"ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ"

Από το βιβλίο του Αλμπερτ Σόνισεν "Αναμνήσεις ενός Μακεδόνα αντάρτη"
Κεφάλαιο VI
Στα βουνά της Έδεσσας

Ποτέ δεν έμαθα τις αναφορές του προξενείου για την πυρπόληση του Νησιού (1906), αλλά οι εφημερίδες σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαν πολύ ζωντανές περιγραφές για την καταστροφή. Οι γαλλικές εφημερίδες μάλιστα, υποκινημένες από ελληνικές πηγές, έγραφαν ότι πεντακόσιοι τσέτες υπό την διαταγή του βουλγαρικού στρατού είχαν κατασφαγιάσει άντρες και γυναίκες. Είχαμε ακούσει από τους χωρικούς ότι οι άντρες του Κώστα (Κωνσταντίνος Ακρίτας) τριγυρνούσαν στους δρόμους της Νάουσας και καμάρωναν για το πώς μας είχαν εκδιώξει και τρέψει σε τέτοια άτακτη φυγή που δεν μπορούσαμε ούτε τους νεκρούς μας να μαζέψουμε.
Η αλήθεια ήταν πως τριάντα από τα σπίτια του χωριού είχαν καεί εντελώς και το επόμενο πρωί οι στρατιώτες βρήκαν στα χωράφια έξι νεκρούς. Ο ένας ήταν ο Αλβανός υπηρέτης, που νόμιζε ότι το χωριό είχε καταληφθεί από βασιβουζούκους και βγήκε έξω τρέχοντας και φωνάζοντας ότι είναι μουσουλμάνος. Κάποιοι άντρες του Αποστόλ που δεν τους άρεσαν τα λόγια του Αλβανού έχασαν την ψυχραιμία τους και τον σκότωσαν. Ο άλλος νεκρός ήταν ένα νεαρό αγόρι δεκάξι χρόνων, που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα, ενώ ένας τρίτος πυροβολήθηκε από τους άντρες του Λούκα όταν αυτοί τον αναγνώρισαν σαν παλιό καταδότη των παρακείμενων στη Σλάνιτσα χωριών. Αυτούς τους τρεις νεκρούς τους ξέραμε κι εμείς οι ίδιοι, οι άλλοι ήταν αναμφίβολα άντρες του Κώστα τους οποίους μέσα στη νύχτα δεν μπόρεσαν να μαζέψουν.
Η αλήθεια είναι πως οι χωρικοί και τα κοπάδια τους είχαν άφθονο χρόνο για να φύγουν απ΄το χωριό. Οι άντρες μας μάλιστα τους βοήθησαν να σύρουν τα άλογα και τα βόδια μακριά από τα σπίτια τους. Μόνο μια νέα γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη δεν έφυγε. Έμεινε στο χωριό μαζί με τον άντρα της, αφού τους προστάτευε ο Λούκα όσο βρισκόταν εκεί. Όταν έφυγε τους έδωσε ένα γράμμα για όλους τους κάτοικους όπου ανέφερε ότι τα σπίτια των Ελλήνων δεν καταστράφηκαν λόγω φυλετικού μίσους, αλλά σαν αντίποινα για τις επιθέσεις του Κώστα εναντίον χωριών που διεκειντο ευνοϊκά απέναντι στην επανάσταση. Εάν δεν υπέθαλπαν τους μισθοφόρους της Εκκλησίας, κανένα ελληνικό σπίτι δεν θα ξανακαιγόταν.
Αυτή η προειδοποίηση φαίνεται πως έπιασε τόπο, αφού από τότε οι επιχειρήσεις του Κώστα σταμάτησαν. Κανένα άλλο βουλγαρικό χωριό δεν κάηκε εκείνη τη χρονιά.
Αργότερα, χωρικοί που πήγαιναν η έρχονταν από την αγορά βρίσκονταν πολλές φορές σφαγμένοι στον δημόσιο δρόμο. Αυτές τις δολοφονίες δεν τις διέπρατταν οι αντάρτες αλλά μασκοφόροι, προφανώς κάτοικοι της Νάουσας, του προπυργίου των Ελλήνων τρομοκρατών.
Μετά από μήνες, και ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αρχίσει, διάβασα στις εφημερίδες ότι θα δινόταν κάποιο δείπνο σε διακεκριμένους ξένους που επισκέπτονταν την Ελλάδα, και ότι μεταξύ των ομιλητών εκείνης της βραδιάς θα ήταν και ο καπετάν Κωνσταντίνος Ακρίτας, αξιωματικός του τακτικού ελληνικού στρατού, "ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από μια περιοδεία για επιθεώρηση στη Μακεδονία".
----------------
Ξεκινήσαμε πάλι και μετά από λίγες ώρες φτάσαμε σε μια μικρή κοιλάδα όπου πίσω από μια τεράστια βελανιδιά υπήρχε κρυμμένη μια καλύβα. Εκεί βρήκαμε πέντε άντρες, οι τρεις ήταν καρβουνιάρηδες και οι δυο βοσκοί. Μας υποδέχτηκαν άφοβα και εγκάρδια. Ήταν Βλάχοι, δηλαδή φίλοι, επειδή η ρουμανική Εκκλησία τελευταία είχε αναβιώσει στη Μακεδονία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της τυραννίας της ελληνικής Εκκλησίας. Γι΄αυτη την πράξη οι αντάρτες είχαν εφαρμόσει σοβαρά αντίποινα κατά των Βλάχων, καίγοντας και δολοφονώντας. Τα πρόσωπα τους έλαμψαν όταν τους είπαμε τις λεπτομέρειες για την πυρπόληση στο Νησί.
---------------
Το Μεσημέρι είναι ένα χωριό λίγο έξω από την Έδεσσα, ακριβώς πίσω από τα φυλάκια. Η ιδέα των εξεγερμένων εδώ έχει εξαιρετική σημασία επειδή, όπως και στην Έδεσσα, μέρος του πληθυσμού είναι Βούλγαροι γραικομάνοι, πιστοί ακόμα στην ορθόδοξη Εκκλησία, επομένως πιστοί και στον Σουλτάνο. Υπήρχαν ωστόσο και κάποιοι που είχαν διαφοροποιηθεί και είχαν μάλιστα ιδρύσει μια τοπική επιτροπή. Συχνά οι τσέτες έρχονταν να επιθεωρήσουν και να ελέγξουν τα λογιστικά βιβλία η να διεκπεραιώσουν μια δική.
Ένα χρόνο πριν, ο Λούκα είχε πάει στη Βουλγαρία για να προμηθευτεί πυρομαχικά, ενώ ο Θόδωρος και δεκατέσσερις άντρες πήγαν στο Μεσημέρι μια νύχτα και έμειναν και την επόμενη ημέρα εκεί, επειδή ήταν πολύ καλά μεταμφιεσμένοι. Αλλά ένας γραικομάνος τους είδε να γλιστρούν μέσα από τους οπωρώνες και τους κατέδωσε στον στρατό. Το χωριό περικυκλώθηκε και οι τσέτες ταμπουρώθηκαν σ' ένα πέτρινο σπίτι. Εκεί υπεράσπισαν τους εαυτούς τους για δυόμισι μέρες περίπου. Τα τελευταίο εκείνο βράδυ, πυκνή ομίχλη κάλυψε την πεδιάδα και εφτά άντρες μας μπόρεσαν να διασπάσουν τις τούρκικες γραμμές και να τους σώσουν. Ο Θόδωρος και άλλοι τέσσερις κατάφεραν να το σκάσουν, ενώ οι υπόλοιποι χάθηκαν στην ομίχλη και έπεσαν στις γραμμές των Τούρκων, όπου και βρήκαν το θάνατο. Αυτό το περιστατικό έγινε ύμνος αθάνατος για τους χωρικούς και πέρασε στα δημοτικά τους τραγούδια. Από τότε όμως ο Λούκα απαγόρευσε στους τσέτες του να πηγαίνουν στο Μεσημέρι.
Όπως όλοι οι αρχέγονοι λαοί, έτσι και οι Μακεδόνες καταγράφουν κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους στα δημοτικά τραγούδια, που σώζονται για αιώνες και τα οποία κανείς δεν ξέρει ποιος τα συνέθεσε, πιθανόν κάποιος δάσκαλος του χωριού. Τα παιδιά τραγουδούσαν όλα μαζί αυτό το τραγούδι όταν περνούσε ο Έπαρχος, κι' αυτός για τιμωρία τα μάλωνε η τα χαστούκιζε. Αλίμονο όμως στους μεγάλους που θα σφύριζαν το σκοπό. Περνούσαν από δίκη και φυλακίζονταν.
-------------

ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ

Βρυξέλλες, 17 Απριλίου 2008

Δήλωση του αντιπροέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας κ. Μανώλη Μανωλεδάκη σε εκδήλωση αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμμετέχει στη σημερινή εκδήλωση που διεξάγεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η οποία είναι αφιερωμένη στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται εθνικά είτε ως Τούρκοι ή ως Μακεδόνες. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση οφείλεται στο ότι θεωρούμε το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού ως θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα το οποίο, ως τέτοιο, θα ήταν αδιανόητο να μην αναγνωρίζεται από ένα φιλελεύθερο κόμμα όπως το δικό μας. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σέβεται την επιλογή Ελλήνων πολιτών να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και νομιμοποιείται, έτσι, να απαιτεί τον σεβασμό του ίδιου δικαιώματος πολιτών γειτονικών χωρών που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Έλληνες, όπως για παράδειγμα στην Αλβανία.
Πιστεύουμε βαθύτατα ότι μόνο με την αναγνώριση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε πολίτη οι μειονότητες που υπάρχουν σε κάθε χώρα των Βαλκανίων θα μετατραπούν σε γέφυρες διακρατικής συνεργασίας και αλληλοκατανόησης ακυρώνοντας, έτσι, τις προσπάθειες εθνικιστών και μυστικών υπηρεσιών που επιδιώκουν να τις χειραγωγήσουν με απώτερο στόχο την αλλαγή των συνόρων. Αντίθετα, η μη αναγνώριση του δικαιώματος αυτού, ειδικά στα Βαλκάνια που αποτελούν μωσαϊκό εθνοτήτων, μας γυρίζει με βεβαιότητα πίσω στους Βαλκανικούς πολέμους, τις ανταλλαγές πληθυσμών και τις εθνοκαθάρσεις. Δυστυχώς είναι πολλοί στην Ελλάδα, αλλά και στις γειτονικές χώρες, που νοσταλγούν την περίοδο αυτή και δηλώνουν έτοιμοι να… ζωστούν τα άρματα. Η παρουσία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη σημερινή εκδήλωση υπαγορεύεται και από τον σεβασμό στο γράμμα και το πνεύμα των διεθνών συνθηκών που έχει υπογράψει η Ελλάδα σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί η Ελλάδα, αν και έχει υπογράψει την Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22/9/97, αρνείται εντούτοις την εφαρμογή της. Υπενθυμίζουμε θεμελιώδεις διατάξεις της όπως:
• Tο άρθρο 7 της εν λόγω Σύμβασης που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη θα μεριμνήσουν ώστε να διασφαλίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα, τα δικαιώματα της ειρηνικής συνάθροισης και του συνεταιρισμού, την ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας" και
• το άρθρο 8 που προβλέπει ότι "Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να εκδηλώνει τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις του, καθώς επίσης και το δικαίωμα να ιδρύει θρησκευτικούς φορείς, οργανώσεις και ενώσεις." Το επιχείρημα του Ελληνικού κράτους περί σύγκρουσης των διατάξεων της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης με αυτές της συνθήκης της Λοζάννης δεν απαντά στο ερώτημα γιατί το Ελληνικό κράτος υπέγραψε μια Σύμβαση που δεν σκόπευε να εφαρμόσει. Ανεξάρτητα από την (μη) απάντηση στο ερώτημα αυτό, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις μειονότητες είναι σε ισχύ, και ως ποιο πρόσφατη, ακυρώνει την ισχύ όσων προβλέψεων παλαιότερων συνθηκών συγκρούονται με αυτήν.
Για τον λόγο αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη η πρόσφατη διπλή καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων λόγω του ότι το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αρνείται το δικαίωμα πολιτών του να αυτοχαρακτηρίζονται ως Τούρκοι ή Μακεδόνες και να ιδρύουν σωματεία που να περιέχουν στην επωνυμία τους αυτούς τους εθνικούς προσδιορισμούς. Υπενθυμίζουμε ότι στο σκεπτικό των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρεται πως «ακόμη και αν θεωρηθεί ότι πραγματικός σκοπός των παραπάνω ενώσεων ήταν να προωθήσουν την ιδέα της ύπαρξης μιας εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για μια δημοκρατική κοινωνία». Επίσης αναφέρεται ότι «η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα είναι ιστορικό γεγονός το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ανέχεται, ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου». Αξίζει να αναφερθεί ότι η απόφαση αυτή ελήφθη ομόφωνα, και από τον Έλληνα δικαστή κ. Παραρά που είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής της Ελληνικής Βουλής. Παρόλα αυτά τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τη σημασία της απόφασης αυτής.
Η απουσία από τη σημερινή εκδήλωση εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΛΑΟΣ αποδεικνύει ότι αρνούνται να ευθυγραμμιστούν με τις επιταγές του διεθνούς δικαίου και να ανταποκριθούν στην ανάγκη να τεθεί ένα τέλος στη συνεχιζόμενη σύγκρουση του Ελληνικού κράτους με πολίτες του. Αρνούνται επίσης και να αντιπροτείνουν τι να αντικαταστήσει το διεθνές δίκαιο που δείχνουν να περιφρονούν. Έχουν λοιπόν βαρύτατες ευθύνες, ιδίως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ των οποίων οι κυβερνήσεις διέσυραν και συνεχίζουν να διασύρουν τη χώρα όχι μόνο με παραβιάσεις των διεθνών συνθηκών που προστατεύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά και με αναρίθμητες παραβιάσεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δημόσια έργα, τον "βασικό μέτοχο", το περιβάλλον και την Ολυμπιακή, εισπράττοντας σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Με όλα αυτά, και πολλά άλλα, ο "ευρωπαϊσμός" της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται κάλπικος, ο "προοδευτισμός" του ΚΚΕ και του Συνασπισμού αποδεικνύεται οπισθοδρομισμός, ενώ ο λαϊκισμός του ΛΑΟΣ αποδεικνύεται επικίνδυνος εθνικισμός.
Στον αντίποδα όλων αυτών, η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει, μόνη, ότι μόνο η εμπέδωση κράτους δικαίου και η ισονομία των πολιτών κάθε χώρας, ο σεβασμός των συνόρων και η καλή γειτονία, η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού και η απόρριψη κάθε αλυτρωτισμού, αποτελούν το πλαίσιο που εγγυάται την ειρήνη σε πολύπαθες περιοχές όπως τα Βαλκάνια. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού ατόμων και ομάδων δεν πρέπει να είναι επιλεκτική και να ισχύει κατά περίπτωση αλλά πρέπει να είναι ενιαία, καθολική και θεσμική στο πλαίσιο ενός σύγχρονου κράτους δικαίου.
Είναι όμως εξίσου σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι τα δικαιώματα συνεπάγονται και υποχρεώσεις. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε και τους Έλληνες συμπολίτες μας που αυτοπροσδιορίζονται εθνικά ως Τούρκοι ή Μακεδόνες να αποδείξουν στη πράξη ότι, ταυτόχρονα με την άσκηση του δικαιώματος τους να αυτοπροσδιορίζονται εθνικά όπως επιθυμούν, διαθέτουν και την ωριμότητα και ικανότητα να αποτελούν υποδειγματικούς Έλληνες πολίτες.

ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΝΤΕΝ/ΕΔΕΣΣΑ

Κάποιος Εδεσσαίος εδώ και αρκετά χρόνια έχει αυτοχριστεί αντιπρόσωπος όλων των Εδεσσαίων, όσο αφορά το στήσιμο μνημείων στην όμορφη πόλη μας. Δική του η έμπνευση και μεσολάβηση για την υλοποίηση τους είναι: το στήσιμο του αεροπλάνου στο ΦΟΕ, το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου, το μνημείο για τους πρόσφυγες συμπολίτες μας, και άλλα.
Κανείς, φαντάζομαι, δεν έχει κάποιο πρόβλημα με το να στήνονται μνημεία και αγάλματα στην πόλη μας, αλλά το να υπάρχει μόνο ενα άτομο που προτείνει και συνήθως καταφέρνει και υλοποιεί τις εκπνευσμένες ιδέες του, είναι τουλάχιστον περίεργο.
Πότε στην Εδεσσα ρωτήθηκαν οι πολίτες, έστω σε μορφή δημοσκόπησης με ερωτηματολόγια που θα μπορούσαν να μοιραστούν και να έχει την δυνατότητα ο πολίτης να εκφράσει την γνώμη του εάν συμφωνεί η όχι για το κάθε μνημείο που πρόκειται να στηθεί, την τοποθεσία που θα επιθυμούσε να τοποθετηθεί αυτό (σε μορφή επιλογής μεταξύ συγκεκριμένων προτεινόμενων τοποθεσιών), κτλ.;
Ποτέ! Ότι πει ο κύριος αυτός και ίσως η παρέα του!
Την περασμένη εβδομάδα διάβασα στην "Εδεσσαϊκή" την απάντηση σε μια επιστολή ενός Εδεσσαίου στην οποία ίσως εξέφραζε κάποιες αντιρρήσεις για την τελευταία πρόταση του συγκεκριμένου ανθρώπου: να στηθεί μνημείο για τον "παλιό" (ποιοι είναι "παλιοί" και ποιοι "καινούργιοι" απο τους κάτοικους της Έδεσσας, είναι να απορεί κανείς) Εδεσσαίο αγρότη του Λόγγου, το οποίο θα τον εμφανίζει με παραδοσιακά "χωριάτικα" ρούχα, παρέα με την κατσίκα του και το γαϊδούρι του! Και αυτή η εικόνα, κατά την γνώμη του, είναι η αντιπροσωπευτικότερη του Μακεδόνα Εδεσσαίου!
Στην απαντητική επιστολή στην "Εδεσσαϊκή", για τα ρούχα του "παλιού" Εδεσσαίου, η δικαιολογία είναι ότι και το μνημείο για τους πρόσφυγες εμφανίζει αυτούς με παραδοσιακές φορεσιές, αλλά δεν αναφέρει ότι εάν δεν φορούσαν τα ρούχα του τόπου καταγωγής τους αλλά τα φράγκικα ρούχα της εποχής, άντε να ξεχωρίσεις τον Πόντιο απο τον Θρακιώτη και τον Μικρασιάτη απο τους άλλους δυο! Όσο για την Μακεδονοπούλα, δεν περίσσευαν χρήματα για άγαλμα, αλλά μόνο μια ζωγραφιά στο μάρμαρο (μισή και αυτή) και πολύ μας είναι!
Όσο για την παρατήρηση του Εδεσσαίου όπου γράφει ότι παλιά δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ "ντόπιων" (και πάλι, ποίοι δεν είναι ντόπιοι, απο τους Εδεσσαίους;) και προσφύγων και ότι δεν καταλαβαίνει "γιατί άρχισε να φουντώνει αυτό το πράγμα", η απάντηση είναι πολύ απλή: ο μόνος λόγος είναι ότι οι Μακεδόνες Εδεσσαίοι άρχισαν να ανακτούν την χαμένη αξιοπρέπεια τους και άρχισαν να απαιτούν σεβασμό για αυτό που είναι: Μακεδόνες, με την δική τους ιστορία, παράδοση, έθιμα, γλώσσα, μουσική και τραγούδια! Και άσχετα με την εθνική τους συνείδηση: μπορεί κάποιος να είναι Μακεδονόφωνος και να αισθάνεται ότι είναι Έλληνας! Ποίος θα του αμφισβητήσει το δικαίωμα του να αυτοπροσδιοριζεται εθνικά όπως επιθυμεί;
Ο Δήμαρχος Έδεσσας και το Δημοτικό Συμβούλιο θα πρέπει να ζητήσει απο τον κάθε πολίτη που επιθυμεί να γίνει ενα άγαλμα η ενα μνημείο στην Εδεσσα, ικανό αριθμό υπογραφών απο ΟΛΑ τα διαμερίσματα του Δήμου, πριν προχωρήσει στην έγκριση της τοποθέτησης αυτού.
Εάν, πάλι, η τοποθέτηση του αγάλματος του "παλιού" Εδεσσαίου προχωρήσει χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας των Δημοτών, προτείνω τα ονόματα των δωρητών για το συγκεκριμένο άγαλμα να γραφούν ΕΠΑΝΩ στο γαϊδούρι (ας αποφασίσουν οι ίδιοι ΠΟΥ ακριβώς)!

E.N.

Υ.Γ. Απορώ επίσης απο που βγήκε το συμπέρασμα ότι ο Εδεσσαίος με την κατσίκα και το γαϊδούρι αντιπροσώπευε το 70% των "παλιών" Εδεσσαίων, ειδικά; Εγώ ξέρω ότι η εικόνα με το γαϊδουράκι και άλλα οικόσιτα ήταν χαρακτηριστική, παλιότερα, σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας και στην Πλάκα της Αθήνας, ακόμα!

ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

ΑΝΘΙΜΟΣ

Τεύχος Ιανουαρίου της μειονοτικής εφημερίδας της Θράκης Trakya'nin Sesi

...........................................



Συμβαίνουν γύρω μας

Του Γιώργου Ν. Παπαδάκη

Καθώς οι γραμμές αυτές γράφονται γιορτινές μέρες, είχα αρχικά σκοπό να αναφερθώ σε κάτι πιο ήπιο, πιο ευχάριστο, πιο «εορταστικό» αν θέλετε…

Μετά από την Δεκεμβριανή μαυρίλα στην Ελλάδα, νομίζω ότι είχαμε όλοι ανάγκη να πιστέψουμε ότι δεν είναι όλα τόσο σκοτεινά γύρω μας.

