικά γίνονται κατανοητά μετά βίας. Η Αθήνα κατοικήθηκε γρήγορα με άτομα όλων των ειδών και εθνών και αυτό εξηγεί την ασχήμια του αθηναϊκού τύπου.»
Εδώ η Lucy Μ. J. Garnett τα βγάζει όλα και δεν μας κρύβει καμία λεπτομέρεια. Η Αθήνα, στην ταπεινή αρχή της σύγχρονης Ελλάδας, η έδρα του σύγχρονου και αρχαίου ελληνισμού, η κορυφή της ελληνικής υπερηφάνειας και της δόξας, το 19ο αιώνα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα «αλβανικό χωριό».
Αλβανοί, Βλάχοι, Σλάβοι; Πού είναι οι αποκαλούμενοι Έλληνες, απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, κληρονόμοι της αρχαίας Ελληνικής και της μακεδονικής κληρονομιάς; Δεν πρέπει να κοιτάξουμε πάρα πολύ μακριά ή να γρατσουνίσουμε πάρα πολύ βαθιά την επιφάνεια για να βρούμε τις παρατυπίες για την ελληνική ταυτότητα. Ακόμη και με τα πενιχρά στοιχεία που παρουσιάζονται από μόνο έξι πηγές μπορούμε να δούμε ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών δεν είναι ότι φαίνεται. Έτσι, πώς τολμήσανε αυτοί [σύγχρονοι Έλληνες] να αμφισβητήσουν τη μακεδονική ταυτότητά μας όταν η [σύγχρονη ελληνική] ταυτότητά τους είναι τεχνητή, στην καλύτερη περίπτωση;
Αγαπητοί Μακεδόνες, μην δίνετε καμία σημασία στους ισχυρισμούς των σύγχρονων ελλήνων επειδή οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι πραγματικά αυτοί που λένε ότι είναι. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοι των αποκαλούμενων αρχαίων Ελλήνων, όπως απεικονίζονται ότι είναι. Οι αποκαλούμενοι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να ήταν αυτοί που στον κόσμος ειπώθηκε ότι ήταν, το οποίο πρόκειται ακόμα να αποδειχθεί, αλλά εξαφανίστηκαν προ πολλού. Μπορώ να σας πω με πολλή βεβαιότητα ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοί τους. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους απατεώνες και τους σφετεριστές της αρχαίας κληρονομιάς των πόλεων κρατών. Το μόνο πράγμα που έχουν από κοινού με τους αρχαίους είναι ότι έτυχε να ζήσουν στα ίδια εδάφη.
Αγαπητοί Μακεδόνες «δεν διαπραγματευόμαστε» το ιερό βιβλικό όνομά μας, τα σύμβολά μας και τη μακεδονική ιστορική κληρονομιά μας με αυτούς τους σφετεριστές και τσαρλατάνους.
Δεν θα έπρεπε να προσφύγουμε σε αυτό, εάν η Ελλάδα έκανε το σωστό πράγμα και αναγνώριζε το μακεδονικό λαό ως Μακεδόνες και τους παρείχε τα ανθρώπινα δικαιώματά τους όπως ορίζονται από το διεθνές δίκαιο. Αλλά όχι, έπρεπε να προχωρήσουμε σε αυτόν το σκληρό τρόπο με το να βγάλουμε στην επιφάνεια το άσχημο ελληνικό παρελθόν! Δεν είναι ποτέ πάρα πολύ αργά, παρ΄ όλα αυτά, για την Ελλάδα να κάνει το σωστό πράγμα! Για εκείνους που δεν είναι ακόμα πεπεισμένοι ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελλήνων είναι μια τεχνητή δημιουργία, παρακαλώ συνεχίστε να διαβάζετε αυτήν την σειρά άρθρων.
Σημείωση συντάκτη: Αγαπητοί Μακεδόνες, ένας τρόπος για να υπερασπιστούμε από την ελληνική επίθεση και να κερδίσουμε πίσω την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά μας είναι να παλέψουμε στο χαμηλό επίπεδο στο οποίο οι Έλληνες μας έχουν κατεβάσει: αυτός ο τρόπος είναι να επιτεθούμε στην ταυτότητά τους όπως αυτοί έχουν επιτεθεί στη δική μας. Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα σε αυτούς παρά μόνο να εκθέσουμε την αληθινά τεχνητή ταυτότητα που έχουν και να αποκαλύψουμε το σχέδιό τους για να μας εξαφανίσουν προκειμένου να σφετεριστούν την μακεδονική κληρονομιά μας.
