Η Επαναληψη ειναι η Μητηρ της Μαθησεως
Πριν από 3 εβδομάδες
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
"THE NEW YORK TIMES" για την Μακεδονία και τους Μακεδόνες
Για αυτούς που επιμένουν να αμφισβητούν την εθνική ταυτότητα μας (και γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα)!
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ
Αυτές οι εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο σε όλη τη Μακεδονία, δεν θεωρούνται ελληνικές αλλά μακεδονικές, από τις Ελληνικές Αρχές, γι' αυτό και δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να παρουσιαστούν στην ελληνική τηλεόραση.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
"Το Α΄ Μακεδονικό Φεστιβάλ παραδοσιακού χορού πραγματοποιήθηκε στην Εδεσσα στις 05-09-1992 ενώ το Β΄ Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στην Ολυμπιάδα Πτολεμαιδας στις 27-07-1997. Στην Εδεσσα οι τοπικές αρχές επέτρεψαν την πραγματοποίηση του φεστιβάλ μόνο αφού εξανάγκασαν τους διοργανωτές να υψώσουν πανό στο οποίο έγραφε : "Η καρδιά της Ελλάδας χτυπά στην Μακεδονία". Για το Β΄ Φεστιβάλ στην Ολυμπιάδα οι αρχές εκτός απο την αστυνομία χρησιμοποίησαν και την εκκλησία, τους δασκάλους και άλλους παράγοντες. Όλοι αυτοί μαζί προσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο να μην επισκεφτεί το φεστιβάλ γιατί εκεί θα γινόταν ανθελληνική προπαγάνδα και διάφορα επεισόδια. Η αστυνομία αρκετές φορές κάλεσε προς εξέταση τους διοργανωτές. Τελικά και τα δυο φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχαν δεκάδες χορευτικά συγκροτήματα απο όλη την ελληνική Μακεδονία και πάρα πολύς κόσμος."
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Γέφυρες φιλίας μεταξύ των Κρατών
Επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, πέρυσι, στους Μακεδόνες μουσουλμάνους, πολίτες της Τουρκίας σήμερα, όπου μεταφέρθηκαν με τις ανταλλαγές πληθυσμών. Πολλοί από αυτούς έχουν καταγωγή από την Αιγαιάτικη Μακεδονία (Ελλάδα).
Πότε άραγε η ελληνική πολιτική ηγεσία θα δει τις μειονότητες ως γέφυρες φιλίας μεταξύ των Κρατών;
Πέσνα ζα βοϊβόντατα Λάζαρ (Λάζο) ΠόπΤραϊκοβ οντ Ντ'μπένι (Δενδροχώρι), Κόστουρσκο
Ο βοεβόδας Πρεσπών και Κορεστείων Lazo PopTrajkov σφαγιάστηκε ανήμπορος να αντιδράσει, όντας βαριά πληγωμένος μετά από μάχη με τουρκικό απόσπασμα, απο τους πληρωμένους δολοφόνους του μητροπολιτη Καστορίας Γερμανού Καραβαγγέλη. Το κεφάλι του στάλθηκε ως πεσκέσι στον μητροπολίτη, ο οποίος το επιδείκνυε σε περίοπτη θέση στο γραφείο του, για να το θάψει τελικά στον περίβολο της Μητρόπολης.
Αυτά τα αποκρουστικά και άλλα πολλά, ακόμα χειρότερα, έκαναν οι Ελληνες κληρικοί και ληστοσυμμορίτες στη Μακεδονία...
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ οτ Ατηνα
ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ οτ Ατηνα Ζα νάσητε μπράτε Μακεντόντση
επίσημη δημόσια προκήρυξη του ελληνομακεδονικού κομιτάτου 1905
ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ
να Ελληνομακεντονσκη Κομιτέτ
οτ' Ατηνα
Ζα νάσητε μπράτε Μακεντότση.
PROKLAMATSIA
NA ELLINOMAKENTOSKI KOMITET
OT ATINA
ZA NASITE BRATE MAKENTONΤSI (1)
Αυτή είναι η επίσημη δημόσια προκήρυξη του ελληνομακεδονικού κομιτάτου το 1905. Bρίσκεται στα αρχεία του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. (2)
Δεν γνωρίζω το περιεχόμενό της. Πιθανότατα πρόκειται για ένα ακόμη προπαγανδιστικό παραμυθάκι των Ελλήνων Κομιταζήδων με σκοπό να καλοπιάσουν τους Μακεδόνες το 1905.
Οπως και να εχει, ας εξετάσουμε προσεκτικά το εξώφυλλο της ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ. Εχει πολλά να μας πει:
Πρώτα πρώτα η ίδια η ονομασία Ελληνομακεντονσκη Κομιτέτ / Ελληνομακεδονική Επιτροπή υποδηλώνει οτι άλλο ο Μακεδόνας και άλλο ο Ελληνας. Είναι σα να λέμε Ελληνογαλλική ή Ελληνοβρετανική κλπ επιτροπή.
Απευθύνετε προφανώς... στους Μακεδόνες και γιαυτό το λόγο είναι γραμμένη στη μακεδονική γλώσσα έστω με χρήση του ελληνικού αλφαβήτου.
Δεν απευθύνετε στους, όσους, Ελληνες υπήρχαν στην, τότε, Οθωμανική Μακεδονία.
Είναι προφανές, επίσης, οτι το ίδιο το Ελληνομακεδονικό Κομιτάτο δεν τους θεωρεί Μακεδόνες και γι αυτό δεν απευθύνετε σε αυτους. Αλλιώς θα ήταν γραμμένη στην ελληνική γλώσσα ή έστω στα βλάχικα (ακα Μερτζος)ή έστω στα αρβανίτικα ή έστω στα... ποντιακά (καλά αυτοί ηρθάν μετά το 1922)!
Εκ των πραγμάτων η ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ και οι συγγραφεις της, μακεδονομάχοι (3) υπερανω πασης υποψιας, οχι μόνο αναγνωρίζουν τη μακεδονική γλώσσα (με χρήση του ελληνικού αλφαβήτου) αλλά αναγνωρίζουν επίσης οτι όσοι τη μιλουν έιναι Μακεδόνες. (4)
Η λέξη κομιτάτο σημαίνει επιτροπή. Στην ελληνική ιστοριογραφία ο όρος κομιταζής σημαίνει αυτόν που είναι μέλος μιας επιτροπής που έδρασε στην τότε Οθωμανική Μακεδονία και πιο συγκεκριμένα τους Βουλγαρους οι οποίοι προκάλεσαν σφαγες σε βάρος του άμαχου πληθυσμού, του μακεδονικού κυρίως.
Αντίστοιχα τα μέλη του ελληνομακεδονικού κομιτάτου υπήρξαν και αυτοί κομιτατζήδες οι οποίοι χέρι-χέρι με τους Βούλγαρους κομιταζήδες κατέσφαξαν τον Μακεδονικό λαό το 1900-. (5)
-----------------------------------------------------------------
1. Δημοσιευθηκε στην Ελευθεροτυπια 4/12/2005
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=04.12.2005,id=70965496,77409912,91600888,99360120
2. To IMXA (ακα Κολιοπουλος) που έχει την ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ, δεν τη δημοσιεύει στο δικτυακό του site.
θα ήταν ευχής εργον να δώσει ένα αντιγραφο στην ΕΜΣ (ακα Μερτζος) για να το συμπεριλάβει στά ντεμέκ επιστημονικά του συγγράμματα ειδικά τώρα που, 100 χρόνια μετά την προσάρτιση του 51% της Μακεδονίας, ψάχνει να βρει "γηγενεις Μακεδόνες" ενώ κάνει πως δεν βλέπει τους εθνικά Μακεδόνες.
http://www.imxa.gr/
http://www.ems.gr/
3. Ως γνωστόν (γνωστόν;) οι μακεδονομάχοι δεν κατάγονται απο τη Μακεδόνια.