Δυστυχώς, και να θέλει κάποιος να «αγιάσει», που λέει ο λόγος, δεν τον αφήνουν τα γεγονότα. Είμαι σίγουρος ότι στα ελληνικά ΜΜΕ πέρασε στα πολύ ψιλά γράμματα (αν εμφανίστηκε και πουθενά) η είδηση ότι το 6ο κανάλι της κρατικής τουρκικής τηλεόρασης TRT θα εκπέμπει από την 1η Ιανουαρίου πρόγραμμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ στην κουρδική γλώσσα.

Σε ποια γλώσσα είπατε; Στην κουρδική; Η κρατική τουρκική τηλεόραση; Μα οι Τούρκοι δεν ήταν αυτοί που μέχρι πριν λίγο καιρό έλεγαν επίσημα σε όλα τα διεθνή fora ότι δεν υπάρχουν Κούρδοι αλλά μόνο «ορεσίβιοι Τούρκοι»;

Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι καταφατική. Όμως οι καιροί αλλάζουν, και μάλιστα τόσο γρήγορα που ενίοτε νιώθουμε ότι δεν προλαβαίνουμε καν να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, η κουρδική γλώσσα της ανυπαρξίας, της ολικής απαγόρευσης και της καταστολής μπήκε στα σπίτια των Τούρκων- Κούρδων και μη- αρχικά μέσω της μουσικής και στη συνέχεια μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης. Το Roj TV είναι ένα δορυφορικό κανάλι ελεύθερης λήψης με έδρα τη Δανία που εκπέμπει όχι σε μια αλλά σε 4(!) διαλέκτους της «ανύπαρκτης» κουρδικής, καθώς και στα τουρκικά, τα περσικά, τα αγγλικά και τα αραβικά.

Η τρομακτική του απήχηση στους Κούρδους της Τουρκίας και όχι μόνο, «ανάγκασε» ουσιαστικά την TRT να αντιδράσει. Δειλά –δειλά, πριν 3,5 χρόνια εμφανίστηκαν τα πρώτα προγράμματα στα κουρδικά από την κρατική τηλεόραση για να φτάσουμε σήμερα να υπάρχει ένα ολόκληρο κανάλι αποκλειστικά γι’ αυτά.

Θα μου πείτε- και πιθανόν θα έχετε και δίκιο- ότι αν δεν υπήρχε το Roj TV και η γενικότερη χαλάρωση των απαγορεύσεων αναφορικά με τα κουρδικά από το 2002 και μετά, ίσως να μη βλέπαμε ποτέ αυτό το θέαμα.

Συμφωνώ. Είναι σαφές ότι ένας από τους λόγους που το τουρκικό κράτος αντιδρά φτιάχνοντας ένα κανάλι αποκλειστικά για Κούρδους, είναι και η προπαγάνδα. Ήδη, η συντριπτική πλειοψηφία των προγραμμάτων του καναλιού 6, αναφέρονται στον Ατατούρκ και στον αρχαίο τουρκικό πολιτισμό. Είναι εύλογο αυτό να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί και με νέα στοιχεία, ως «αντίβαρο» στο Roj TV που θεωρείται ότι –ως ένα σημείο- εκφράζει τις αρχές του ΡΚΚ.

Όμως, αυτό δεν είναι το κυρίαρχο θέμα εδώ. Η προσοχή μας θα πρέπει να εστιαστεί στο ότι μια «ανύπαρκτη» γλώσσα σε μια χώρα που παραμένει προβληματική στον τομέα των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, «νομιμοποιείται» με τον πλέον επίσημο τρόπο. Μέσω της κρατικής τηλεόρασης.

Για ελάτε τώρα να αντιπαραβάλουμε την Τουρκία με τη δική μας, «προηγμένη», «ευρωπαϊκή» και κυρίως «δημοκρατική» χώρα. Η οποία, όμως, παραμένει σταθερά ουραγός παρόμοιων εξελίξεων όχι μόνο σε ευρωπαϊκό αλλά και σε περιφερειακό, βαλκανικό επίπεδο. Και το χειρότερο είναι ότι δεν διαφαίνεται καμία διάθεση για αλλαγή στάσης, για προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Εμείς έχουμε τη σχεδόν 100ετή συνθήκη της Λοζάννης ως ευαγγέλιο, τι να μας πουν τώρα όλοι αυτοί οι περιττοί νεωτερισμοί…

«Ανύπαρκτες» γλώσσες έχουμε δυστυχώς ή ευτυχώς και στην Ελλάδα. Είναι, νομίζω, σενάριο επιστημονικής φαντασίας ακόμα και το να σκεφτεί κανείς ότι στο ορατό μέλλον θα δούμε στην ΕΡΤ ένα έστω 15λεπτο πρόγραμμα π.χ. στα μακεδονικά.

Αλλά μήπως βλέπουμε πληθώρα προγραμμάτων και στις «υπαρκτές» γλώσσες, όπως τα τουρκικά; Τι αλήθεια γνωρίζει ο μέσος Έλληνας για τις μεγάλες γιορτές και τις θρησκευτικές παραδόσεις των μουσουλμάνων συμπατριωτών του; Ποια είναι η εξοικείωσή του με τις άλλες θρησκείες που υπάρχουν στη χώρα και-υποτίθεται ότι- είναι ισότιμες με την επίσημη; Και τι κάνει η κρατική ελληνική τηλεόραση για να μας φέρει έστω λίγο πιο κοντά στη διαφορετικότητα που ζει δίπλα μας;

Την απάντηση για όλα τα παραπάνω είναι και πάλι πολύ εύκολη και την γνωρίζουμε όλοι. ΤΙΠΟΤΑ.

Επί 52 εβδομάδες, κάθε Κυριακή, «βομβαρδιζόμαστε» τόσο από το 1ο όσο και από το 3ο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης με την Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία και τα τηλε- κηρύγματα ορισμένων έξαλλων γραφικών που ακολουθούν. Ούτε μια Κυριακή ή άλλη μέρα αφιερωμένη στους Καθολικούς, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους, το Κουρμπάν Μπαιράμ, το Χάνουκα και τόσα άλλα…

Γιατί άραγε; Αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώνουν όπως όλοι οι Έλληνες κάθε μήνα την ΕΡΤ; Δεν πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους;

Ασφαλώς και το κάνουν. Όπως το κάνουν και οι Μακεδονόφωνοι της Έδεσσας, οι Τουρκόφωνοι της Ξάνθης, οι Βλαχόφωνοι των Τρικάλων, οι Αρβανιτόφωνοι της Θήβας, οι Ρομά του Ασπρόπυργου. Και όμως εξακολουθούν να είναι «αόρατοι» και «ανύπαρκτοι» σε μια χώρα που θέλει να λέγεται σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και η οποία σε όλες τις εκκλήσεις για διάλογο από όλους αυτούς τους ανθρώπους απαντά με δυσφήμιση και δικαστήρια. Ίσως γιατί πλέον μας τελείωσαν τα Μακρονήσια και τα Γιούρα.

Ε, ας μην είμαστε και αχάριστοι, ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Κι αυτό (η κατάργηση δηλαδή των τόπων εξορίας) είναι μια πρόοδος, διάβολε…

Όλο και κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο τα επόμενα 100 χρόνια. Επειδή όμως εσείς κι εγώ δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε, τουλάχιστον ξέρετε πλέον τι θα απαντάτε στον επόμενο που θα σας πει για την «καθυστερημένη» και «βάρβαρη» Τουρκία. Για την «θρασύτατη» και «προκλητική» Μακεδονία με μια κρατική τηλεόραση που δεν έχει χρήματα για να πληρώσει μισθούς αλλά συνεχίζει να μεταδίδει πρόγραμμα σε 7 γλώσσες, την «υπανάπτυκτη» και «βρώμικη» Αλβανία με τα 4 μειονοτικά τηλεοπτικά προγράμματα και τους άλλους Βαλκάνιους γείτονες που μας κάνουν να κοκκινίζουμε ντροπιασμένοι.

Αν βέβαια θυμόμαστε πια τι είναι ντροπή…

Καλή Χρονιά.

ΧΑΡΤΕΣ

Roman Maps
These are two (of four) marble panel maps found in the ancient coliseum in Rome depicting the regions ruled by the four most prominent Roman rulers. Note the name “Macedonia” is clearly shown, also note that there is no “Greece” or “Hellas” present.
Photograph taken by Niki L. via Risto Stefov.

Ρωμαϊκοί Χάρτες
Αυτές είναι δυο (από τέσσερις) μαρμάρινες πλάκες-χάρτες που βρίσκονται στο αρχαίο Κολοσσαίο της Ρώμης, στις οποίες παρουσιάζονται οι περιοχές διοίκησης των τεσσάρων πιο σπουδαίων Ρωμαίων ηγετών. Παρατηρήστε το όνομα "Μακεδονία" που φαίνεται ολοκάθαρα, και προσέξτε επίσης ότι δεν υπάρχει "Γκρεκία" η "Ελλάς".

Η ΚΟΙΝΗ

H Κοινή (η " κοινή " (διάλεκτος)) είναι η γλώσσα της αυτοκρατορίας. Η βάση είναι η Αττική διάλεκτος, με λίγο απο Ιονική, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι η πολύ απλουστευμένη γραμματική, η οποία συνέβη δεδομένου ότι όλο και περισσότεροι μη Έλληνες ομιλητές της ελληνικής, έμαθαν τη γλώσσα. Ένα ολόκληρο τμήμα του συστήματος των ρημάτων (ο ευκτικος χρόνος) εξαφανίστηκε, εκτός από μια χούφτα καθορισμένων φράσεων, και λειάνθηκαν απο τις παρατυπίες τους τα ανώμαλα ρήματα και τα ουσιαστικά. Εισήγαγε επίσης πολύ λεξιλόγιο, από τα λατινικά και από τις σημιτικές γλώσσες. Ενώ υπάρχει κάποια λογοτεχνία στην Κοινή, και ιδιαίτερα τα μυθιστορήματα όπως του Χαρίτωνα το "Καλλιρρόη" και του Αχιλλέα Tatius το "Τα κατα Λευκιππην και Kλειτoφωντα", κατά πολύ σημαντικότερη εργασία σε αυτήν την διάλεκτο είναι η Νέα Διαθήκη. Οι ιστορικοί βρίσκουν, επίσης, αυτήν την διάλεκτο χρήσιμη. Όχι μόνο μερικές ιστορίες γράφονται σε αυτήν (ο Πολύβιος, αν και "Αττικίζει", έρχεται στο μυαλό), αλλά οι πάρα πολλοί μη-λογοτεχνικοί πάπυροι που βρίσκονται στην Αίγυπτο είναι στην Κοινή, και είναι ένα ανεκτίμητο παράθυρο στη καθημερινή ζωή της αυτοκρατορικής Αιγύπτου. Το Septuagint, η παλαιά διαθήκη που μεταφράζεται στα ελληνικά από Αλεξανδρινούς Εβραίους, είναι επίσης στην Κοινή, αλλά καλύτερα να θεωρηθεί περισσότερο ως μια ερμηνεία και λιγότερο ως μετάφραση. Η σύνταξη και ο ιδιωματισμός σε αυτήν οφείλουν περισσότερο στην εβραϊκή και αραμαϊκη απ' ότι στην ελληνική γλώσσα. Είναι επίσης το γεγονός που πολλοί από τους συντάκτες της NΔ ήξεραν την Παλαιά Διαθήκη, έτσι αυτό επηρέασε το στυλ της γραφής τους, και φυσικά έτσι την διατύπωναν όταν αναφερόταν στη ΠΔ.
Ξεκίνημα με τη Κοινή, πλεονεκτήματα: μπορείτε να διαβάσετε τη Νέα Διαθήκη στο πρωτότυπο: είναι η γλώσσα των πατέρων της εκκλησίας, καθώς επίσης και η βάση της λογοτεχνικής γλώσσας της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ξεκίνημα με την Κοινή, μειονεκτήματα: λόγω της απλοποίησης της μορφολογίας και της σύνταξης της Κοινής, αν πάει κανείς πίσω να διαβάσει τα αττικά ή επικά ελληνικά είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι να ξεκινήσει από την άλλη κατεύθυνση.