Σύμφωνα με την επίσημη θέση της Ελλάδας η Μακεδονία, ιδιαίτερα η Δημοκρατία της Μακεδονίας, καταλήφθηκε από τους Σλάβους που ήρθαν στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα μ.Χ. Αυτή η αξίωση που ούτε δικαιολογημένη ούτε αποδεδειγμένη είναι, χρησιμοποιείται από την Ελλάδα για να αρνείται τη μακεδονική ταυτότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους στο μακεδονικό λαό. Με αυτό η Ελλάδα παραβιάζει τους διεθνής κανόνες και πρότυπα, ιδιαίτερα στο σεβασμό της ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων.
Εάν οι Μακεδόνες είναι «Σλάβοι» όπως αξιώνουν οι Έλληνες, τότε ποιοι είναι οι Έλληνες, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ' όψη ότι και οι δύο λαοί υπήρξαν δίπλα-δίπλα ως γείτονες χωρίς σύνορα για πάνω από 2.000 χρόνια;
Πώς η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών θα υπερτερήσει στη σύγχρονη μακεδονική ταυτότητα εάν αυτές τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα; Πριν απαντήσουμε στις ανωτέρω ερωτήσεις ας εξετάσουμε το «ποιοι είναι οι σύγχρονοι Έλληνες;»
Ο Edward Blaquiere Esq. συγγραφέας του βιβλίου «Η ελληνική επανάσταση: Η αρχή και η πρόοδός της» στη σελίδα 21 λέει: «Μεταξύ των πολυάριθμων νησιών του Αιγαίου, προκύπτουν διάφοροι άγονοι βράχοι, μερικοί από τους οποίους είναι εντούτοις προικισμένοι από τη φύση με μικρά και άνετα λιμάνια. Από αυτούς είναι οι Hydra, Spezzia και Ipsara, τα δύο πρώτα κοντά στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, και το άλλο όχι μακριά από τη Scio, στην ασιατική ακτή. Η τυραννία και η ανάγκη είχε οδηγήσει μερικές οικογένειες, των οποίων η καταγωγή ήταν αλβανική, όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών που κατοικούν στην κύρια Ελλάδα, να βρουν καταφύγιο στους έρημους βράχους, όπου έχτισαν τα χωριά, και επιδίωξαν μια αβέβαιη επιβίωση με την αλιεία.»
Αυτό που ο Edward Blaquiere προσπαθεί να μας πει σε ότι αφορά την προέλευση των σύγχρονων Ελλήνων, «των οποίων η προέλευση όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών, οι οποίοι κατοικούσαν στην κύρια Ελλάδα, ήταν αλβανική». Σύμφωνα με τις λέξεις του Edward Blaquiere σχεδόν όλοι οι αγρότες που κατοικούσαν στη «κύρια» Ελλάδα ήταν Αλβανοί!
Ο William ST Clair συγγραφέας του βιβλίου «Εκείνη η Ελλάδα μπορεί ακόμα να είναι ελεύθερη» στη σελίδα 9 λέει: «Οι Ρωμαίο - καθολικοί Έλληνες, που έζησαν στα νησιά που ήταν κάτω από την διοίκηση των Βενετών ή Γενουατών, θεωρούσαν εαυτούς ως χωριστή κοινότητα. Οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες, πολλοί από τους οποίους δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν τα ελληνικά, θεωρούσαν εαυτούς Έλληνες λόγο της υπακοής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.»
Ο William ST Clair λέει «οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες» που υπονοούν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες που ζουν σε Ύδρα και Σπέτσες έχουν αλβανική καταγωγή.