Είναι κυρίως Κρητικοι και Πελοποννήσιοι.
4. Μακεδονική γλώσσα γραμμένη με χρήση του Λατινικού αλφαβητου μπορείτε να διαβάσετε
στη διεύθυνση
http://www.florina.org/abecedar/001.asp
και με χρήση του Κυριλικού αλφαβητου μπορείτε να διαβάσετε στη διεύθυνση
Εχουν εκδοθεί ΕΠΙΣΗΜΑ από το ελληνικό κρατος το 1925.
http://www.maknews.com/forum/ellniko/abecedar-1925-t9694.html
5. Ο Ματωμένο Γάμος: Ελληνες κομιτατζήδες σε δράση
http://mk.wikibooks.org/wiki/%CE%9F_%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82
Μακεδονική διαδήλωση to 1922
Nα δούμε εάν οι Έλληνες θα πουν ότι είμαστε εφεύρεση του Τίτο, τώρα. Αυτό το βιντεάκι είναι από τη μεγαλύτερη Μακεδονική διαδήλωση που οργάνωσε η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ το έτος 1922 με το οποίο οι απόδημοι Μακεδόνες ζητούσαν το ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΙΑ τους ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ και ζητούσαν την επιστροφή των κατεχόμενων εδαφών από τους κατακτητές Ελλάδα, Βουλγαρία και Σερβία. Η Μακεδονική Πολιτική Οργάνωση ιδρύθηκε το έτος 1922 στο Fort Vejn και αγωνίστηκε για τη Μακεδονία στους Μακεδόνες. Το έτος 1926 ο βούλγαρος κατάσκοπος Shkartov και αργότερα ο Lebamof επίσης, μπήκαν στην οργάνωση και άρχισαν να την καταστρέφουν και την μετέτρεψαν σε ένα βουλγαρικό κέντρο προπαγάνδας, εκδιώκοντας τους πραγματικούς ιδρυτές της οργάνωσης.
Το έτος 1927 η Μακεδονική Πολιτική Οργάνωση μετονομάστηκε σε "Македонска патриотическа организација" (Μακεδονική πατριωτική οργάνωση) και από τότε αυτή άρχισε την αντιμακεδονικη προπαγάνδα.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Κρ'στε Πέτκοβ Μισίρκοβ
Ένα από τα σημαντικότερα ονόματα στην πρόσφατη ιστορία του μακεδονικού πολιτισμού είναι αναμφισβήτητα αυτό του Κρ'στε Πέτκοβ Μισίρκοβ, του οποίου το έργο ήταν μια πολύτιμη συμβολή στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και επίσης στην ευρωπαϊκή επιστήμη. Αλλά, εξ αιτίας των κακών τυχών της ιστορία του μακεδονικού λαού, το σημαντικότερο έργο της νεότερης ιστορίας του μακεδονικού πολιτισμού, το "Za makedonskite raboti" ("Περί των μακεδονικών υποθέσεων") του Μισίρκοφ, δημοσιευμένο το 1903, δεν αναγνωρίστηκε στην πραγματική αξία του, μέχρι 20 έτη μετά από το θάνατό του συγγραφέα. Πέθανε, σε ένδεια, στη Σόφια στις 26η Ιουλίου 1926. Η παρακολούθηση των δυστυχισμένων περιπλανήσεων της περιπετειώδης ζωής του Μισίρκοβ σημαίνει συγχρόνως ότι αυτές σχετίζονται με την ακανθώδη πορεία που ακολουθείται από το μακεδονικό λαό, από το τελευταίο τέταρτο του προτελευταίου αιώνα μέχρι τους βαλκανικούς πόλεμους. Ο Μισίρκοβ ήταν ο ιδρυτής της σύγχρονης μακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας και της ορθογραφίας, και ο συντάκτης και ο εκδότης του πρώτου επιστημονικού, λογοτεχνικού και πολιτικού περιοδικού που εμφανίστηκε στη μακεδονική γλώσσα. Για τα 30 έτη που θεωρούνται η πιο θυελλώδης περίοδος της μακεδονικής ιστορίας επειδή οι εθνικοί επαναστατικοί αγώνες συνέβαιναν τότε, ο Μισίρκοβ εξυπηρέτησε τη χώρα του με ακούραστο ζήλο και κέρδισε για τον ίδιο ένα αθάνατο όνομα στα ιστορικά χρονικά της. Ο Μισίρκοβ άρχισε τη ζωή κατά τη διάρκεια της πιο ταραγμένης περιόδου στα Βαλκάνια. Γεννήθηκε το 1874 στο Ποστολ/Π. Πέλλα, την παλαιά πρωτεύουσα του Μέγα Αλέξανδρου, μέρος της Μακεδονίας στην ελληνική επικράτεια, σήμερα. Όταν ολοκλήρωσε τη δεύτερη τάξη του ελληνικού σχολείου προ-γραμματικής, άρχισε να αισθάνεται μια πικρή δυσαρέσκεια για τις αδίστακτες μεθόδους της ελληνικής προπαγάνδας. Όντας χωρίς χρήματα για να συνεχίσει τις σπουδές του, εργάστηκε στους αγρούς με τον πατέρα του αλλά όταν η σερβική προπαγάνδα άρχισε να κηρύσσει την παραλλαγή "του Μακεδονισμού" για να στρατολογήσει τους νέους σε όλη τη Μακεδονία (που ήταν τότε κάτω απο την τούρκικη διοίκηση) προκειμένου να τους "εκσερβίσει", στη συνέχεια, ο Μισίρκοβ έφυγε για το Βελιγράδι, με μεγάλη χαρά και ελπίδα, όπου η οδύσσειά του άρχισε.
Σαν φιλόλογος, ο Μισιρκοβ ήταν ο ιδρυτής της σύγχρονης μακεδονικής γλώσσας και ορθογραφίας, στην οποία έδωσε τη θέση μιας λογοτεχνικής γλώσσας, χωριστή από τη σερβική, βουλγαρική και ελληνική, τις οποίες οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι και οι Έλληνες είχαν προσπαθήσει να επιβάλουν στο μακεδονικό λαό.
"Μακεδόνες, ήρθε ο καιρός να αντιληφθούμε ότι ο μεγαλύτερος δαίμονας που η Μακεδονία πρέπει να πολεμήσει δεν είναι άλλος παρά η Βουλγαρία!"
Κρ'στε Πέτκοβ Μισίρκοβ
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
Προκαλούν ανεπίτρεπτα, τελευταίως, κάποιοι με άρθρα στον τοπικό Τύπο που επιτίθενται κατά όσων Μακεδόνων συμπολιτών μας μιλούν την μητρική τους γλώσσα [που δεν την έμαθαν στα Σκόπια ή την Βουλγαρία εκτός αν θεωρείται Σλαβική η περιοχή μας] αλλά κι εκπροσώπων νόμιμων ελληνικών κομμάτων του "Ουράνιου Τόξου", της ΟΑΚΚΕ κι εκλεγμένων βουλευτών που υπερασπίζονται τις δημοκρατικές αρχές τους….
Δεν εκπλήσσει ότι το τελευταίο λιβελογράφημα προέρχεται από επιλεγμένο δάσκαλο-επιθεωρητή πιθανώς την εποχή των συλλαλητηρίων και του εμπάργκο-που προπαγάνδιζε την τότε ορισθείσα "ορθή πολιτική" στους συνάδελφους τους και τ' ανήλικα παιδιά μας !
Βέβαια με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις αλλά όσοι συνέβαλλαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια ας μην διαμαρτύρονται τώρα ότι μας αποστρέφονται οι άλλοτε "φίλοι και σύμμαχοι " που παρ' όλα αυτά επιδοτούν, ακόμα, πλουσιοπάροχα την Ελλάδα!