Μετάφραση από τα αγγλικά. Το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
http://www.aoidoi.org/articles/dialects.html

Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ομιλούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και γι' αυτό διεκδικούν κληρονομικά δίκαια στην αρχαία ελληνική ιστορία (και την Μακεδονική, φυσικά), εδώ μπορούν να διαπιστώσουν ότι αυτό που ομιλούν σήμερα είναι η Κοινή γλώσσα (κοινή σε όλους τους λαούς της Αυτοκρατορίας του Μέγα Αλεξάνδρου), και όχι κάποια αρχαία ελληνική διάλεκτο.
Τι στιγμή που η γλώσσα ήταν Κοινή και πέρασε μόνο λόγο θρησκείας στους Ελληνορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και Πόντο (λόγο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη), δεν αποδεικνύει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση την αρχαία καταγωγή των σημερινών ομιλούντων την επίσημη γλώσσα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Γι' αυτό οι σημερινοί Έλληνες ενώ μπορούν να διαβάσουν με κάποια άνεση την Κοινή, για τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μετάφραση όπως ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος που ομιλεί κάποια άλλη σύγχρονη γλώσσα.

Maškoto oro

Η Τρίτα πάτα η Ζαβλιτσένα

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ

Ένα συναίσθημα της έλλειψης στόχων όσον αφορά στην ΕΕ και τα Βαλκάνια επικρατούσε φυσικά πολύ πριν οι Τσέχοι αναλάβουν τα ινία στις Βρυξέλλες, Τα ζητήματα ήταν ήδη ανησυχητικά την ώρα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ του 2008 στο Βουκουρέστι, όταν απορρίφθηκε η Μακεδονία απλώς για το λόγο ότι η Ελλάδα αντιτέθηκε στο όνομά της. Η διαφωνία Ελλάδας-Μακεδονίας διατυμπανίστηκε για τόσο πολύ καιρό που οι περισσότεροι εξωτερικοί θεατές είτε την έχουν βαρεθεί, είτε η άποψη τους για τα αρχικά πλαίσια της διαφωνίας έχει απλά θολώσει, έτσι ώστε δεν εκτιμούν πλέον την εξαιρετική και πρωτοφανή φύση των ελληνικών απαιτήσεων. Αλλά πια άλλη χώρα ποτε στην ιστορία έχει διαταχθεί από το γείτονά της να εγκαταλείψει το όνομά της για το λόγο ότι το ίδιο όνομα είναι ιδιοκτησία, τρόπον τινά, του γείτονα; Αυτό δεν είναι και μικρή απαίτηση. Είναι ουσιαστικά ένα τελεσίγραφο για να παραδώσει τα κλειδιά της ταυτότητας και της ιστορίας της. Τα ολοκληρωτικά κράτη - και εισβολείς - έχουν πάντα μια έντονη τάση στην επιβολή αυτής της διαδικασίας, το «να μετονομάσουν», για ακριβώς αυτό τον λόγο. Η ιστορία μαζί με τον αυτοσεβασμό του νικημένου μέρους ακυρώνεται και εκείνοι που είναι στη πλευρά του αποδέχτη του τελεσιγράφου, ακούνε να τους λένε: Εμείς θα αποφασίσουμε για την ταυτότητα σας. Θα αποφασίσουμε εμείς ποιοι, ή τι, είστε.
Η ΕΕ έπρεπε να είχε προχωρήσει, και να είχε σταματήσει χρόνια πριν αυτή την άσχημη διαφωνία και να είχε πει στους Έλληνες "προστατευόμενους" της να συγκρατήσουν τις υπερήφανες φιλοδοξίες τους. Άντ' αυτού, τίποτα δεν έγινε, ή μάλλον, η χωρίς νόημα παράκληση βγήκε και για τις δύο πλευρές για να φθάσουν σε μια φιλική λύση - σαν, σε οποιεσδήποτε σαν αυτή διαφωνίες, ο επιτιθέμενος που χειρίζεται ένα μεγάλο ραβδί και το πιο αδύνατο θύμα, που δεν κρατά τίποτα, μπορούν να φθάσουν σε κάτι που θα άξιζε να θεωρηθεί συμβιβασμός. Η δειλή και κατακριτέα παθητικότητα των Βρυξελλών σε αυτήν την διαφωνία έχει επιτρέψει εν τω μεταξύ σε ένα δυσάρεστο αλλά μεταδοτικό προηγούμενο, να καθιερωθεί. Μετά από το παράδειγμα της Ελλάδας, άλλες χώρες επίσης μπαίνουν τώρα στην ίδια διαδικασία, εκβιάζουν τους γείτονές τους με απαιτήσεις και τους λένε ότι εάν αποτύχουν να συνθηκολογήσουν, θα δουν την πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να εμποδίζεται. Έτσι έγινε και η μικροσκοπική Σλοβενία έχει πει πρόσφατα στην γειτονική της Κροατία ότι μπορεί να ξεχάσει το κλείσιμο των τελευταίων κεφαλαίων στη διαδικασία ένταξης της στην ΕΕ έως ότου επιλυθεί η διαφωνία των δύο κρατών για τον κόλπο Piran, με τους όρους της Λουμπλιάνα.
Υποκριτικό; Βεβαίως. Δεν ήταν η ίδια η Σλοβενία που υπόβαλε το δόγμα για την μη χρησιμοποίηση από κανένα πρώην-γιουγκοσλαβικό κράτος των διμερών διαφωνιών τους με τους γείτονές τους για να εμποδίσει τις πιθανότητες εισόδου άλλου μέλους στην ΕΕ ή σε άλλους βασικούς διεθνείς θεσμούς; Εκπληκτικό; Καθόλου. Η παθητικότητα της ΕΕ προς τα Βαλκάνια και την εμφανή ανοχή αυτής της μορφής της συμπεριφοράς έχει ενθαρρύνει αυτό το είδος εκβιασμού να ριζώσει και να γίνει ένα τυποποιημένο διπλωματικό εργαλείο. Πράγματι, κανένας στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται ακόμη και να συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η βαλκανική ημι-χερσόνησος μετατρέπεται γρήγορα σε ιστό αράχνης παγωμένων συγκρούσεων, κάθε μίνι-διαφωνία που αφορά ένα μέρος χρησιμοποιείται για να προσπαθεί να καταστρέψει έναν διπλωματικά πιο αδύνατο γείτονα και να τον αναγκάσει στην υποταγή - Ελλάδα εναντίον της Μακεδονίας, Σερβία ενάντια σε Κόσοβο, Σλοβενία ενάντια στην Κροατία, και με τις εκκρεμείς αμοιβαίες διεθνείς δίκες μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας που προστίθενται στο σορό. Είναι, φυσικά, κατάλληλος ο χρόνος για να σταματήσουν αυτές οι αηδίες αλλά εάν θα γίνει, χωρίς τους υπερενεργητικούς Γάλλους στην διοίκηση, είναι απίθανο. Η άσκοπη περιπλάνηση φαίνεται πως έχει τεθεί ως στόχος να συνεχιστεί.

Μετάφραση από την αγγλική, μέρος του άρθρου, που θα βρείτε εδώ:

http://www.balkaninsight.com/en/main/comment/16016/

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

http://www.mylanguageexchange.com/Search.asp?selX6=87&selX3=24&submit1=Search

Σε αυτό το site μπορούμε να δούμε ότι ενώ το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει επίσημα τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ γλώσσα, φαίνεται να υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που όχι μόνο την αναγνωρίζουν, αλλά επιθυμούν να τη μάθουν κιολας!
Το site προσφέρει έναν τρόπο για να μπορεί κανείς να μάθει η να εξασκήσει την ξένη γλώσσα που έχει μάθει, μέσω του ιντερνετ. Πολύ ενδιαφέρον!

ΜΙΡΚΑ ΓΚΙΝΟΒΑ

Σε αυτό το βίντεο, από το 7:49 λεπτό, μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι "Μίρκα"



Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να ακούσετε τη μουσική του παραπάνω τραγουδιού "Μίρκα"

Το τραγούδι αυτό δημιουργήθηκε στη μνήμη της μακεδόνισσας αγωνίστριας για την ελευθέρια, την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, Μίρκα Γκίνοβα, δασκάλα από το χωριό Ρουσίλοβο/Ξανθόγεια Ν. Πέλλας, η οποία εκτελέστηκε μετά από την καταδίκη σε θάνατο, μαζί με άλλους 6 συντρόφους της, από ελληνικό έκτατο στρατοδικείο, το 1946. Ήταν η πρώτη γυναίκα που πέρασε από στρατοδικείο και εκτελέστηκε, στην Ελλάδα.
Η Μίρκα Γκίνοβα καταδικάσθηκε σε θάνατο όχι τόσο για τις πολιτικές της πεποιθήσεις αλλά γιατί δήλωνε εθνικότητα Μακεδονική! Hταν μέλος του ΚΚΕ, το οποίο σήμερα μιλάει για "γεωγραφικό όρο της Μακεδονίας" και ότι "δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα" ενώ τότε αλλά είχε πει στους Μακεδόνες αγωνιστές και τους έβγαλε στο βουνό! Θα έπρεπε να ντρέπονται, γιατί πρόδωσαν με το χειρότερο τρόπο τους τότε Μακεδόνες συντρόφους τους.
Το τραγούδι για την Μίρκα ακούγεται σε όλη την Μακεδονία και σε όλες τις εκδηλώσεις (χορούς, πανηγύρια, κτλ), κάποτε χωρίς τα λόγια του τραγουδιού αλλά τώρα πολύ πιο συχνά με τα λόγια του.
Θα έπρεπε να γίνει εισήγηση στο Δήμο Έδεσσας να στηθεί μνημείο για την Μίρκα, όπου θα αναγράφονται και τα ονόματα των άλλων έξη αγωνιστών που εκτελέστηκαν μαζί της, σε κεντρικό σημείο της πόλης, όπως επίσης να ονομαστεί κάποια οδός η πλατεία με το μακεδονικό όνομα της, ως φόρο τιμής σε μια συμπατριώτισσα μας που έδωσε τη ζωή της για ιδεώδη ελευθερίας και δημοκρατίας.
Δεν πειράζει εάν οι "σύντροφοι" του ΚΚΕ την έχουν παντελώς ξεχάσει. Εμείς, οι Μακεδόνες, δεν ξεχνάμε! Θα αγωνιστούμε ώστε να μπορέσουμε και εμείς κάποια μέρα να πούμε ελευθέρα το όνομα μας, το μακεδονικό:
- Είσαι η Ειρήνη Γκίνη;
- Είμαι η Μίρκα Γκίνοβα!
- Είσαι η Ειρήνη Γκίνη;
- ΕΙΜΑΙ Η ΜΙΡΚΑ ΓΚΙΝΟΒΑ!

Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό… κεφάλα!

Κάποιες ελληνικές εφημερίδες (Καθημερινή) και κάποιοι bloggers (akritas) ανακοίνωσαν με μεγάλη ικανοποίηση την καταδίκη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο Ε.Δ.Α.Δ. για την απαγόρευση του βουλγαρικού συλλόγου RADKO.
Πρώτα απ΄όλα θέλω να εκφράσω τη διαφωνία μου προς τις Αρχές της Μακεδονίας για την απαγόρευση της λειτουργίας αυτού του συλλόγου: εάν για κάποιο λόγο οι ενέργειες των μελών του συλλόγου παραβίαζαν κάποιους νόμους του Κράτους, υπάρχουν τα δικαστήρια όπου θα μπορούσαν να παραπεμφθούν οι παραβάτες, αλλά το να καταργείς ένα σύλλογο δεν επιτρέπεται σε μια δημοκρατική χώρα.
Το παράδειγμα οι Αρχές της Μακεδονίας θα πρέπει να το πήραν από τις δυο δημοκρατικότατες χώρες της ΕΕ, την Ελλάδα και την Βουλγαρία (οι οποίες έχουν καταδικαστεί επανειλημμένως και έχουν πληρώσει σε αποζημιώσεις και έξοδα ένα σορό λεφτά των φορολογούμενων πολιτών τους και που σίγουρα δεν περισσεύουν, σε αυτά τα δυο Κράτη) αλλά δεν έχουν συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές επιταγές.
Ας ελπίσουμε ότι η Μακεδονία δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Βουλγαρίας και της Ελλάδας οι οποίες ακόμα και σήμερα, μετά από τις καταδίκες τους συνεχίζουν να αρνούνται την ίδρυση συλλόγων Τούρκων και Μακεδόνων, και να επιτρέψουν την λειτουργία του συλλόγου RADKO.
Εδώ είναι τα links των καταδικαστικών αποφάσεων για Βουλγαρία και Ελλάδα, για παρόμοιες υποθέσεις:

Βουλγαρία - OMO Ιlinten
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801148&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=791690&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

Ελλάδα – Τούρκοι Δ. Θράκης
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=830261&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

Ελλάδα - Μακεδόνες
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=696082&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=801620&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Φαίνεται όμως ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σύνορα για την μουσική και το χορό, γιατί οι δυο Μακεδόνες μουσικοί, πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που φιλοξενήθηκαν στην εκδήλωση του συγκεκριμένου συλλόγου της Φλώρινας το 1995, από τότε είναι σε "μαύρη λίστα" ανεπιθύμητων ατόμων στην Ελλάδα και δεν τους παρέχεται πια καμία "βίζα" εισόδου σε αυτήν!

http://www.youtube.com/watch?v=NGGLV9bobDU

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Εδώ μπορούμε να δούμε πως η ελληνική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει τους Μακεδόνες ότι είναι Έλληνες, από αρχαιοτάτων χρόνων και ότι δεν έχουν ξεχωριστή από τους υπόλοιπους κατοίκους της Ελλάδας εθνική ταυτότητα: προσπαθούν με κάθε τρόπο να ελληνοποιήσουν την παραδοσιακή πολιτιστική κληρονομιά των Μακεδόνων. Αυτή η προσπάθεια όμως, τελικά, δεν έπεισε ούτε τους Μακεδόνες αλλά ούτε τους Έλληνες, οι περισσότεροι των οποίων δεν θεωρούν "δικά" τους τα ελληνοποιημένα τραγούδια.
Το γνήσιο μακεδονικό τραγούδι (χορευτικό)
http://www.youtube.com/watch?v=vLwWMddrl4Q&feature=related
Και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=dYpeZ8g0QlM&feature=related

το γνήσιο
http://www.youtube.com/watch?v=vywm0IQ9GEA&feature=related
και εδώ το ελληνοποιημένο
http://www.youtube.com/watch?v=q3IuYkZkfKU&feature=related

το γνήσιο (μόνο μουσική, σε όλη την Μακεδονία)http://www.youtube.com/watch?v=ZSoJg4EJYCQ

και το ελληνοποιημένο (που ομολογώ ότι είναι μια εξαιρετική εκτέλεση, με το ελληνικό τραγούδι)
http://www.youtube.com/watch?v=h4L8GY_WA34&feature=related

Και αυτό, μια μίξη μακεδονικών τραγουδιών, στα ελληνικά!
http://www.youtube.com/watch?v=Yr6PTRxLlZE&feature=related

Αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά.
Δεν θεωρώ ότι είναι λάθος να μεταφράζονται τραγούδια από άλλη γλώσσα στην ελληνική, αλλά το να τα παρουσιάζεις ως ελληνικά, όταν δεν είναι, αυτό είναι απαράδεχτο. Όσον αφορά τις εκτελέσεις, αυτές κρίνονται ανάλογα με το ταλέντο του εκτελεστή και κατα πόσο γνωρίζει το "πρωτότυπο" τραγούδι που τραγουδάει.

ΠΟ ΝΤΡΟΥΜ ΟΝΤΑΜ

Ποιοι είναι οι σύγχρονοι Έλληνες;

του Risto Stefov

Σύμφωνα με την επίσημη θέση της Ελλάδας η Μακεδονία, ιδιαίτερα η Δημοκρατία της Μακεδονίας, καταλήφθηκε από τους Σλάβους που ήρθαν στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα μ.Χ. Αυτή η αξίωση που ούτε δικαιολογημένη ούτε αποδεδειγμένη είναι, χρησιμοποιείται από την Ελλάδα για να αρνείται τη μακεδονική ταυτότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους στο μακεδονικό λαό. Με αυτό η Ελλάδα παραβιάζει τους διεθνής κανόνες και πρότυπα, ιδιαίτερα στο σεβασμό της ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων.