Ο Κωνσταντίνος Παπαριγόπουλος στην «Ιστορία του ελληνικού έθνους» στη σελίδα 73 λέει: «Η έννοια του κράτους "Ελληνικο" όπως διαμορφωθηκε στη δυτική Ευρώπη προϋπέθετε ότι αυτό επρεπε να είναι ο κληρονόμος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Δεδομένου ότι κατελάμβανε το ίδιο έδαφος και αυτό το έδαφος είχε ελευθερωθεί μετά από την εξέγερση των χριστιανικών πληθυσμών που υποστήριζαν ότι είναι οι απόγονοί του, έπρεπε – υποτίθεται- να μοιράζονται τον ίδιο πολιτισμό και την ίδια γλώσσα με τους αρχαίους προγόνους του. Πράγματι, το πρόσφατα γεννημένο "Ελληνικό" κράτος βάσισε αρχικά τη νομιμότητά του σε αυτήν την κληρονομιά. Εντούτοις, έπρεπε να αναλάβει μια δύσκολη προσπάθεια να πειστεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σχετικά με την ισχύ των αξιώσεών του. Επιπλέον, ο γερμανός ιστορικός Jacob Philip Fallmerayer υποστήριξε ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εκμηδενιστεί κατά τη διάρκεια των σλαβικών εισβολών στα ελληνικά εδάφη και την δημιουργία νέων εποικισμών τον έβδομο αιώνα μ.Χ. Έχοντας αυτό υπ' όψη, οι αποκαλούμενοι νέο-Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μίγμα σλαβικών και αλβανικών πληθυσμών.»
Εδώ πάλι έχουμε τις αναφορές ότι ο σύγχρονος Έλληνας ή ο νέο-ελληνικός πληθυσμός που ζει στην περιοχή της Πελοποννήσου σήμερα ήταν κάποτε ένα μίγμα Σλάβων και Αλβανών.
Ειρωνικά και παρά τις ρυθμίσεις των συνόρων στον 20ο αιώνα, οι σύγχρονοι Έλληνες σήμερα δεν διστάζουν να αποκαλούν τους βόρειους γείτονές τους «Σλάβους» αλλά σθεναρά απορρίπτουν τα επιχειρήματα του Jacob Philip Fallmerayer που υπονοούν ότι αυτοί είναι επίσης απόγονοι των Σλάβων.
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 124 και 125, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Υπάρχουν δύο άλλες δυσκολίες που οφείλονται στην τουρκική περίοδο. Στην επισήμανση των κυκλοφοριών των εμπορευμάτων και των ατόμων στη βαλκανική χερσόνησο όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαφοροποιηθούν οι διάφορες σχετικές φυλές. Οι δυτικοί ταξιδιώτες ήξεραν λίγα, οι τουρκικές αρχές αδιαφορούσαν. Ακόμη και οι ίδιοι πολύγλωσσοι Βλάχοι ούτε ήξεραν ούτε νοιάζονταν πολύ και μέχρι την άνοδο της εθνικής συνείδησης στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα ήταν πιθανώς ευχαριστημένοι από την ετικέτα του Έλληνα, που ήταν αρκετά καλή για τους ξένους παρατηρητές.»
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στη σελίδα 139, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Ένας από τους πρώτους και καλύτερους πρωθυπουργούς της Ελλάδας ήταν Ιωάννης Κολέττης, ένα Βλάχος που ντυνόταν όπως ένας Τούρκος και που υπήρξε παθολόγος στην Αυλή του Ali πασά.»
Μιλώντας για τις μεταναστεύσεις του 19ου αιώνα στα Βαλκάνια, στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 119 και 120, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Αλλού υπάρχει μια περαιτέρω πηγή σύγχυσης με την ογκώδη μετανάστευση Αλβανών στην Ελλάδα.»
Στην αφήγηση της ιστορίας των Βλάχων, ο Τ. J. Winifrith μας δίνει σημαντικές ενδείξεις ως προς την αληθινή ταυτότητα των σύγχρονων Ελλήνων. Στις ημέρες όταν διαμορφωνόταν η σύγχρονη Ελλάδα σε ένα έθνος, οι Βλάχοι, ένας Λατινόφωνος λαός, και οι Αλβανοί ήταν οι πρωταρχικές πηγές της πρώτης ύλης για τη «παραγωγή» των σύγχρονων Ελλήνων.