Σήμερα, μακριά από φανατισμούς, κανείς δεν δικαιολογείται να θίγει δημόσια κόμματα και κοινοβουλευτικούς άνδρες καλλιεργώντας διχόνοια στους πολίτες ή να προσβάλει γειτονικά κράτη παραποιώντας την επίσημη ονομασία, χωρίς να ενοχλείται η δικαιοσύνη!
Η συνήθης επιλεκτική χρήση πρόχειρων Ιστορικών στοιχείων και βιωμάτων με αποσιωπήσεις π.χ. του ρόλου των Ρουμανοβλάχων και Μπαφραλήδων στην Κατοχή ώστε να δημιουργούν ενοχές αποκλειστικά στον εντόπιο πληθυσμό, είναι εκ του πονηρού. Μυθοποιώντας την διαμορφωθείσα εθνικοθρησκευτική και γλωσσική ομοιογένεια του εθνικού μας κράτους κάποιοι θεωρούν ως "εφιάλτη" κι "επυλίδα" κάθε άλλον που διαφωνεί με την μονομερή άποψη τους! Ταυτόχρονα αρνούνται πεισματικά το ίδιο δικαίωμα της αναζήτησης χαμένων πατρίδων και μειονοτήτων στους, κατά τα λοιπά, "άρπαγες γείτονες" μας [παρότι έχουν καταγράψει τις μειονότητες τους] κραδαίνοντας "οδυνηρές εκπλήξεις" στους αμφισβητίες.
Είναι χαρακτηριστικό της θολής Ελληνοχριστιανικής άποψης ότι δεν διαχωρίζει την εθνική υπόσταση από τον θρησκευτικό χαρακτήρα παρότι αποτελούν ανεξάρτητες συνειδησιακές επιλογές του καθενός μας (άρα όχι φυλετικά ταμπού του γένους) κι οπωσδήποτε δεν συμπίπτουν πάντα με την υποχρεωτική κρατική ταυτότητα του πολίτη!
Καθώς ο ουσιαστικός διαχωρισμός μεταξύ κράτους κι εκκλησίας δεν πέρασε ακόμα στο Σύνταγμα μας παρά τις παρεμβάσεις της αριστεράς στη τελευταία πέμπτη αναθεώρηση του, παραμένουμε σήμερα το τελευταίο θεοκρατικό προπύργιο της περιοχής! Άλλωστε ούτε η Σύμβαση πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που αποτελεί την δημοκρατική βάση κάθε Μέλους, παρότι ψηφίστηκε από την Ελλάδα πριν από λίγα χρόνια, δεν επικυρώθηκε ακόμα από την Ελληνική Βουλή. Τέλος η Ευρωπαϊκή Χάρτα των ολιγότερο ομιλούμενων γλωσσών παραμένει εκτός της νομολογίας μας!
Έτσι το κράτος μας ουδέποτε υποχρεώθηκε μεταπολεμικά να καταγράψει πάλι όσες θρησκευτικές, γλωσσικές ή εθνικές μειονότητες υπάρχουν, οχυρωμένο νομικά πίσω από επωφελείς παλαιότερες διεθνείς συνθήκες που όμως καλύπτουν ελάχιστα τις απαιτήσεις του σύγχρονου Διεθνούς Δικαίου και των επιβλεπόντων Οργανισμών.
Δυστυχώς περιοριζόμαστε μίζερα σε αδιέξοδες βαλκανικές διεκδικήσεις, αποφεύγοντας να ολοκληρώσουμε έστω τις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μας οπότε εισπράττουμε όλο και συχνότερα σαν εθνικές "ήττες" την άρνηση εφαρμογής των σύγχρονων Παγκόσμιων Δημοκρατικών Αξιών στην χώρα μας.
Δεν εκπλήσσει ότι το τελευταίο λιβελογράφημα προέρχεται από επιλεγμένο δάσκαλο-επιθεωρητή πιθανώς την εποχή των συλλαλητηρίων και του εμπάργκο-που προπαγάνδιζε την τότε ορισθείσα "ορθή πολιτική" στους συνάδελφους τους και τ' ανήλικα παιδιά μας !
Βέβαια με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις αλλά όσοι συνέβαλλαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια ας μην διαμαρτύρονται τώρα ότι μας αποστρέφονται οι άλλοτε "φίλοι και σύμμαχοι " που παρ' όλα αυτά επιδοτούν, ακόμα, πλουσιοπάροχα την Ελλάδα!
Σήμερα, μακριά από φανατισμούς, κανείς δεν δικαιολογείται να θίγει δημόσια κόμματα και κοινοβουλευτικούς άνδρες καλλιεργώντας διχόνοια στους πολίτες ή να προσβάλει γειτονικά κράτη παραποιώντας την επίσημη ονομασία, χωρίς να ενοχλείται η δικαιοσύνη!
Η συνήθης επιλεκτική χρήση πρόχειρων Ιστορικών στοιχείων και βιωμάτων με αποσιωπήσεις π.χ. του ρόλου των Ρουμανοβλάχων και Μπαφραλήδων στην Κατοχή ώστε να δημιουργούν ενοχές αποκλειστικά στον εντόπιο πληθυσμό, είναι εκ του πονηρού. Μυθοποιώντας την διαμορφωθείσα εθνικοθρησκευτική και γλωσσική ομοιογένεια του εθνικού μας κράτους κάποιοι θεωρούν ως "εφιάλτη" κι "επυλίδα" κάθε άλλον που διαφωνεί με την μονομερή άποψη τους! Ταυτόχρονα αρνούνται πεισματικά το ίδιο δικαίωμα της αναζήτησης χαμένων πατρίδων και μειονοτήτων στους, κατά τα λοιπά, "άρπαγες γείτονες" μας [παρότι έχουν καταγράψει τις μειονότητες τους] κραδαίνοντας "οδυνηρές εκπλήξεις" στους αμφισβητίες.
Είναι χαρακτηριστικό της θολής Ελληνοχριστιανικής άποψης ότι δεν διαχωρίζει την εθνική υπόσταση από τον θρησκευτικό χαρακτήρα παρότι αποτελούν ανεξάρτητες συνειδησιακές επιλογές του καθενός μας (άρα όχι φυλετικά ταμπού του γένους) κι οπωσδήποτε δεν συμπίπτουν πάντα με την υποχρεωτική κρατική ταυτότητα του πολίτη!
Καθώς ο ουσιαστικός διαχωρισμός μεταξύ κράτους κι εκκλησίας δεν πέρασε ακόμα στο Σύνταγμα μας παρά τις παρεμβάσεις της αριστεράς στη τελευταία πέμπτη αναθεώρηση του, παραμένουμε σήμερα το τελευταίο θεοκρατικό προπύργιο της περιοχής! Άλλωστε ούτε η Σύμβαση πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που αποτελεί την δημοκρατική βάση κάθε Μέλους, παρότι ψηφίστηκε από την Ελλάδα πριν από λίγα χρόνια, δεν επικυρώθηκε ακόμα από την Ελληνική Βουλή. Τέλος η Ευρωπαϊκή Χάρτα των ολιγότερο ομιλούμενων γλωσσών παραμένει εκτός της νομολογίας μας!
Έτσι το κράτος μας ουδέποτε υποχρεώθηκε μεταπολεμικά να καταγράψει πάλι όσες θρησκευτικές, γλωσσικές ή εθνικές μειονότητες υπάρχουν, οχυρωμένο νομικά πίσω από επωφελείς παλαιότερες διεθνείς συνθήκες που όμως καλύπτουν ελάχιστα τις απαιτήσεις του σύγχρονου Διεθνούς Δικαίου και των επιβλεπόντων Οργανισμών.
Δυστυχώς περιοριζόμαστε μίζερα σε αδιέξοδες βαλκανικές διεκδικήσεις, αποφεύγοντας να ολοκληρώσουμε έστω τις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μας οπότε εισπράττουμε όλο και συχνότερα σαν εθνικές "ήττες" την άρνηση εφαρμογής των σύγχρονων Παγκόσμιων Δημοκρατικών Αξιών στην χώρα μας.