Εάν οι Μακεδόνες είναι «Σλάβοι» όπως αξιώνουν οι Έλληνες, τότε ποιοι είναι οι Έλληνες, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ' όψη ότι και οι δύο λαοί υπήρξαν δίπλα-δίπλα ως γείτονες χωρίς σύνορα για πάνω από 2.000 χρόνια;
Πώς η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών θα υπερτερήσει στη σύγχρονη μακεδονική ταυτότητα εάν αυτές τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα; Πριν απαντήσουμε στις ανωτέρω ερωτήσεις ας εξετάσουμε το «ποιοι είναι οι σύγχρονοι Έλληνες;»
Ο Edward Blaquiere Esq. συγγραφέας του βιβλίου «Η ελληνική επανάσταση: Η αρχή και η πρόοδός της» στη σελίδα 21 λέει: «Μεταξύ των πολυάριθμων νησιών του Αιγαίου, προκύπτουν διάφοροι άγονοι βράχοι, μερικοί από τους οποίους είναι εντούτοις προικισμένοι από τη φύση με μικρά και άνετα λιμάνια. Από αυτούς είναι οι Hydra, Spezzia και Ipsara, τα δύο πρώτα κοντά στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, και το άλλο όχι μακριά από τη Scio, στην ασιατική ακτή. Η τυραννία και η ανάγκη είχε οδηγήσει μερικές οικογένειες, των οποίων η καταγωγή ήταν αλβανική, όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών που κατοικούν στην κύρια Ελλάδα, να βρουν καταφύγιο στους έρημους βράχους, όπου έχτισαν τα χωριά, και επιδίωξαν μια αβέβαιη επιβίωση με την αλιεία.»
Αυτό που ο Edward Blaquiere προσπαθεί να μας πει σε ότι αφορά την προέλευση των σύγχρονων Ελλήνων, «των οποίων η προέλευση όπως και αυτή σχεδόν όλων των αγροτών, οι οποίοι κατοικούσαν στην κύρια Ελλάδα, ήταν αλβανική». Σύμφωνα με τις λέξεις του Edward Blaquiere σχεδόν όλοι οι αγρότες που κατοικούσαν στη «κύρια» Ελλάδα ήταν Αλβανοί!
Ο William ST Clair συγγραφέας του βιβλίου «Εκείνη η Ελλάδα μπορεί ακόμα να είναι ελεύθερη» στη σελίδα 9 λέει: «Οι Ρωμαίο - καθολικοί Έλληνες, που έζησαν στα νησιά που ήταν κάτω από την διοίκηση των Βενετών ή Γενουατών, θεωρούσαν εαυτούς ως χωριστή κοινότητα. Οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες, πολλοί από τους οποίους δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν τα ελληνικά, θεωρούσαν εαυτούς Έλληνες λόγο της υπακοής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.»
Ο William ST Clair λέει «οι Αλβανοί στην Ύδρα και στις Σπέτσες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες» που υπονοούν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες που ζουν σε Ύδρα και Σπέτσες έχουν αλβανική καταγωγή.
Ο Κωνσταντίνος Παπαριγόπουλος στην «Ιστορία του ελληνικού έθνους» στη σελίδα 73 λέει: «Η έννοια του κράτους "Ελληνικο" όπως διαμορφωθηκε στη δυτική Ευρώπη προϋπέθετε ότι αυτό επρεπε να είναι ο κληρονόμος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Δεδομένου ότι κατελάμβανε το ίδιο έδαφος και αυτό το έδαφος είχε ελευθερωθεί μετά από την εξέγερση των χριστιανικών πληθυσμών που υποστήριζαν ότι είναι οι απόγονοί του, έπρεπε – υποτίθεται- να μοιράζονται τον ίδιο πολιτισμό και την ίδια γλώσσα με τους αρχαίους προγόνους του. Πράγματι, το πρόσφατα γεννημένο "Ελληνικό" κράτος βάσισε αρχικά τη νομιμότητά του σε αυτήν την κληρονομιά. Εντούτοις, έπρεπε να αναλάβει μια δύσκολη προσπάθεια να πειστεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σχετικά με την ισχύ των αξιώσεών του. Επιπλέον, ο γερμανός ιστορικός Jacob Philip Fallmerayer υποστήριξε ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εκμηδενιστεί κατά τη διάρκεια των σλαβικών εισβολών στα ελληνικά εδάφη και την δημιουργία νέων εποικισμών τον έβδομο αιώνα μ.Χ. Έχοντας αυτό υπ' όψη, οι αποκαλούμενοι νέο-Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μίγμα σλαβικών και αλβανικών πληθυσμών.»
Εδώ πάλι έχουμε τις αναφορές ότι ο σύγχρονος Έλληνας ή ο νέο-ελληνικός πληθυσμός που ζει στην περιοχή της Πελοποννήσου σήμερα ήταν κάποτε ένα μίγμα Σλάβων και Αλβανών.
Ειρωνικά και παρά τις ρυθμίσεις των συνόρων στον 20ο αιώνα, οι σύγχρονοι Έλληνες σήμερα δεν διστάζουν να αποκαλούν τους βόρειους γείτονές τους «Σλάβους» αλλά σθεναρά απορρίπτουν τα επιχειρήματα του Jacob Philip Fallmerayer που υπονοούν ότι αυτοί είναι επίσης απόγονοι των Σλάβων.
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 124 και 125, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Υπάρχουν δύο άλλες δυσκολίες που οφείλονται στην τουρκική περίοδο. Στην επισήμανση των κυκλοφοριών των εμπορευμάτων και των ατόμων στη βαλκανική χερσόνησο όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαφοροποιηθούν οι διάφορες σχετικές φυλές. Οι δυτικοί ταξιδιώτες ήξεραν λίγα, οι τουρκικές αρχές αδιαφορούσαν. Ακόμη και οι ίδιοι πολύγλωσσοι Βλάχοι ούτε ήξεραν ούτε νοιάζονταν πολύ και μέχρι την άνοδο της εθνικής συνείδησης στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα ήταν πιθανώς ευχαριστημένοι από την ετικέτα του Έλληνα, που ήταν αρκετά καλή για τους ξένους παρατηρητές.»
Στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στη σελίδα 139, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Ένας από τους πρώτους και καλύτερους πρωθυπουργούς της Ελλάδας ήταν Ιωάννης Κολέττης, ένα Βλάχος που ντυνόταν όπως ένας Τούρκος και που υπήρξε παθολόγος στην Αυλή του Ali πασά.»
Μιλώντας για τις μεταναστεύσεις του 19ου αιώνα στα Βαλκάνια, στο βιβλίο «Οι Βλάχοι: Η ιστορία ενός βαλκανικού λαού», στις σελίδες 119 και 120, ο Τ. J. Winifrith λέει: «Αλλού υπάρχει μια περαιτέρω πηγή σύγχυσης με την ογκώδη μετανάστευση Αλβανών στην Ελλάδα.»
Στην αφήγηση της ιστορίας των Βλάχων, ο Τ. J. Winifrith μας δίνει σημαντικές ενδείξεις ως προς την αληθινή ταυτότητα των σύγχρονων Ελλήνων. Στις ημέρες όταν διαμορφωνόταν η σύγχρονη Ελλάδα σε ένα έθνος, οι Βλάχοι, ένας Λατινόφωνος λαός, και οι Αλβανοί ήταν οι πρωταρχικές πηγές της πρώτης ύλης για τη «παραγωγή» των σύγχρονων Ελλήνων.
Στο “Popular Science Monthly” του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτικε το 1915 στις σελίδες 41 και 42 διαβάζουμε: «Το μεγαλύτερη μέρος της παλαιάς ελληνικής φυλής έχει εξοντωθεί, και η χώρα κατοικείται τώρα από άτομα σλαβονικής καταγωγής. Πράγματι υπάρχει ένα ισχυρό έδαφος για τη δήλωση ότι υπήρξε περισσότερο ελληνικό ηρωικό αίμα στον τουρκικό στρατό του Edhem πασά απ' ότι στους στρατιώτες του βασιλιά Γεωργίου.»
Στο “Popular Science Monthly" του J. McKeen Cattell, που δημοσιεύτηκε το 1915 στη σελίδα 42 διαβάζουμε επίσης: «Ο σύγχρονος Έλληνας έχει ονομαστεί "Βυζαντινός Σλάβος". «Ο βασιλιάς Γεώργιος ο ίδιος και ο γιος του Κωνσταντίνος είναι απλά αλλοδαποί που τοποθετήθηκαν στον ελληνικό θρόνο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων, που είναι στην πραγματικότητα απόγονοι των φυλών που για τους αρχαίους Έλληνες ήταν μόνο βάρβαροι.»
Εδώ το “Popular Science Monthly" μας ενημερώνει ότι όχι μόνο οι αρχαίοι αποκαλούμενοι Έλληνες έχουν εξαφανιστεί και αντικατεστάθησαν από άτομα σλαβικής καταγωγής αλλά ότι ακόμη και οι ηγέτες της σύγχρονης Ελλάδας είναι αλλοδαποί.
Στη «εγκυκλοπαίδεια Britannica» που δημοσιεύεται το 1910 στη σελίδα 465 στο τμήμα για την ιστορία της Ελλάδας διαβάζουμε: «Το 1715 οι Οθωμανοί με έναν μεγάλο πειθαρχημένο στρατό τέθηκαν για την ανάκτηση του Μοριά (που μετονομάσθηκε αργότερα σε Πελοπόννησος), οι Βενετοί αφέθηκαν χωρίς υποστήριξη από τους Έλληνες. Η χερσόνησος καταλήφθηκε εκ νέου γρήγορα και με την ειρήνη του Passarowitz (1718) πάλι έγινε μια τουρκική επαρχία. Τα χάσματα που αφέθηκαν απο αυτήν την περίοδο στον ελληνικό πληθυσμό καλύφθηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος από μια μετανάστευση από την Αλβανία.»
Πολύ συχνά μου έχουν πει διάφοροι Έλληνες να «διαβάσω την εγκυκλοπαίδεια» και να μάθω την αληθινή ιστορία της Ελλάδας. Έτσι μετά από τις συμβουλές τους ανέτρεξα στην έκδοση του 1910 της εγκυκλοπαίδειας Britannica και είδα ότι επιβεβαιώνει την ιστορία ότι ο σύγχρονος ελληνικός πληθυσμός στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν αλβανικός. Μας λέει επίσης ότι η παλαιά Ελλάδα, περισσότερο γνωστή ως Μοριάς, μια σλαβική λέξη για τη «Θάλασσα», είχε καταληφθεί από τους Βενετούς.
«Στην Ελλάδα των Ελλήνων» της Lucy Μ. J. Garnett στη σελίδα 32 διαβάζουμε: «Οι αθηναίες γυναίκες δεν είναι ούτε όμορφες ούτε καλοφτιαγμένες: δεν έχουν ούτε τη φυσιογνωμία των γαλλίδων γυναικών, ούτε την πλήρη ομορφιά των ρωμαίων κυριών, ούτε την λευκή χλωμή λεπτότητα των τούρκων γυναικών - δεν βλέπει κάποιος τίποτα στην πόλη παρά τα άσχημα πλάσματα με τις ευρείες μύτες, τα πλατιά πόδια και τις κακοσχηματισμένες μέσες. Είναι επειδή η Αθήνα, πριν είκοσι πέντε χρόνια, ήταν μόνο ένα αλβανικό χωριό. Οι Αλβανοί διαμόρφωσαν και ακόμα διαμορφώνουν, σχεδόν όλο το πληθυσμό της Αττικής και μέσα σε τρεις λίγκες απόσταση από την πρωτεύουσα, βρίσκονται χωριά όπου τα ελληνικά γίνονται κατανοητά μετά βίας. Η Αθήνα κατοικήθηκε γρήγορα με άτομα όλων των ειδών και εθνών και αυτό εξηγεί την ασχήμια του αθηναϊκού τύπου.»
Εδώ η Lucy Μ. J. Garnett τα βγάζει όλα και δεν μας κρύβει καμία λεπτομέρεια. Η Αθήνα, στην ταπεινή αρχή της σύγχρονης Ελλάδας, η έδρα του σύγχρονου και αρχαίου ελληνισμού, η κορυφή της ελληνικής υπερηφάνειας και της δόξας, το 19ο αιώνα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα «αλβανικό χωριό».
Αλβανοί, Βλάχοι, Σλάβοι; Πού είναι οι αποκαλούμενοι Έλληνες, απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, κληρονόμοι της αρχαίας Ελληνικής και της μακεδονικής κληρονομιάς; Δεν πρέπει να κοιτάξουμε πάρα πολύ μακριά ή να γρατσουνίσουμε πάρα πολύ βαθιά την επιφάνεια για να βρούμε τις παρατυπίες για την ελληνική ταυτότητα. Ακόμη και με τα πενιχρά στοιχεία που παρουσιάζονται από μόνο έξι πηγές μπορούμε να δούμε ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελληνικών δεν είναι ότι φαίνεται. Έτσι, πώς τολμήσανε αυτοί [σύγχρονοι Έλληνες] να αμφισβητήσουν τη μακεδονική ταυτότητά μας όταν η [σύγχρονη ελληνική] ταυτότητά τους είναι τεχνητή, στην καλύτερη περίπτωση;
Αγαπητοί Μακεδόνες, μην δίνετε καμία σημασία στους ισχυρισμούς των σύγχρονων ελλήνων επειδή οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι πραγματικά αυτοί που λένε ότι είναι. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοι των αποκαλούμενων αρχαίων Ελλήνων, όπως απεικονίζονται ότι είναι. Οι αποκαλούμενοι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να ήταν αυτοί που στον κόσμος ειπώθηκε ότι ήταν, το οποίο πρόκειται ακόμα να αποδειχθεί, αλλά εξαφανίστηκαν προ πολλού. Μπορώ να σας πω με πολλή βεβαιότητα ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι οι απόγονοί τους. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους απατεώνες και τους σφετεριστές της αρχαίας κληρονομιάς των πόλεων κρατών. Το μόνο πράγμα που έχουν από κοινού με τους αρχαίους είναι ότι έτυχε να ζήσουν στα ίδια εδάφη.
Αγαπητοί Μακεδόνες «δεν διαπραγματευόμαστε» το ιερό βιβλικό όνομά μας, τα σύμβολά μας και τη μακεδονική ιστορική κληρονομιά μας με αυτούς τους σφετεριστές και τσαρλατάνους.
Δεν θα έπρεπε να προσφύγουμε σε αυτό, εάν η Ελλάδα έκανε το σωστό πράγμα και αναγνώριζε το μακεδονικό λαό ως Μακεδόνες και τους παρείχε τα ανθρώπινα δικαιώματά τους όπως ορίζονται από το διεθνές δίκαιο. Αλλά όχι, έπρεπε να προχωρήσουμε σε αυτόν το σκληρό τρόπο με το να βγάλουμε στην επιφάνεια το άσχημο ελληνικό παρελθόν! Δεν είναι ποτέ πάρα πολύ αργά, παρ΄ όλα αυτά, για την Ελλάδα να κάνει το σωστό πράγμα! Για εκείνους που δεν είναι ακόμα πεπεισμένοι ότι η ταυτότητα των σύγχρονων ελλήνων είναι μια τεχνητή δημιουργία, παρακαλώ συνεχίστε να διαβάζετε αυτήν την σειρά άρθρων.
Σημείωση συντάκτη: Αγαπητοί Μακεδόνες, ένας τρόπος για να υπερασπιστούμε από την ελληνική επίθεση και να κερδίσουμε πίσω την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά μας είναι να παλέψουμε στο χαμηλό επίπεδο στο οποίο οι Έλληνες μας έχουν κατεβάσει: αυτός ο τρόπος είναι να επιτεθούμε στην ταυτότητά τους όπως αυτοί έχουν επιτεθεί στη δική μας. Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα σε αυτούς παρά μόνο να εκθέσουμε την αληθινά τεχνητή ταυτότητα που έχουν και να αποκαλύψουμε το σχέδιό τους για να μας εξαφανίσουν προκειμένου να σφετεριστούν την μακεδονική κληρονομιά μας.

ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ

"From Wikipedia, the free encyclopedia...Bulgarians are said to have descended from three main ethnic groups which mixed on the Balkans during the 6th - 10th century. The first one being the local tribes - the Thracians, the second one - the Slavs, who gave their language to the modern ethnic Bulgarians and the third - the Bulgars, from whom the ethnonym and the statehood were inherited.The Bulgars were a seminomadic people of obscure ethnicity, who during the 2nd century migrated from Central Asia into the North Caucasian steppe. Between 377 and 453 they took part in the Hunic raids on Central and Western Europe. After Attila's death in 453, and the subsequent disintegration of the Hunnish empire, the Bulgar tribes dispersed mostly to the eastern and southeastern parts of Europe. In the late 7th century, some Bulgar tribes, led by Asparukh and others, led by Kouber, permanently settled in the Balkans, joining the southern Slavic tribes[5]. Together, the two peoples formed the First Bulgarian Empire in 680-681".

Στο παραπάνω βίντεο και κείμενο παρουσιάζεται (στα αγγλικά) η ιστορία των Βουλγάρων και των Βουλγάρων Ηγεμόνων, πως και ποτε κατέβηκαν στα Βαλκάνια και συναντήθηκαν (ειρηνικά;) με τους αρχαίους Θράκες (;;;) και τους Νοτιοσλάβους (όχι Μακεδόνες;;;) και όλοι μαζί δημιούργησαν (εν συναινέσει;) το πρώτο βουλγαρικό Κράτος.
Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν την βουλγαρική προπαγάνδα ότι οι Μακεδόνες είναι στην ουσία Βούλγαροι, πως είναι δυνατόν κάποιοι που ήρθαν σαν κατακτητές σε έναν τόπο, από πολύ μακριά, να θεωρούν ότι ο λαός που ζούσε στα κατακτημένα από αυτούς εδάφη να έχει την ίδια ακριβώς εθνότητα με τους κατακτητές, τι στιγμή που οι ίδιοι οι Βούλγαροι παραδέχονται ότι βρήκαν "σλάβους" στην περιοχή αυτή;
Όπως οι Βούλγαροι γνωρίζουν την ιστορία τους και πως βρέθηκαν στα Βαλκάνια, το ίδιο ξέρουμε εμείς οι Μακεδόνες την ιστορία μας και ότι δεν έχουμε κάποια άλλη χώρα καταγωγής παρά την Μακεδονία.
Τα ιστορικά ψέματα είναι κοινό χαρακτηριστικό στους κατακτητές.

Όαση εν τη (νεοελληνική) ερήμω...

«Στρακαστρούκες» και «προκλήσεις»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Είναι φρικτά όσα διαδραματίζονται στη Γάζα και στο αίμα δεν χωράει συμψηφισμός. Οχι μόνο στον αριθμό των νεκρών, αλλά κι εξαιτίας της διαφορετικής θέσης που έχουν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Το Ισραήλ είναι μια δυτική δημοκρατία, η οποία έχει κατ’ ουσία να αντιμετωπίσει ένα ιδιότυπο πρόβλημα τρομοκρατίας. Οι ρουκέτες που εκτοξεύουν οι «τρελοί του Θεού» τρομοκρατούν, και παρά το γεγονός ότι είναι μικρής ισχύος δημιουργούν ανασφάλεια στον πληθυσμό. Δεν είναι μικρό πράγμα να περπατάς στον δρόμο και ξαφνικά να σκάει δίπλα σου μια ρουκέτα και φυσικά δεν είναι ευχάριστο να ζεις υπό το καθεστώς της διαρκούς απειλής. Εστω κι από ρουκέτες μικρής ισχύος.

Ομως το Ισραήλ είναι δημοκρατία και από τις δημοκρατίες μάθαμε να ζητάμε αυτοσυγκράτηση. Ακόμη και όταν απειλούνται ή δέχονται επίθεση. Οχι για ηθικούς λόγους, αλλά για πολύ πρακτικούς. Διδαχθήκαμε από την ιστορία ότι η βία δεν λύνει προβλήματα, αλλά τα διογκώνει. Και επειδή οι δημοκρατικές χώρες έχουν ένα επίπεδο μεγαλύτερης ωριμότητας, απ’ όσο ο κατσαπλιάδες της Χαμάς, περιμένουμε από τις δημοκρατίες να κάνουν τη δύσκολη δουλειά. Πρέπει να βρίσκουν ευφάνταστους τρόπους για να τερματιστεί η βία. Φταίνε, δεν φταίνε. Περιμένουμε από οργανωμένες χώρες να λειτουργούν όπως οι αστυνομικοί στις οργανωμένες κοινωνίες. Να αμύνονται, αλλά χωρίς υπερβολική βία. Να επιβάλλουν το νόμιμο, όχι όμως με μέτρα που πλήττουν δικαίους και αδίκους, αμάχους και παρανόμους. Δεν είναι εύκολη δουλειά, όπως και η δουλειά των αστυνομικών δεν είναι εύκολη. Ομως, από οργανωμένα κράτη και σε οργανωμένες κοινωνίες περιμένουμε να γίνουν τα αδύνατα, δυνατά. Να γίνουν όλα εκείνα τα βήματα που θα σπάσουν τον κύκλο της βίας.

Στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε ένα περίεργο τρόπο θεώρησης του Μεσανατολικού. Το θυμόμαστε μόνο σαν κινηθεί το Ισραήλ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι αυτοί που μπήγουν τις γοερότερες κραυγές για τη σκληρή πολιτική του Ισραήλ είναι οι κήρυκες της σκληρής πολιτικής απέναντι στον «Δαβίδ» της δικής μας διαμάχης, απέναντι στην ακατονόμαστη βόρειο γείτονά μας. Εκείνοι που θρηνούν για τον αποκλεισμό της Γάζας ήταν οι πιο ένθερμοι χειροκροτητές του ελληνικού εμπάργκο κατά της «Φυρομίας».

Εντάξει! Καταλαβαίνουμε πως είναι διαφορετικό να σου ρίχνουν ρουκέτες στο κεφάλι και διαφορετικό να σου πετούν προσβολές του στυλ «εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων», αλλά υπάρχει μια συνομοταξία αριστερών που θυμούνται τον διεθνισμό μόνο σε ό,τι αφορά τους συμμάχους των ΗΠΑ. Το άλλο παράδοξο είναι ότι από τη μια ελεεινολογούν το Ισραήλ, τη σκληρή πολιτική του, και από την άλλη εκφράζουν τον ανυπόκριτο θαυμασμό τους: «Θα επέτρεπε ποτέ το Ισραήλ να γίνει αυτό;» Υποβαθμίζουν την απειλή της Χαμάς, με εκφράσεις του στυλ «εκτόξευσαν λίγες ρουκετούλες» (sic), ή «αμόλησαν μερικές στρακαστρούκες», αλλά θεωρούν μέγιστη πρόκληση το να ονομαστεί ένα γήπεδο «Βασιλέας Φίλιππος ο Β΄».

Ευτυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε τι θα ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση, αν ο δικός μας γείτονας αντί για «προκλήσεις», εκτόξευε σε τακτά χρονικά διαστήματα μερικές πραγματικές «ρουκετούλες» σε μια ακτίνα μέχρι τη Λάρισα.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.1.2009

Οι σπουδαιότερες αιτίες των μαθητικών ταραχών

Την τελευταία περίοδο η Ελλάδα συνταράσσεται από τις μαθητικές διαδηλώσεις, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση του φαινομένου αυτού από τους πολιτικούς κύκλους.

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, δια του στόματος του πρωθυπουργού, θεωρεί ότι οι ταραχές είναι έργο αναρχικών, παραβλέποντας τα πραγματικά προβλήματα της νεολαίας.

Το ΠΑΣΟΚ ζητάει νέες εκλογές, για να λύσει τα προβλήματα, τα οποία βέβαια δεν μπόρεσε να επιλύσει για 20 περίπου χρόνια, που ήταν κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ πιστό στην σταλινική του παράδοση θέλει μεν συντεταγμένες διαμαρτυρίες αλλά μόνο κάτω από τον έλεγχο του.

Τέλος ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ αναγγέλλει ότι ο αγώνας θα συνεχισθεί στα σχολεία, δηλαδή από τους ανήλικους πολίτες της Ελλάδας.

Καμία από τις πολιτικές αυτές ομάδες δεν τολμάει να αναφερθεί στις κύριες αιτίες του οικονομικού μαρασμού της χώρας, ενός μαρασμού ο οποίος θα χειροτερεύσει όταν οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης γίνουν σαφώς ορατές στην Ελλάδα

Οι διαμαρτυρόμενοι νέοι θα ανήκουν μελλοντικά στην γενιά των 700 Ευρώ, για όσους βέβαια δεν μείνουν άνεργοι, πράγμα το οποίο διαφαίνεται και στα πανό διαμαρτυρίας τους.

Η άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας, οφείλεται κυρίως στην παρανοϊκή ελληνική εξωτερική πολιτική, αναφορικά με τα λεγόμενα εθνικά θέματα.

Το σημαντικότερο θέμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αφορά στην διαμάχη με την Τουρκία αναφορικά με τα 12 μίλια χωρικών υδάτων στο Νότιο Αιγαίο και 10 μίλια στον εναέριο χώρο.

Δευτερεύων θέμα είναι το πρόβλημα « της Μακεδονίας μας».

Το εθνικό θέμα των χωρικών υδάτων του Αιγαίου μας φέρνει αντιμέτωπους όχι μόνο με την Τουρκία αλλά και με τις ΗΠΑ, Ρωσία και λοιπές ναυτικές χώρες.