Στο “Popular Science Monthly” του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτικε το 1915 στις σελίδες 41 και 42 διαβάζουμε: «Το μεγαλύτερη μέρος της παλαιάς ελληνικής φυλής έχει εξοντωθεί, και η χώρα κατοικείται τώρα από άτομα σλαβονικής καταγωγής. Πράγματι υπάρχει ένα ισχυρό έδαφος για τη δήλωση ότι υπήρξε περισσότερο ελληνικό ηρωικό αίμα στον τουρκικό στρατό του Edhem πασά απ' ότι στους στρατιώτες του βασιλιά Γεωργίου.»
Στο “Popular Science Monthly" του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτηκε το 1915 στη σελίδα 42 διαβάζουμε επίσης: «Ο σύγχρονος Έλληνας έχει ονομαστεί "Βυζαντινός Σλάβος". «Ο βασιλιάς Γεώργιος ο ίδιος και ο γιος του Κωνσταντίνος είναι απλά αλλοδαποί που τοποθετήθηκαν στον ελληνικό θρόνο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων, που είναι στην πραγματικότητα απόγονοι των φυλών που για τους αρχαίους Έλληνες ήταν μόνο βάρβαροι.»
Εδώ το “Popular Science Monthly" μας ενημερώνει ότι όχι μόνο οι αρχαίοι αποκαλούμενοι Έλληνες έχουν εξαφανιστεί και αντικατεστάθησαν από άτομα σλαβικής καταγωγής αλλά ότι ακόμη και οι ηγέτες της σύγχρονης Ελλάδας είναι αλλοδαποί.
Στη «εγκυκλοπαίδεια Britannica» που δημοσιεύεται το 1910 στη σελίδα 465 στο τμήμα για την ιστορία της Ελλάδας διαβάζουμε: «Το 1715 οι Οθωμανοί με έναν μεγάλο πειθαρχημένο στρατό τέθηκαν για την ανάκτηση του Μοριά (που μετονομάσθηκε αργότερα σε Πελοπόννησος), οι Βενετοί αφέθηκαν χωρίς υποστήριξη από τους Έλληνες. Η χερσόνησος καταλήφθηκε εκ νέου γρήγορα και με την ειρήνη του Passarowitz (1718) πάλι έγινε μια τουρκική επαρχία. Τα χάσματα που αφέθηκαν απο αυτήν την περίοδο στον ελληνικό πληθυσμό καλύφθηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος από μια μετανάστευση από την Αλβανία.»
Πολύ συχνά μου έχουν πει διάφοροι Έλληνες να «διαβάσω την εγκυκλοπαίδεια» και να μάθω την αληθινή ιστορία της Ελλάδας. Έτσι μετά από τις συμβουλές τους ανέτρεξα στην έκδοση του 1910 της εγκυκλοπαίδειας Britannica και είδα ότι επιβεβαιώνει την ιστορία ότι ο σύγχρονος ελληνικός πληθυσμός στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν αλβανικός. Μας λέει επίσης ότι η παλαιά Ελλάδα, περισσότερο γνωστή ως Μοριάς, μια σλαβική λέξη για τη «Θάλασσα», είχε καταληφθεί από τους Βενετούς.
«Στην Ελλάδα των Ελλήνων» της Lucy Μ. J. Garnett στη σελίδα 32 διαβάζουμε: «Οι αθηναίες γυναίκες δεν είναι ούτε όμορφες ούτε καλοφτιαγμένες: δεν έχουν ούτε τη φυσιογνωμία των γαλλίδων γυναικών, ούτε την πλήρη ομορφιά των ρωμαίων κυριών, ούτε την λευκή χλωμή λεπτότητα των τούρκων γυναικών - δεν βλέπει κάποιος τίποτα στην πόλη παρά τα άσχημα πλάσματα με τις ευρείες μύτες, τα πλατιά πόδια και τις κακοσχηματισμένες μέσες. Είναι επειδή η Αθήνα, πριν είκοσι πέντε χρόνια, ήταν μόνο ένα αλβανικό χωριό. Οι Αλβανοί διαμόρφωσαν και ακόμα διαμορφώνουν, σχεδόν όλο το πληθυσμό της Αττικής και μέσα σε τρεις λίγκες απόσταση από την πρωτεύουσα, βρίσκονται χωριά όπου τα ελληνικά γίνονται κατανοητά μετά βίας. Η Αθήνα κατοικήθηκε γρήγορα με άτομα όλων των ειδών και εθνών και αυτό εξηγεί την ασχήμια του αθηναϊκού τύπου.»