Μακεδονική γλώσσα
Κάποτε η μακεδονική γλώσσα ήταν αναγνωρισμένη από το Ελληνικό Κράτος, όπως φαίνεται από αυτό το συμβόλαιο! Τι συνέβη μετά και αυτή η γλώσσα "εξαφανίστηκε"; (Βλέπε κόκκινο βέλος)
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Φιλελευθερισμός και εθνικό συμφέρον
του Μανώλη Μανωλεδάκη, αντιπρόεδρου της Φιλελευθερης Συμμαχίας (το άρθρο αποτελεί απόσπασμα απο μεγαλύτερο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο e-rooster)
Για τους φιλελεύθερους το κράτος-έθνος αποτελεί αναχρονισμό στο βαθμό που δεν αναγνωρίζει τον διαφορετικό εθνικό αυτοπροσδιορισμό κάποιων πολιτών του, που επιβάλλει περιορισμούς προς όφελος μιας θρησκείας ή γλώσσας, που ορθώνει κάθε είδους προστατευτικά τείχη για να μην αλωθούν τα εθνικά μονοπώλια από «ξένους», που καλλιεργεί συγκεκριμένους εθνικούς μύθους… Αυτό το κράτος-έθνος που βασιζόταν στην ιδεοληψία της φυλετικής, θρησκευτικής και γλωσσικής ομοιογένειας και καθαρότητας ευθύνεται για τις εθνοκαθάρσεις του 20ού αιώνα, με ποιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Γιουγκοσλαβίας. Για αυτόν τον τύπου εθνικού-κράτους οι Έλληνες φιλελεύθεροι, πράγματι, αισθάνονται αποστροφή. Αυτή η αποστροφή για τον συγκριμένο τύπο κράτους-έθνους ερμηνεύεται από τους διαστρεβλωτές του φιλελευθερισμού σαν αδιαφορία των Ελλήνων φιλελευθέρων για το εθνικό συμφέρον. Είναι όμως έτσι, ή έτσι βολεύει τους πολέμιούς του;
Για τους φιλελεύθερους συλλογικές έννοιες όπως το «Έθνος» δεν δικαιολογούν δικαιώματα περισσότερα και πέραν αυτών που έχει το κάθε μέλος του συγκεκριμένου «Έθνους» ξεχωριστά. Η προσέγγιση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο εθνισμό, που τοποθετείται στον αντίποδα του εθνικισμού, και που αποτελεί το μόνο πλαίσιο που εγγυάται την πλήρη εφαρμογή των ατομικών δικαιωμάτων στις σύγχρονες πολυεθνικές, πολυφυλετικές κοινωνίες. Ο νέος εθνισμός αποτελεί και τη μόνη ρεαλιστική λύση στην αλλαγή της πληθυσμιακής συγκρότησης των κοινωνιών δίνοντας στους κάθε λογής εθνικά αυτοπροσδιοριζόμενους πολίτες να αντιλαμβάνονται την ένταξή τους στο «Έθνος» όχι σε κάποια κοινή καταγωγή, θρησκεία, ράτσα ή παράδοση, αλλά σαν συμπερίληψή τους σε ένα σύστημα κανόνων που προστατεύει τα ατομικά τους δικαιώματα και ελευθερίες. Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι και που προστατεύουν το δικαίωμα του κάθε ένα να αισθάνεται πχ. Ελληνοαμερικάνος και να παρελαύνει, ενώπιον επισήμων του ελληνικού κράτους, κραδαίνοντας ελληνικές σημαίες στην 5η λεωφόρο της Νέας Υόρκης την 25η Μαρτίου κάθε χρόνου.
Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι
Αυτού του τύπου το εθνικό συμφέρον υπερασπίστηκαν στους παγκόσμιους πολέμους που συμμετείχαν, για παράδειγμα, οι αμερικανοί στρατιώτες δηλαδή από κοινού Έλληνες, Ινδιάνοι, Αφροαμερικάνοι, Ιρλανδοί, Ισπανόφωνοι, Ιταλοί και άλλοι που πέραν της κοινής στρατιωτικής στολής που φορούσαν ήξεραν ότι πολεμούσαν κατά ενός ολοκληρωτισμού που αν επικρατούσε θα τους καταργούσε, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ελεύθερα όπως επιθυμούν, να τηρούν ελεύθερα τις παραδόσεις τους και να ευημερούν στα πλαίσια ενός συστήματος που δίνει αδιάκριτα σε όλους ίσες ευκαιρίες και εγγυάται την ισότητα απέναντι στον Νόμο. Αυτή είναι για τους φιλελεύθερους η σύγχρονη έννοια του εθνικού συμφέροντος και για αυτό το εθνικό συμφέρον προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα περιφρούρησής του.
Το εθνικό συμφέρον, για τους φιλελεύθερους, εμπεριέχει την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μέσω αποτελεσματικής αμυντικής θωράκισής της δεδομένου ότι η προάσπιση τής εδαφικής ακεραιότητας τής χώρας αποτελεί ταυτόχρονα προάσπιση των ατομικών ιδιοκτησιών και του γεωγραφικού χώρου στον οποίο έχουν εφαρμογή τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών της. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν σύγχρονο και αποτελεσματικό στρατό για την προστασία της χώρας από πιθανούς εξωτερικούς εχθρούς που θα επιδίωκαν την βίαιη προσάρτηση εδαφών της χώρας, σε αντίθεση με όσους αποδεικνύουν μια παρωχημένη και επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας προσκόλληση σε αμυντικές δομές που εξυπηρετούν πόλεμο χαρακωμάτων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και όχι σύγχρονες αμυντικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτό οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, και τη σταδιακή μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό, αντιλαμβανόμενοι –μόνοι στην Ελλάδα- ότι μόνο υψηλού επιπέδου επαγγελματίες μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη τεχνολογική πολυπλοκότητα των σύγχρονων οπλικών συστημάτων με τα οποία διεξάγονται οι σύγχσύγχρονοι πόλεμοι.
Οι Έλληνες φιλελεύθεροι θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται μόνο στην προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αλλά συμπεριλαμβάνει, προϋποθέτει και εξυπηρετείται από την ύπαρξη μιας ισχυρής οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, ενός εμπεδωμένου κράτους δικαίου και την συμμετοχή της χώρας στους δυτικούς θεσμούς (Ευρωπαϊκή Ένωση, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΝΑΤΟ).
Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του
Οι κατηγορίες περί των «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν ότι στις φιλελεύθερες ιδέες και τους φορείς τους οφείλει το νεοελληνικό κράτος την ύπαρξη του και τα φιλελεύθερα συντάγματα των πρώτων εθνοσυνελεύσεων. Οι κατηγορίες αυτές όταν απευθύνονται στους σημερινούς έλληνες φιλελεύθερους κρύβουν το μείζον πρόβλημα του καιρού μας, δηλαδή την επιδείνωση όλων των παραγόντων που συνιστούν το εθνικό συμφέρον εξαιτίας καταστροφικών πολιτικών των κυβερνήσεων των τελευταίων τριάντα ετών. Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του, και οι οποίοι ευθύνονται για τη διάλυση της οικονομίας, τη μετατροπή της κοινωνίας σε αρένα διαμάχης παρασιτικών ομάδων, την αντικατάσταση της ισχύος του νόμου από το «δίκιο» του ισχυροτέρου και την υποβάθμιση του ρόλου της χώρας σε, απομακρυσμένη από τη Δύση, βαλκανική επαρχία. Σε αυτόν τον κατήφορο της Ελλάδας, οι φιλελεύθεροι, παλιοί και νέοι, ήταν οι μόνοι που με συνέπεια αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν, πληρώνοντας βαρύτατο πολιτικό κόστος.
