ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΕΣ ΚΙ ΕΘΝΟΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που μας ταλαιπωρεί περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Ευροζώνης μαζί με την κορυφαία διαφθορά των κυβερνητών μας δημιουργεί εκρηκτικό μείγμα για μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις ανατροπής του σαθρού νεπωτιστικού πολιτικού μας συστήματος που στηριζόταν μέχρι τώρα σε καλπονοθευτηκά εκλογικά συστήματα αυτοδυναμίας.

Η κυβέρνηση έντρομη εξαντλείται σε πενιχρά προεκλογικά επιδόματα και φαντασιακές μελλοντικές επιδοτήσεις που δεν καλύπτουν τους συμπολίτες μας ενώ η επαναφορά από την αντιπολίτευση της αναξιόπιστης πολιτικής των εθνικοποιήσεων και οικονομικής διαχείρισης από την διαβρωμένη κρατική γραφειοκρατία δεν ενθουσιάζει κανένα!

Απελπισμένοι οι πολιτικοί ταγοί μας πλέον προσπαθούν να παραπλανήσουν τους υπηκόους τους κραδαίνοντας πάλι το αποδοτικό και δοκιμασμένο σκιάχτρο του "εθνικού κινδύνου". Υπερπροβάλλουν τα ενορχηστρωμένα ΜΜΕ το δέος της πάνοπλης Τουρκίας που "παραβιάζει" εναέρια και θαλάσσια σύνορα ενώ ηρωικός δημοσιογράφος ανεμίζει την σημαία μας στα Ιμια καθοδηγώντας τις τρομαγμένες μάζες στα σίγουρα μαντριά της αυτοδυναμίας των ισχυρών κομμάτων που δεν κατάφεραν όμως να λύσουν ειρηνικά αυτό το πρόβλημα τα τελευταία 35 χρόνια που εναλλάσσονται στην εξουσία.

Η υπεροψία επιβολής των "κόκκινων γραμμών" στο Μακεδονικό, που σύσσωμα στηρίζει το κοινοβούλιο μας, κολακεύει το λαϊκό "εθνικό φρόνιμα" παρότι το υπερήφανο βέτο μας παραβιάζει σαφώς την ενδιάμεση συμφωνία (με τον αποκλεισμό από διεθνείς οργανισμούς του μικρού γειτονικού μας κράτους) οδηγώντας μας ατιμωτικά στο δικαστήριο της Χάγης κι εκνευρίζοντας τους ισχυρούς σύμμαχους κι εταίρους μας!

Μας εκθέτει διεθνώς αυτή η κοντόφθαλμη πολιτική αποκομιδής μικροκομματικών κερδών όπου μεταλλάσσονται ως υπεύθυνοι της οικονομικής κρίσης οι ξένοι μετανάστες και στοχοποιούνται ταυτόχρονα οι μειονότητες των Τούρκων και Μακεδόνων συμπολιτών μας. Το εθνικιστικό αυτό ντοπάρισμα της επικράτησης του καθαρού ανάδελφου έθνους δεν συγκινεί ακόμα τον ελληνικό λαό που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα καθημερινής επιβίωσης αλλά δημιουργεί "νέο όραμα" σε κάποιους βολεμένους κομματικά μεσοαστούς.

Αυτή η εφιαλτική εθνική σύμπνοια των ανίκανων κοινοβουλευτικών κομμάτων να μετατρέψουν τα οικονομικά αδιέξοδα των ψηφοφόρων σε ξενοφοβικό ρατσιστικό κίνημα κατά των μεταναστών και "ύποπτων' μειονοτήτων δεν είναι προνόμιο μόνο των ακροδεξιών πλέον, ανατρέπει κάθε εκδημοκρατισμό της χώρας μας κι ανησυχεί τους διεθνείς δημοκρατικούς παράγοντες που μας παρακολουθούν έκπληκτοι.