Εδώ η Lucy Μ. J. Garnett τα βγάζει όλα και δεν μας κρύβει καμία λεπτομέρεια. Η Αθήνα, στην ταπεινή αρχή της σύγχρονης Ελλάδας, η έδρα του σύγχρονου και αρχαίου ελληνισμού, η κορυφή της ελληνικής υπερηφάνειας και της δόξας, το 19ο αιώνα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα «αλβανικό χωριό».
Αλβανοί, Βλάχοι, Σλάβοι; Πού είναι οι αποκαλούμενοι Έλληνες, απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, κληρονόμοι της αρχαίας Ελληνικής και της μακεδονικής κληρονομιάς; Δεν πρέπει να κοιτάξουμε πάρα πολύ μακριά ή να γρατσουνίσουμε πάρα πολύ βαθιά την επιφάνεια για να βρούμε τις παρατυπίες για την ελληνική ταυτότητα. Ακόμη και με τα πενιχρά στοιχεία που παρουσιάζονται από μόνο έξι πηγές μπορούμε να δούμε ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών δεν είναι ότι φαίνεται. Έτσι, πώς τολμήσανε αυτοί [σύγχρονοι Έλληνες] να αμφισβητήσουν τη μακεδονική ταυτότητά μας όταν η [σύγχρονη ελληνική] ταυτότητά τους είναι τεχνητή, στην καλύτερη περίπτωση;
Αγαπητοί Μακεδόνες, μην δίνετε καμία σημασία στους ισχυρισμούς των σύγχρονων ελλήνων επειδή οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι πραγματικά αυτοί που λένε ότι είναι. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοι των αποκαλούμενων αρχαίων Ελλήνων, όπως απεικονίζονται ότι είναι. Οι αποκαλούμενοι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να ήταν αυτοί που στον κόσμος ειπώθηκε ότι ήταν, το οποίο πρόκειται ακόμα να αποδειχθεί, αλλά εξαφανίστηκαν προ πολλού. Μπορώ να σας πω με πολλή βεβαιότητα ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοί τους. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους απατεώνες και τους σφετεριστές της αρχαίας κληρονομιάς των πόλεων κρατών. Το μόνο πράγμα που έχουν από κοινού με τους αρχαίους είναι ότι έτυχε να ζήσουν στα ίδια εδάφη.
Αγαπητοί Μακεδόνες «δεν διαπραγματευόμαστε» το ιερό βιβλικό όνομά μας, τα σύμβολά μας και τη μακεδονική ιστορική κληρονομιά μας με αυτούς τους σφετεριστές και τσαρλατάνους.
Δεν θα έπρεπε να προσφύγουμε σε αυτό, εάν η Ελλάδα έκανε το σωστό πράγμα και αναγνώριζε το μακεδονικό λαό ως Μακεδόνες και τους παρείχε τα ανθρώπινα δικαιώματά τους όπως ορίζονται από το διεθνές δίκαιο. Αλλά όχι, έπρεπε να προχωρήσουμε σε αυτόν το σκληρό τρόπο με το να βγάλουμε στην επιφάνεια το άσχημο ελληνικό παρελθόν! Δεν είναι ποτέ πάρα πολύ αργά, παρ΄ όλα αυτά, για την Ελλάδα να κάνει το σωστό πράγμα! Για εκείνους που δεν είναι ακόμα πεπεισμένοι ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελλήνων είναι μια τεχνητή δημιουργία, παρακαλώ συνεχίστε να διαβάζετε αυτήν την σειρά άρθρων.