Για τους φιλελεύθερους το κράτος-έθνος αποτελεί αναχρονισμό στο βαθμό που δεν αναγνωρίζει τον διαφορετικό εθνικό αυτοπροσδιορισμό κάποιων πολιτών του, που επιβάλλει περιορισμούς προς όφελος μιας θρησκείας ή γλώσσας, που ορθώνει κάθε είδους προστατευτικά τείχη για να μην αλωθούν τα εθνικά μονοπώλια από «ξένους», που καλλιεργεί συγκεκριμένους εθνικούς μύθους… Αυτό το κράτος-έθνος που βασιζόταν στην ιδεοληψία της φυλετικής, θρησκευτικής και γλωσσικής ομοιογένειας και καθαρότητας ευθύνεται για τις εθνοκαθάρσεις του 20ού αιώνα, με ποιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Γιουγκοσλαβίας. Για αυτόν τον τύπου εθνικού-κράτους οι Έλληνες φιλελεύθεροι, πράγματι, αισθάνονται αποστροφή. Αυτή η αποστροφή για τον συγκριμένο τύπο κράτους-έθνους ερμηνεύεται από τους διαστρεβλωτές του φιλελευθερισμού σαν αδιαφορία των Ελλήνων φιλελευθέρων για το εθνικό συμφέρον. Είναι όμως έτσι, ή έτσι βολεύει τους πολέμιούς του;
Για τους φιλελεύθερους συλλογικές έννοιες όπως το «Έθνος» δεν δικαιολογούν δικαιώματα περισσότερα και πέραν αυτών που έχει το κάθε μέλος του συγκεκριμένου «Έθνους» ξεχωριστά. Η προσέγγιση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο εθνισμό, που τοποθετείται στον αντίποδα του εθνικισμού, και που αποτελεί το μόνο πλαίσιο που εγγυάται την πλήρη εφαρμογή των ατομικών δικαιωμάτων στις σύγχρονες πολυεθνικές, πολυφυλετικές κοινωνίες. Ο νέος εθνισμός αποτελεί και τη μόνη ρεαλιστική λύση στην αλλαγή της πληθυσμιακής συγκρότησης των κοινωνιών δίνοντας στους κάθε λογής εθνικά αυτοπροσδιοριζόμενους πολίτες να αντιλαμβάνονται την ένταξή τους στο «Έθνος» όχι σε κάποια κοινή καταγωγή, θρησκεία, ράτσα ή παράδοση, αλλά σαν συμπερίληψή τους σε ένα σύστημα κανόνων που προστατεύει τα ατομικά τους δικαιώματα και ελευθερίες. Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι και που προστατεύουν το δικαίωμα του κάθε ένα να αισθάνεται πχ. Ελληνοαμερικάνος και να παρελαύνει, ενώπιον επισήμων του ελληνικού κράτους, κραδαίνοντας ελληνικές σημαίες στην 5η λεωφόρο της Νέας Υόρκης την 25η Μαρτίου κάθε χρόνου.
Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι
Αυτού του τύπου το εθνικό συμφέρον υπερασπίστηκαν στους παγκόσμιους πολέμους που συμμετείχαν, για παράδειγμα, οι αμερικανοί στρατιώτες δηλαδή από κοινού Έλληνες, Ινδιάνοι, Αφροαμερικάνοι, Ιρλανδοί, Ισπανόφωνοι, Ιταλοί και άλλοι που πέραν της κοινής στρατιωτικής στολής που φορούσαν ήξεραν ότι πολεμούσαν κατά ενός ολοκληρωτισμού που αν επικρατούσε θα τους καταργούσε, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ελεύθερα όπως επιθυμούν, να τηρούν ελεύθερα τις παραδόσεις τους και να ευημερούν στα πλαίσια ενός συστήματος που δίνει αδιάκριτα σε όλους ίσες ευκαιρίες και εγγυάται την ισότητα απέναντι στον Νόμο. Αυτή είναι για τους φιλελεύθερους η σύγχρονη έννοια του εθνικού συμφέροντος και για αυτό το εθνικό συμφέρον προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα περιφρούρησής του.
Το εθνικό συμφέρον, για τους φιλελεύθερους, εμπεριέχει την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μέσω αποτελεσματικής αμυντικής θωράκισής της δεδομένου ότι η προάσπιση τής εδαφικής ακεραιότητας τής χώρας αποτελεί ταυτόχρονα προάσπιση των ατομικών ιδιοκτησιών και του γεωγραφικού χώρου στον οποίο έχουν εφαρμογή τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών της. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν σύγχρονο και αποτελεσματικό στρατό για την προστασία της χώρας από πιθανούς εξωτερικούς εχθρούς που θα επιδίωκαν την βίαιη προσάρτηση εδαφών της χώρας, σε αντίθεση με όσους αποδεικνύουν μια παρωχημένη και επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας προσκόλληση σε αμυντικές δομές που εξυπηρετούν πόλεμο χαρακωμάτων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και όχι σύγχρονες αμυντικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτό οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, και τη σταδιακή μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό, αντιλαμβανόμενοι –μόνοι στην Ελλάδα- ότι μόνο υψηλού επιπέδου επαγγελματίες μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη τεχνολογική πολυπλοκότητα των σύγχρονων οπλικών συστημάτων με τα οποία διεξάγονται οι σύγχσύγχρονοι πόλεμοι.
Οι Έλληνες φιλελεύθεροι θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται μόνο στην προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αλλά συμπεριλαμβάνει, προϋποθέτει και εξυπηρετείται από την ύπαρξη μιας ισχυρής οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, ενός εμπεδωμένου κράτους δικαίου και την συμμετοχή της χώρας στους δυτικούς θεσμούς (Ευρωπαϊκή Ένωση, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΝΑΤΟ).
Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του
Οι κατηγορίες περί των «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν ότι στις φιλελεύθερες ιδέες και τους φορείς τους οφείλει το νεοελληνικό κράτος την ύπαρξη του και τα φιλελεύθερα συντάγματα των πρώτων εθνοσυνελεύσεων. Οι κατηγορίες αυτές όταν απευθύνονται στους σημερινούς έλληνες φιλελεύθερους κρύβουν το μείζον πρόβλημα του καιρού μας, δηλαδή την επιδείνωση όλων των παραγόντων που συνιστούν το εθνικό συμφέρον εξαιτίας καταστροφικών πολιτικών των κυβερνήσεων των τελευταίων τριάντα ετών. Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του, και οι οποίοι ευθύνονται για τη διάλυση της οικονομίας, τη μετατροπή της κοινωνίας σε αρένα διαμάχης παρασιτικών ομάδων, την αντικατάσταση της ισχύος του νόμου από το «δίκιο» του ισχυροτέρου και την υποβάθμιση του ρόλου της χώρας σε, απομακρυσμένη από τη Δύση, βαλκανική επαρχία. Σε αυτόν τον κατήφορο της Ελλάδας, οι φιλελεύθεροι, παλιοί και νέοι, ήταν οι μόνοι που με συνέπεια αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν, πληρώνοντας βαρύτατο πολιτικό κόστος.
Τροφή Για Σκέψη
Του Γιώργου Ν.Παπαδάκη
«Επί ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, μπορούσαμε να ταξιδέψουμε παντού και ήμασταν περήφανοι γιατί διαφέραμε από τα άλλα κομμουνιστικά κράτη. Τώρα, στην εποχή της ενιαίας Ευρώπης και της κατάργησης των συνόρων, μπορούμε να πάμε χωρίς βίζα μόνο στην Κροατία, στην Σερβία, το Μαυροβούνιο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, σε χώρες δηλαδή που όχι πολύ καιρό πριν ήταν στο ίδιο κράτος με το δικό μας. Είμαστε 2 εκατομμύρια άνθρωποι, τι μπορεί άραγε να φοβηθεί η Ευρώπη από μας; Γιατί μας πιέζει και μας περιορίζει έτσι;»
Ο Κρίστιαν είναι 30 χρονών, γεννήθηκε στην άλλοτε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας- κομμάτι της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας- και σημερινή Δημοκρατία της Μακεδονίας και είναι παιδί ενός Κροάτη και μιας Μακεδόνισσας. Πρόλαβε όταν ήταν μικρός τα «θρυλικά» ταξίδια των Γιουγκοσλάβων στο εξωτερικό και ιδιαίτερα το shopping στην Τεργέστη. Τώρα μιλά με πίκρα για τη στάση των Ευρωπαίων απέναντι στη χώρα του, απέναντι στον ίδιο, τη γυναίκα του και όλους τους συμπατριώτες του. Παρότι η Μακεδονία ήταν η 1η από τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε την εφαρμογή των νέων, βιομετρικών, διαβατηρίων (σήμερα πάνω από το 90% των κατοίκων της έχουν διαβατήρια ακριβώς ίδιου τύπου με αυτά των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και παρόλα αυτά δεν έχει κατορθώσει ακόμα να εισέλθει στη «λευκή» λίστα Schengen που επιτρέπει το ταξίδι χωρίς βίζα στην Ε.Ε. για λόγους ασφαλώς όχι αντικειμενικούς αλλά καθαρά πολιτικούς.
Η μεγάλη πιθανότητα αυτό να γίνει μέσα στο επόμενο εξάμηνο ή έστω έως το τέλος του 2009, δεν δείχνει να τον παρηγορεί ιδιαίτερα. «Εμείς από το 2005 έχουμε αυτά τα διαβατήρια ενώ οι Σέρβοι μόλις έχουν ξεκινήσει να τα εισαγάγουν, Κι όμως, είναι πολύ πιθανό να τους βάλουν στη λευκή λίστα μαζί μας ή να καθυστερήσουν κι άλλο με μας, έως ότου ετοιμαστούν οι Σέρβοι. Είναι δίκαιο αυτό; Αφήστε που εσείς οι Έλληνες όλο και κάτι θα βρείτε για να μην είναι πλήρης η ένταξή μας στη λίστα», παρατηρεί με παράπονο ο Κρίστιαν.
Και δεν έχει άδικο, καθώς οι Μακεδόνες που καταφέρνουν να πάρουν σήμερα μια πολλαπλή βίζα Schengen για τις χώρες της Ένωσης, πληρώνοντας ένα αντίτιμο της τάξης των 65 ευρώ, δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στην Ελλάδα με την ίδια βίζα! Πρέπει να προμηθευτούν μια επιπλέον που ισχύει μόνο για τη χώρα μας, χορηγείται πάνω σε ένα φύλλο χαρτί (!) και κοστίζει 35 ευρώ επιπλέον. Με άλλα λόγια, ένας υπήκοος της Δημ. Μακεδονίας θα πρέπει να εκταμιεύσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 100 ευρώ, αν θέλει σήμερα να έχει πρόσβαση σε όλη την Ε.Ε. Και υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι η αίτησή του για βίζα θα εγκριθεί, κάτι που κάθε άλλο παρά σίγουρο είναι.
Που έχει οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση; Μα πολύ απλά, στη δημιουργία μιας ολοένα και μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπων στη γειτονική χώρα, οι οποίοι δεν μπορούν ή/και δεν θέλουν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και μη έχοντας άλλη διέξοδο , οδηγούνται στην άκρατη εσωστρέφεια, στον υπέρ πάντων μακεδονισμό, πατριωτισμό, εθνικισμό ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε την τάση αυτή.
Πρόκειται για μια απολύτως ετερόκλητη σύναξη, καθώς αποτελείται από ηλικιωμένους αλλά και νεαρούς, από άνεργους αλλά και πλούσιους, από κατοίκους της πρωτεύουσας αλλά και απομακρυσμένων χωριών. Και βέβαια, η αναρρίχηση στην πρωθυπουργία ενός γνήσιου «τέκνου» της, του λαϊκιστή Νίκολα Γκρουέφσκι, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Όπως και η δυσθεώρητη δημοφιλία του, η σταθερή απόλυτη κυριαρχία του κυβερνώντος VMRO-DPMNE σε όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις (28% έναντι 10,5% του αντιπολιτευόμενου SDSM σε δημοσκόπηση της περασμένης εβδομάδας) αλλά και η υποχώρηση από την καθημερινή ατζέντα των Μακεδόνων ζητημάτων όπως η ημερομηνία ένταξης στην Ε.Ε. ή η κατάργηση της βίζας Schengen.
Αυτό είναι ένα σημείο όπου ο «ανώνυμος» Κρίστιαν και ο «επώνυμος» Λιούμπομιρ Φρτσκόφσκι, φανατικοί εχθροί και οι 2 της παραπάνω τάσης, συμφωνούν και πάλι, εκπέμποντας SOS. «Εσείς οι Έλληνες και εσχάτως και οι Ευρωπαίοι που αποδέχονται τη διαιώνιση ενός ανόητου ζητήματος (ονομασία), δε μας αφήσατε να συνυπάρξουμε ισότιμα με σας, να έχουμε τη δική μας ιστορία, τους δικούς μας ήρωες, το δικό μας παραμύθι. Αποτέλεσμα, αυτό που συμβαίνει τώρα στη Μακεδονία. Συνέλθετε και επανορθώστε, πριν να είναι αργά. Και για μας αλλά ίσως και για σας.»
Και για όσους δεν κατάλαβαν, σε Αθήνα και Βρυξέλες. Μπορεί να μην σας αρέσει ο Γκρούεφσκι, ο Μιλόσοσκι, οι πρακτικές τους και να βρίσκετε ενοχλητικές τις δηλώσεις τους, το λαϊκίστικο πατριωτισμό τους.
Για το ότι υπάρχουν και είναι ισχυροί, όμως, δε φταίνε οι ίδιοι, ούτε οι Μακεδόνες που τους εξέλεξαν. Φταίνε κυρίως οι κύριοι Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπούλιας, Μπακογιάννη, Σαρκοζί, Μπαρόσο…η λίστα είναι τόσο μεγάλη που δεν έχει νόημα η απαρίθμηση ονομάτων.
Εκείνοι που με τις ασόβαρες πολιτικές τους, εξέθρεψαν αυτό το φαινόμενο που τώρα υποκριτικά κατηγορούν. Δυστυχώς όμως, είναι τόσο εξόφθαλμα κατώτεροι των περιστάσεων που σχεδόν κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι μπορούν να κάνουν το οτιδήποτε διαφορετικό. Έστω κι αν η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
ΥΓ: Ευχαριστώ ταπεινά τον Κρίστιαν και όλους τους Μακεδόνες που ουσιαστικά έγραψαν τις παραπάνω γραμμές. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου γιατί ενώ θα μπορούσαν να είναι οι φανατικότεροι ανθέλληνες, εξακολουθούν να αγαπούν την Ελλάδα και να συμπεριφέρονται υποδειγματικά σε όλους τους Έλληνες που συναντούν. Φανταστείτε μονάχα τη δική μας συμπεριφορά, αν είχαμε τραβήξει έστω τα μισά από όσα υπέφεραν και υποφέρουν οι άνθρωποι αυτοί εξ αιτίας μας. Blagodaram od srceto, deca...