Σημείωση συντάκτη: Αγαπητοί Μακεδόνες, ένας τρόπος για να υπερασπιστούμε από την ελληνική επίθεση και να κερδίσουμε πίσω την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά μας είναι να παλέψουμε στο χαμηλό επίπεδο στο οποίο οι Έλληνες μας έχουν κατεβάσει: αυτός ο τρόπος είναι να επιτεθούμε στην ταυτότητά τους όπως αυτοί έχουν επιτεθεί στη δική μας. Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα σε αυτούς παρά μόνο να εκθέσουμε την αληθινά τεχνητή ταυτότητα που έχουν και να αποκαλύψουμε το σχέδιό τους για να μας εξαφανίσουν προκειμένου να σφετεριστούν την μακεδονική κληρονομιά μας.
ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ
"From Wikipedia, the free encyclopedia...Bulgarians are said to have descended from three main ethnic groups which mixed on the Balkans during the 6th - 10th century. The first one being the local tribes - the Thracians, the second one - the Slavs, who gave their language to the modern ethnic Bulgarians and the third - the Bulgars, from whom the ethnonym and the statehood were inherited.The Bulgars were a seminomadic people of obscure ethnicity, who during the 2nd century migrated from Central Asia into the North Caucasian steppe. Between 377 and 453 they took part in the Hunic raids on Central and Western Europe. After Attila's death in 453, and the subsequent disintegration of the Hunnish empire, the Bulgar tribes dispersed mostly to the eastern and southeastern parts of Europe. In the late 7th century, some Bulgar tribes, led by Asparukh and others, led by Kouber, permanently settled in the Balkans, joining the southern Slavic tribes[5]. Together, the two peoples formed the First Bulgarian Empire in 680-681".
Στο παραπάνω βίντεο και κείμενο παρουσιάζεται (στα αγγλικά) η ιστορία των Βουλγάρων και των Βουλγάρων Ηγεμόνων, πως και ποτε κατέβηκαν στα Βαλκάνια και συναντήθηκαν (ειρηνικά;) με τους αρχαίους Θράκες (;;;) και τους Νοτιοσλάβους (όχι Μακεδόνες;;;) και όλοι μαζί δημιούργησαν (εν συναινέσει;) το πρώτο βουλγαρικό Κράτος.
Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν την βουλγαρική προπαγάνδα ότι οι Μακεδόνες είναι στην ουσία Βούλγαροι, πως είναι δυνατόν κάποιοι που ήρθαν σαν κατακτητές σε έναν τόπο, από πολύ μακριά, να θεωρούν ότι ο λαός που ζούσε στα κατακτημένα από αυτούς εδάφη να έχει την ίδια ακριβώς εθνότητα με τους κατακτητές, τι στιγμή που οι ίδιοι οι Βούλγαροι παραδέχονται ότι βρήκαν "σλάβους" στην περιοχή αυτή;
Όπως οι Βούλγαροι γνωρίζουν την ιστορία τους και πως βρέθηκαν στα Βαλκάνια, το ίδιο ξέρουμε εμείς οι Μακεδόνες την ιστορία μας και ότι δεν έχουμε κάποια άλλη χώρα καταγωγής παρά την Μακεδονία.
Τα ιστορικά ψέματα είναι κοινό χαρακτηριστικό στους κατακτητές.
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
Όαση εν τη (νεοελληνική) ερήμω...
«Στρακαστρούκες» και «προκλήσεις»
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι φρικτά όσα διαδραματίζονται στη Γάζα και στο αίμα δεν χωράει συμψηφισμός. Οχι μόνο στον αριθμό των νεκρών, αλλά κι εξαιτίας της διαφορετικής θέσης που έχουν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Το Ισραήλ είναι μια δυτική δημοκρατία, η οποία έχει κατ’ ουσία να αντιμετωπίσει ένα ιδιότυπο πρόβλημα τρομοκρατίας. Οι ρουκέτες που εκτοξεύουν οι «τρελοί του Θεού» τρομοκρατούν, και παρά το γεγονός ότι είναι μικρής ισχύος δημιουργούν ανασφάλεια στον πληθυσμό. Δεν είναι μικρό πράγμα να περπατάς στον δρόμο και ξαφνικά να σκάει δίπλα σου μια ρουκέτα και φυσικά δεν είναι ευχάριστο να ζεις υπό το καθεστώς της διαρκούς απειλής. Εστω κι από ρουκέτες μικρής ισχύος.