http://www.trakyaninsesi.com/yazi4.html
«Επί ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, μπορούσαμε να ταξιδέψουμε παντού και ήμασταν περήφανοι γιατί διαφέραμε από τα άλλα κομμουνιστικά κράτη. Τώρα, στην εποχή της ενιαίας Ευρώπης και της κατάργησης των συνόρων, μπορούμε να πάμε χωρίς βίζα μόνο στην Κροατία, στην Σερβία, το Μαυροβούνιο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, σε χώρες δηλαδή που όχι πολύ καιρό πριν ήταν στο ίδιο κράτος με το δικό μας. Είμαστε 2 εκατομμύρια άνθρωποι, τι μπορεί άραγε να φοβηθεί η Ευρώπη από μας; Γιατί μας πιέζει και μας περιορίζει έτσι;»
Ο Κρίστιαν είναι 30 χρονών, γεννήθηκε στην άλλοτε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας- κομμάτι της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας- και σημερινή Δημοκρατία της Μακεδονίας και είναι παιδί ενός Κροάτη και μιας Μακεδόνισσας. Πρόλαβε όταν ήταν μικρός τα «θρυλικά» ταξίδια των Γιουγκοσλάβων στο εξωτερικό και ιδιαίτερα το shopping στην Τεργέστη. Τώρα μιλά με πίκρα για τη στάση των Ευρωπαίων απέναντι στη χώρα του, απέναντι στον ίδιο, τη γυναίκα του και όλους τους συμπατριώτες του. Παρότι η Μακεδονία ήταν η 1η από τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε την εφαρμογή των νέων, βιομετρικών, διαβατηρίων (σήμερα πάνω από το 90% των κατοίκων της έχουν διαβατήρια ακριβώς ίδιου τύπου με αυτά των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και παρόλα αυτά δεν έχει κατορθώσει ακόμα να εισέλθει στη «λευκή» λίστα Schengen που επιτρέπει το ταξίδι χωρίς βίζα στην Ε.Ε. για λόγους ασφαλώς όχι αντικειμενικούς αλλά καθαρά πολιτικούς.
Η μεγάλη πιθανότητα αυτό να γίνει μέσα στο επόμενο εξάμηνο ή έστω έως το τέλος του 2009, δεν δείχνει να τον παρηγορεί ιδιαίτερα. «Εμείς από το 2005 έχουμε αυτά τα διαβατήρια ενώ οι Σέρβοι μόλις έχουν ξεκινήσει να τα εισαγάγουν, Κι όμως, είναι πολύ πιθανό να τους βάλουν στη λευκή λίστα μαζί μας ή να καθυστερήσουν κι άλλο με μας, έως ότου ετοιμαστούν οι Σέρβοι. Είναι δίκαιο αυτό; Αφήστε που εσείς οι Έλληνες όλο και κάτι θα βρείτε για να μην είναι πλήρης η ένταξή μας στη λίστα», παρατηρεί με παράπονο ο Κρίστιαν.
Και δεν έχει άδικο, καθώς οι Μακεδόνες που καταφέρνουν να πάρουν σήμερα μια πολλαπλή βίζα Schengen για τις χώρες της Ένωσης, πληρώνοντας ένα αντίτιμο της τάξης των 65 ευρώ, δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στην Ελλάδα με την ίδια βίζα! Πρέπει να προμηθευτούν μια επιπλέον που ισχύει μόνο για τη χώρα μας, χορηγείται πάνω σε ένα φύλλο χαρτί (!) και κοστίζει 35 ευρώ επιπλέον. Με άλλα λόγια, ένας υπήκοος της Δημ. Μακεδονίας θα πρέπει να εκταμιεύσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 100 ευρώ, αν θέλει σήμερα να έχει πρόσβαση σε όλη την Ε.Ε. Και υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι η αίτησή του για βίζα θα εγκριθεί, κάτι που κάθε άλλο παρά σίγουρο είναι.
Που έχει οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση; Μα πολύ απλά, στη δημιουργία μιας ολοένα και μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπων στη γειτονική χώρα, οι οποίοι δεν μπορούν ή/και δεν θέλουν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και μη έχοντας άλλη διέξοδο , οδηγούνται στην άκρατη εσωστρέφεια, στον υπέρ πάντων μακεδονισμό, πατριωτισμό, εθνικισμό ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε την τάση αυτή.
Πρόκειται για μια απολύτως ετερόκλητη σύναξη, καθώς αποτελείται από ηλικιωμένους αλλά και νεαρούς, από άνεργους αλλά και πλούσιους, από κατοίκους της πρωτεύουσας αλλά και απομακρυσμένων χωριών. Και βέβαια, η αναρρίχηση στην πρωθυπουργία ενός γνήσιου «τέκνου» της, του λαϊκιστή Νίκολα Γκρουέφσκι, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Όπως και η δυσθεώρητη δημοφιλία του, η σταθερή απόλυτη κυριαρχία του κυβερνώντος VMRO-DPMNE σε όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις (28% έναντι 10,5% του αντιπολιτευόμενου SDSM σε δημοσκόπηση της περασμένης εβδομάδας) αλλά και η υποχώρηση από την καθημερινή ατζέντα των Μακεδόνων ζητημάτων όπως η ημερομηνία ένταξης στην Ε.Ε. ή η κατάργηση της βίζας Schengen.
Αυτό είναι ένα σημείο όπου ο «ανώνυμος» Κρίστιαν και ο «επώνυμος» Λιούμπομιρ Φρτσκόφσκι, φανατικοί εχθροί και οι 2 της παραπάνω τάσης, συμφωνούν και πάλι, εκπέμποντας SOS. «Εσείς οι Έλληνες και εσχάτως και οι Ευρωπαίοι που αποδέχονται τη διαιώνιση ενός ανόητου ζητήματος (ονομασία), δε μας αφήσατε να συνυπάρξουμε ισότιμα με σας, να έχουμε τη δική μας ιστορία, τους δικούς μας ήρωες, το δικό μας παραμύθι. Αποτέλεσμα, αυτό που συμβαίνει τώρα στη Μακεδονία. Συνέλθετε και επανορθώστε, πριν να είναι αργά. Και για μας αλλά ίσως και για σας.»
Και για όσους δεν κατάλαβαν, σε Αθήνα και Βρυξέλες. Μπορεί να μην σας αρέσει ο Γκρούεφσκι, ο Μιλόσοσκι, οι πρακτικές τους και να βρίσκετε ενοχλητικές τις δηλώσεις τους, το λαϊκίστικο πατριωτισμό τους.
Για το ότι υπάρχουν και είναι ισχυροί, όμως, δε φταίνε οι ίδιοι, ούτε οι Μακεδόνες που τους εξέλεξαν. Φταίνε κυρίως οι κύριοι Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπούλιας, Μπακογιάννη, Σαρκοζί, Μπαρόσο…η λίστα είναι τόσο μεγάλη που δεν έχει νόημα η απαρίθμηση ονομάτων.
Εκείνοι που με τις ασόβαρες πολιτικές τους, εξέθρεψαν αυτό το φαινόμενο που τώρα υποκριτικά κατηγορούν. Δυστυχώς όμως, είναι τόσο εξόφθαλμα κατώτεροι των περιστάσεων που σχεδόν κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι μπορούν να κάνουν το οτιδήποτε διαφορετικό. Έστω κι αν η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
ΥΓ: Ευχαριστώ ταπεινά τον Κρίστιαν και όλους τους Μακεδόνες που ουσιαστικά έγραψαν τις παραπάνω γραμμές. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου γιατί ενώ θα μπορούσαν να είναι οι φανατικότεροι ανθέλληνες, εξακολουθούν να αγαπούν την Ελλάδα και να συμπεριφέρονται υποδειγματικά σε όλους τους Έλληνες που συναντούν. Φανταστείτε μονάχα τη δική μας συμπεριφορά, αν είχαμε τραβήξει έστω τα μισά από όσα υπέφεραν και υποφέρουν οι άνθρωποι αυτοί εξ αιτίας μας. Blagodaram od srceto, deca...
http://www.trakyaninsesi.com/yazi4.html
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Το παράδειγμα των Ουαλών για τους Μακεδόνες
Οι Ουαλοί είναι απόγονοι των Κελτών, λαός που κατοικούσε την Μεγάλη Βρετανία και κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, το 1ο μ. Χ. αιώνα. Η κατάκτηση από τους Ρωμαίους των Βρετόνων και των Κελτών δεν έφερε όμως και την ολοκληρωτική καταστροφή τους. Κρατήσανε τη γλώσσα τους και των πολιτισμό τους κατά την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ακόμα όταν οι Άγγλο-Σάξονες και αργότερα οι Νορμανδοί εισβάλλανε στην Αγγλία, εκείνοι απλός υποχώρησαν στις πιο απόμακρες ορεινές περιοχές της Σκοτίας και της Ουαλίας , και επέζησαν.Τον 20ο αιώνα η Ουαλία είχε περίπου τρία εκατομμύρια πληθυσμό, η πλειοψηφία του οποίου μιλούσε μόνο την αγγλική γλώσσα, λόγο της επικράτησης της Αγγλικής γλώσσας, πολιτισμού και κοινωνίας. Μόνο περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι που ζούσαν σε απομακρυσμένα μικρά χωριά, μιλούσαν τα Ουαλικά. Εκείνη την εποχή η γλώσσα είχε καταντήσει να είναι ένα ιδίωμα που χρησιμοποιούσαν μόνο εντός της οικίας, δεν διδασκόταν στα σχολεία και δεν είχε αξία στην δημόσια ζωή του τόπου.Παρόλα αυτά, το 1997 το Ηνωμένο Βασίλειο, που δεν ένιωθε πλέον απειλούμενο από την τοπική αυτονομία, δεν σταμάτησε τον λαό της Ουαλίας να διεξάγει δημοψήφισμα για αυτό που ονομάστηκε μετεξέλιξη (devolution) του Βασιλείου. Ο Ουαλικός λαός είχε την ευκαιρία να ψηφίσει για το αν επιθυμούσε να δημιουργηθεί Τοπικό Συμβούλιο και μια αυτόνομη Ουαλική Περιφέρεια εντός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά από εκατοντάδες χρόνια αφομοίωσης και αντιμετώπισης τους από το Κράτος, ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες,.Η ψηφοφορία των σχεδόν ενός εκατομμυρίου Ουαλών, ήταν οριακή. Περίπου οι μισοί ήταν υπέρ και οι άλλοι μισοί κατά της μετεξέλιξης (devolution) και πέρασε μόλις με μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφων. Οι σχεδόν αποκλειστικά Αγγλόφωνοι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων νοτιοδυτικά και των τουριστικών άγγλο-κρατούμενων θέρετρων των νοτίων παράλιων ήταν οι βασικοί αρνητές του «devolution» ενώ οι αγροτικές ορεινές περιοχές στα κεντρικά και βόρεια της Ουαλίας ψήφισαν με μεγάλη διαφορά υπέρ του «devolution», και πέρασε.Ως αποτέλεσμα αυτού, σήμερα όλα τα παιδιά στην Ουαλία μαθαίνουν την Ουαλική γλώσσα στο σχολείο. Όλες οι πινακίδες και η σημάνσεις στους δρόμους είναι γραμμένα στα Αγγλικά και τα Ουαλικά. Υπάρχουν εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία τυπωμένα στα Ουαλικά και ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές στην Ουαλική γλώσσα. Το Τοπικό Συμβούλιο λειτουργεί με τρόπο ώστε να προστατεύει και να προωθεί την Ουαλική γλώσσα και πολιτισμό που όδευαν προς εξαφάνιση.Πιο είναι το μάθημα για τους Μακεδόνες, εδώ; Όσο στην Βόρεια Ελλάδα θα υπάρχουν Μακεδονικές κοινότητες όπου μέσα σε αυτές έστω ένα μικρό μέρος του πληθυσμού τους διατηρεί την τοπική του γλώσσα και πολιτισμό, θα υπάρχει πάντα η δυνατότητα μιας πολιτικής και πολιτιστικής αναβίωσης. Και οι Ουαλοί είχαν καταντήσει να είναι μια μικρή περιθωριακή μειονότητα στον τόπο τους: μόνο ένας στους έξι κατοίκους μπορούσε ακόμα να μιλάει την γλώσσα. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι που είχαν χάσει τελείως τις επαφές με τα παλιά έθιμα. Αυτό συνέβη εξ΄ αιτίας της Αγγλικής μετανάστευσης στις μεγάλες πόλεις και στα παραθεριστικά κέντρα όπως επίσης και στους μικτούς γάμους με Άγγλους και στο γεγονός ότι δεν ενθαρρύνθηκε η χρήση των Ουαλικών στην δημόσια ζωή, στις επαγγελματικές σχέσεις, στην μόρφωση και στον πολιτισμό.Το να είσαι Ουαλός δεν ήταν πηγή υπερηφάνειας παρά σημάδι μιας αγροτικής καταγωγής (χωριάτικης) και δεύτερης κατηγορίας πολίτη. Το μόνο γνωστό Ουαλικό νανούρισμα, το δημοφιλές «Η μαμά Χήνα», μεταφρασμένο σε Αγγλικά στιχάκια με ομοιοκαταληξία, λέει περίπου τα εξής:«Ο Ταφφυ ήταν Ουαλος / Ο Ταφφυ ήταν κλέφτης /Ο Ταφφυ ήρθε σπίτι μου και έκλεψε ένα μπούτι κρέας / Πήγα στο σπίτι του Ταφφυ / Ο Ταφφυ ήταν στο κρεβάτι / Έτσι πήρα ένα μεγάλο κόκαλο και χτύπησα τον Ταφφυ στο κεφάλι.»Δεν είναι πολύ κολακευτικό αυτό το ποιηματάκι, για τον Ουαλικό λαό αλλά είναι πολύ ενδεικτικό για την συμπεριφορά των Άγγλων απέναντι του, για πολλούς αιώνεςΤώρα όμως γύρισε ο τροχός. Αυτοί που φαντάστηκαν ότι η επικράτηση της ελληνικής στην Μακεδονία θα ήταν παντοτινή, ας αναλογιστούν την απίθανη περίπτωση της αναβίωσης της Ουαλικής γλώσσας, πολιτισμού και κοινωνίας στο τέλος του 20ο αιώνα και αρχές του 21ο . Μόνον ένας στους έξι μιλούσε Ουαλικά, ακόμα. Πάνω από ένα εκατομμύριο Ουαλλοί είχαν αφομοιωθεί από την Αγγλική κοινωνία και πολιτισμό. Αλλά, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να επιλέξουν, η πλειοψηφία προτίμησε να εκδηλώσει την Ουαλική ταυτότητα της. Με περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά που μαθαίνουν σήμερα στο σχολείο την γηγενή Ουαλική γλώσσα τους, η αναβίωση του πολιτισμού τους και της κοινωνίας τους είναι εξασφαλισμένη. Θα μπορούσε να συμβεί και στην ελληνική Μακεδονία.Μια άλλη αξιόλογη πτυχή του ζητήματος είναι αυτό που είπε ένας νεαρός Ουαλός ο οποίος ανέφερε ότι, αντίθετα με τους Άγγλους, των οποίων η γλώσσα δέχτηκε τόσες πολλές αλλαγές που ο σύγχρονος Άγγλος δυσκολεύετε πολύ να καταλάβει τα πριν 1.000 χρόνων Παλαιά Αγγλικά , οι Ουαλοί που η γλώσσα τους διατηρήθηκε ως ομιλούμενη εντός των οικιών για πολλές εκατοντάδες χρόνια, μπορούν να διαβάσουν και να καταλάβουν κείμενα γραμμένα 1.500 χρόνια πριν, χωρίς μεγάλες δυσκολίες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι στη Μακεδονία οι αγροτικοί πληθυσμοί εκεί, λόγο της απομόνωσης τους, έχουν διατηρήσει πολύ παλιές ομιλίες.
Σε ελεύθερη μετάφραση από κείμενο στα αγγλικά του:
Dr. Michael Seraphinoff
Σε ελεύθερη μετάφραση από κείμενο στα αγγλικά του:
Dr. Michael Seraphinoff
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