Ομως το Ισραήλ είναι δημοκρατία και από τις δημοκρατίες μάθαμε να ζητάμε αυτοσυγκράτηση. Ακόμη και όταν απειλούνται ή δέχονται επίθεση. Οχι για ηθικούς λόγους, αλλά για πολύ πρακτικούς. Διδαχθήκαμε από την ιστορία ότι η βία δεν λύνει προβλήματα, αλλά τα διογκώνει. Και επειδή οι δημοκρατικές χώρες έχουν ένα επίπεδο μεγαλύτερης ωριμότητας, απ’ όσο ο κατσαπλιάδες της Χαμάς, περιμένουμε από τις δημοκρατίες να κάνουν τη δύσκολη δουλειά. Πρέπει να βρίσκουν ευφάνταστους τρόπους για να τερματιστεί η βία. Φταίνε, δεν φταίνε. Περιμένουμε από οργανωμένες χώρες να λειτουργούν όπως οι αστυνομικοί στις οργανωμένες κοινωνίες. Να αμύνονται, αλλά χωρίς υπερβολική βία. Να επιβάλλουν το νόμιμο, όχι όμως με μέτρα που πλήττουν δικαίους και αδίκους, αμάχους και παρανόμους. Δεν είναι εύκολη δουλειά, όπως και η δουλειά των αστυνομικών δεν είναι εύκολη. Ομως, από οργανωμένα κράτη και σε οργανωμένες κοινωνίες περιμένουμε να γίνουν τα αδύνατα, δυνατά. Να γίνουν όλα εκείνα τα βήματα που θα σπάσουν τον κύκλο της βίας.
Στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε ένα περίεργο τρόπο θεώρησης του Μεσανατολικού. Το θυμόμαστε μόνο σαν κινηθεί το Ισραήλ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι αυτοί που μπήγουν τις γοερότερες κραυγές για τη σκληρή πολιτική του Ισραήλ είναι οι κήρυκες της σκληρής πολιτικής απέναντι στον «Δαβίδ» της δικής μας διαμάχης, απέναντι στην ακατονόμαστη βόρειο γείτονά μας. Εκείνοι που θρηνούν για τον αποκλεισμό της Γάζας ήταν οι πιο ένθερμοι χειροκροτητές του ελληνικού εμπάργκο κατά της «Φυρομίας».
Εντάξει! Καταλαβαίνουμε πως είναι διαφορετικό να σου ρίχνουν ρουκέτες στο κεφάλι και διαφορετικό να σου πετούν προσβολές του στυλ «εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων», αλλά υπάρχει μια συνομοταξία αριστερών που θυμούνται τον διεθνισμό μόνο σε ό,τι αφορά τους συμμάχους των ΗΠΑ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι από τη μια ελεεινολογούν το Ισραήλ, τη σκληρή πολιτική του, και από την άλλη εκφράζουν τον ανυπόκριτο θαυμασμό τους: «Θα επέτρεπε ποτέ το Ισραήλ να γίνει αυτό;» Υποβαθμίζουν την απειλή της Χαμάς, με εκφράσεις του στυλ «εκτόξευσαν λίγες ρουκετούλες» (sic), ή «αμόλησαν μερικές στρακαστρούκες», αλλά θεωρούν μέγιστη πρόκληση το να ονομαστεί ένα γήπεδο «Βασιλέας Φίλιππος ο Β΄».
Ευτυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε τι θα ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση, αν ο δικός μας γείτονας αντί για «προκλήσεις», εκτόξευε σε τακτά χρονικά διαστήματα μερικές πραγματικές «ρουκετούλες» σε μια ακτίνα μέχρι τη Λάρισα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.1.2009
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι φρικτά όσα διαδραματίζονται στη Γάζα και στο αίμα δεν χωράει συμψηφισμός. Οχι μόνο στον αριθμό των νεκρών, αλλά κι εξαιτίας της διαφορετικής θέσης που έχουν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Το Ισραήλ είναι μια δυτική δημοκρατία, η οποία έχει κατ’ ουσία να αντιμετωπίσει ένα ιδιότυπο πρόβλημα τρομοκρατίας. Οι ρουκέτες που εκτοξεύουν οι «τρελοί του Θεού» τρομοκρατούν, και παρά το γεγονός ότι είναι μικρής ισχύος δημιουργούν ανασφάλεια στον πληθυσμό. Δεν είναι μικρό πράγμα να περπατάς στον δρόμο και ξαφνικά να σκάει δίπλα σου μια ρουκέτα και φυσικά δεν είναι ευχάριστο να ζεις υπό το καθεστώς της διαρκούς απειλής. Εστω κι από ρουκέτες μικρής ισχύος.
Ομως το Ισραήλ είναι δημοκρατία και από τις δημοκρατίες μάθαμε να ζητάμε αυτοσυγκράτηση. Ακόμη και όταν απειλούνται ή δέχονται επίθεση. Οχι για ηθικούς λόγους, αλλά για πολύ πρακτικούς. Διδαχθήκαμε από την ιστορία ότι η βία δεν λύνει προβλήματα, αλλά τα διογκώνει. Και επειδή οι δημοκρατικές χώρες έχουν ένα επίπεδο μεγαλύτερης ωριμότητας, απ’ όσο ο κατσαπλιάδες της Χαμάς, περιμένουμε από τις δημοκρατίες να κάνουν τη δύσκολη δουλειά. Πρέπει να βρίσκουν ευφάνταστους τρόπους για να τερματιστεί η βία. Φταίνε, δεν φταίνε. Περιμένουμε από οργανωμένες χώρες να λειτουργούν όπως οι αστυνομικοί στις οργανωμένες κοινωνίες. Να αμύνονται, αλλά χωρίς υπερβολική βία. Να επιβάλλουν το νόμιμο, όχι όμως με μέτρα που πλήττουν δικαίους και αδίκους, αμάχους και παρανόμους. Δεν είναι εύκολη δουλειά, όπως και η δουλειά των αστυνομικών δεν είναι εύκολη. Ομως, από οργανωμένα κράτη και σε οργανωμένες κοινωνίες περιμένουμε να γίνουν τα αδύνατα, δυνατά. Να γίνουν όλα εκείνα τα βήματα που θα σπάσουν τον κύκλο της βίας.
Στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε ένα περίεργο τρόπο θεώρησης του Μεσανατολικού. Το θυμόμαστε μόνο σαν κινηθεί το Ισραήλ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι αυτοί που μπήγουν τις γοερότερες κραυγές για τη σκληρή πολιτική του Ισραήλ είναι οι κήρυκες της σκληρής πολιτικής απέναντι στον «Δαβίδ» της δικής μας διαμάχης, απέναντι στην ακατονόμαστη βόρειο γείτονά μας. Εκείνοι που θρηνούν για τον αποκλεισμό της Γάζας ήταν οι πιο ένθερμοι χειροκροτητές του ελληνικού εμπάργκο κατά της «Φυρομίας».
Εντάξει! Καταλαβαίνουμε πως είναι διαφορετικό να σου ρίχνουν ρουκέτες στο κεφάλι και διαφορετικό να σου πετούν προσβολές του στυλ «εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων», αλλά υπάρχει μια συνομοταξία αριστερών που θυμούνται τον διεθνισμό μόνο σε ό,τι αφορά τους συμμάχους των ΗΠΑ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι από τη μια ελεεινολογούν το Ισραήλ, τη σκληρή πολιτική του, και από την άλλη εκφράζουν τον ανυπόκριτο θαυμασμό τους: «Θα επέτρεπε ποτέ το Ισραήλ να γίνει αυτό;» Υποβαθμίζουν την απειλή της Χαμάς, με εκφράσεις του στυλ «εκτόξευσαν λίγες ρουκετούλες» (sic), ή «αμόλησαν μερικές στρακαστρούκες», αλλά θεωρούν μέγιστη πρόκληση το να ονομαστεί ένα γήπεδο «Βασιλέας Φίλιππος ο Β΄».
Ευτυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε τι θα ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση, αν ο δικός μας γείτονας αντί για «προκλήσεις», εκτόξευε σε τακτά χρονικά διαστήματα μερικές πραγματικές «ρουκετούλες» σε μια ακτίνα μέχρι τη Λάρισα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.1.2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