Στην συνδιάσκεψη που έλαβε χώρα στο Ριο Ντε λα Πλάτα της Νότιας Αμερικής για τον καθορισμό του εύρους των χωρικών υδάτων των νησιών, αποφασίσθηκε ότι και τα νησιά θα μπορούν να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα μέχρι και τα 12 μίλια.

Τεράστια σημασία έχει το γεγονός ότι την συνθήκη αυτή δεν προσυπέγραψαν, σχετικά με τις παραγράφους που αφορούν στο Αιγαίο, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Τουρκία, η τελευταία με το αιτιολογικό ότι με αυτές θίγονται στο Αιγαίο ζωτικά συμφέροντά της.

Μόλις η Ελληνική Βουλή αποφάσισε ομόφωνα ότι η χώρα μας θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο, σε χρόνο που αυτή θα κρίνει σκόπιμο, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε επίσης ομόφωνα το Κάζους Μπέλλι εναντίον της Ελλάδας, το οποίο σημαίνει ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εντέλλονται χωρίς να προηγηθεί τυπική κήρυξης πολέμου να επιτεθούν στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αμέσως μόλις η χώρα μας πραγματοποιήσει την προαναφερθείσα απειλή.

Με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Νότιο Αιγαίο σε 12 μίλια ολόκληρη η περιοχή μετατρέπεται σε ελληνική λίμνη, με άλλα λόγια όχι μόνο η επιφάνεια του Νότιου Αιγαίου αλλά και ολόκληρος ο βυθός του.

Ο βυθός της θάλασσας πέρα από 6 μίλια αποτελεί αυτό που λέγεται Υφαλοκρηπίδα, από όπου και γίνεται η εξόρυξη πετρελαίου.

Ο κύριος Σημίτης σε πρόσφατο βιβλίο του διετύπωσε την άποψη ότι πριν από όποια προσφυγή της Ελλάδας και της Τουρκίας στο δικαστήριο της Χάγης για την διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας, η χώρα μας θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μίλια.

Ομολογώ ότι προσωπικά τουλάχιστον δεν περίμενα, από έναν ορθολογιστικά σκεπτόμενο αλλά και σπουδαίο πολιτικό, μία τέτοια ανόητη άποψη, και αυτό διότι εάν η χώρα μας επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια τότε παύει να υπάρχει θέμα υφαλοκρηπίδας, για το οποίο θα έπρεπε να μεσολαβήσει το δικαστήριο της Χάγης.

Σε αντίθεση με τις τωρινές του απόψεις ο κύριος Σημίτης προσυπέγραψε στο παρελθόν, όταν ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας, με τον κύριο Γιλμάζ, τότε Πρωθυπουργό της Τουρκίας, το μνημόνιο της Μαδρίτης στο οποίο αναφέρονταν τα εξής :

«Τα προβλήματα ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία θα πρέπει να λύνονται λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές δίκαιο και τα ζωτικά συμφέροντα και των δύο χωρών»

Στην υποθετική περίπτωση που θα εφαρμοσθούν αυτά που διατύπωσε στο πρόσφατο βιβλίο του ο κύριος Σημίτης τότε ολόκληρος ο πυθμένας του Νότιου Αιγαίου γίνεται ελληνική ιδιοκτησία, οπότε όμως το διεθνές δικαστήριο δεν θα έχει αντικείμενο προς διευθέτηση όσον αφορά την περιοχή αυτή.

Προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης γίνεται αποδεκτή μόνο εφόσον τα δύο αντίδικα μέρη υπογράψουν εκ των πρότερων συνυποσχετικό ότι θα αποδεχθούν την απόφαση του δικαστηρίου.

Όποιος πιστεύει ότι μια οποιαδήποτε τουρκική κυβέρνηση θα υπογράψει ένα τέτοιο συνυποσχετικό, αποδεχόμενη δηλαδή εκ των προτέρων 12 μίλια χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο νότιο Αιγαίο, σημαίνει ότι μάλλον θα πρέπει να εξετασθεί από ψυχίατρο.

Στη βόρεια Θάλασσα ένα παρόμοιο θέμα υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στις 5 γειτονικές χώρες της περιοχής διευθετήθηκε με διπλωματία και αναλογικό μοίρασμα του βυθού της θάλασσας, όπου αυτή την στιγμή γίνεται εξόρυξη πετρελαίου.

Στα νοτιοανατολικά Βαλκάνια μια λογική λύση θα συνίστατο στο να προβούν Ελλάδα και Τουρκία σε μια επίσημη διακρατική συμφωνία ότι στο Αιγαίο τα χωρικά ύδατα θα παραμείνουν οριστικά στα 6 μίλια, μόνο δε στο Ιόνιο θα επεκταθούν στα 12 μίλια, όπως έγινε και στην Μαύρη θάλασσα.

Μετά από μια τέτοια διακρατική συμφωνία θα μπορούσαν οι δύο χώρες να υπογράψουν συνυποσχετικό και να υποβάλουν την διαφορά τους στο διαιτητικό δικαστήριο της Χάγης.

Η Ελλάδα αντί να εκλέξει αυτή την διπλωματική οδό προτίμησε την οδό των επεκτατικών σοβινιστικών εξοπλισμών, υιοθετώντας την παρανοϊκή ιδέα ότι θα μπορούσε να αναγκάσει την Τουρκία δια των όπλων να υποκύψει στις ελληνικές ορέξεις, έχοντας ενάντια της τις ΗΠΑ και την Ρωσία.

Ο δημοσιογράφος κύριος Τάκης Μίχας δημοσίευσε στις 5 Σεπτεμβρίου 2005 άρθρο του στην Ελευθεροτυπία, στο οποίο αναφέρονται τα εξής « Οι εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδας το 2004 ανέρχονταν στο εξωφρενικό ποσό των 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στα επόμενα 15 χρόνια θα ανέλθουν στο ιλιγγιώδες ποσό των 56 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Συνέπεια του τεράστιου οικονομικού δανεισμού για την πραγματοποίηση των παρανοϊκών στρατιωτικών εξοπλισμών, η Ελλάδα έφτασε σήμερα στο σημείο να μη μπορεί να βρει δανειστές με ευνοϊκά επιτόκια, ώστε να αγοράσει τα υπολειπόμενα όπλα.

Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κύριος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εξέφρασε πρόσφατα την άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να καταφύγει για δανεισμό στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο βέβαια σημαίνει ότι η χώρα θα μπει υπό οικονομική επιτήρηση.

Το ότι η χώρα βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο μαρτυριέται από το γεγονός ότι κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή επί του προϋπολογισμού η κυβέρνηση εξήγγειλε ότι για το 2009 οι δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς θα ελαττωθούν κατά 15%.

Προκαλεί αηδία αυτό που διακηρύττει το ΚΚΕ, ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει παραιτηθεί από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο. Αυτό σημαίνει ότι το λεγόμενο διεθνιστικό και φιλειρηνικό ΚΚΕ μετεβλήθη σε ένα χυδαίο ακροδεξιό κόμμα το οποίο προτιμά τον πόλεμο από μια έντιμη συμφωνία με την γείτονα Τουρκία. Εάν γίνει αυτό που διακήρυξε το ΚΚΕ, τότε σε έναν πόλεμο έστω και 7 ημερών θα σκοτωθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, πράγμα το οποίο δεν φαίνεται να έχει και μεγάλη σημασία για αυτούς τους συντρόφους του Περισσού.

Όσον αφορά τα 10 μίλια εναερίου χώρου δεν πρόκειται περί εθνικού εναερίου χώρου, όπως ψευδώς ισχυρίζεται το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά περί ρύθμισης της εναερίου κυκλοφορίας βάσει ενός ελληνικού προεδρικού Διατάγματος του 1933, το οποίο βέβαια ουδέποτε αναγνωρίστηκε διεθνώς, δηλαδή πρόκειται περί μιας ελληνικής διπλωματικής απάτης.

Το 1922 η Ελλάδα προσπάθησε να εφαρμόσει μία παρόμοια ιμπεριαλιστική επεκτατική πολιτική στην Μικρά Ασία, με συνέπειες τις οποίες πληρώσαμε ακριβά κυρίως εμείς οι Μικρασιάτες και οι 7 που εκτελέστηκαν από την επαναστατική κυβέρνηση του Πλαστήρα, ο κύριος όμως ένοχος της Μικρασιατικής Καταστροφής, Ελευθέριος Βενιζέλος, διέφυγε την τιμωρία.

Ένα Δεύτερο εθνικό θέμα είναι τα σημαντικότατα έξοδα που έγιναν και γίνονται για την υπεράσπιση του ονόματος «της Μακεδονίας μας».

Πιο συγκεκριμένα πρόσφατα στο Βουκουρέστι παραγγέλθηκαν οκτώ πολεμικά πλοία μέσω του Σαρκοζί απλώς και μόνο για να κερδηθεί η υποστήριξη της Γαλλίας στο να μην μπει η Δημοκρατία της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.

Αιτία αυτής της φαιδρής πολιτικής σύγκρουσης ανάμεσα στην Δημοκρατία της Ελλάδας και στην Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι ότι αμφότερες οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι μόνο οι Έλληνες ή μόνο οι Μακεδόνες είναι οι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

Για το ότι πολιτικοί της Δημοκρατίας της Μακεδονίας υποστηρίζουν την γελοιότητα ότι αυτοί είναι οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου μπορεί κανείς να δείξει κάποια μικρή κατανόηση, στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν μια σύγχρονη μακεδονική εθνική συνείδηση.

Για τους πολιτικούς της Δημοκρατίας της Ελλάδας δεν μπορεί κανείς να δείξει ούτε ίχνος κατανόησης, εάν ληφθεί υπόψη ότι ιστορικά είναι γνωστό πως το 1821 οι κάτοικοι της τότε Ελλάδας ήταν κυρίως Αλβανοί (Αρβανίτες), λατινόφωνοι Βλάχοι, εξελληνισμένοι Σλάβοι, απόγονοι Ισπανών Καταλάνων, απόγονοι Γάλλων, απόγονοι Βενετσιάνων, απόγονοι Γερμανών, απόγονοι Ιταλών, Γύφτοι και Τούρκοι.

Στα Σκόπια σχετικά πρόσφατα παρουσίασα, για το θέμα αυτό, ένα από τα βιβλία μου, μπροστά σε εκατοντάδες ακροατές και πολλούς αντιπροσώπους των Μ.Μ.Ε.

Στην παρουσίαση αυτή υποστήριξα ότι ούτε αυτοί ούτε και εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, διότι αποτελούμαστε από ένα μωσαϊκό λαών και φυλών που σταδιακά δημιούργησαν αυτό που σήμερα ονομάζεται σύγχρονος Έλληνας και σύγχρονος Μακεδόνας.

Στην συγκέντρωση αυτή, διαφώνησαν μόνο 2-3 άτομα, δεν χρειάστηκε δε ούτε ένας αστυνομικός για να προστατεύσει την τάξη. Στην Θεσσαλονίκη κατά το πρώτο συνέδριο των εθνικά Μακεδόνων της Ελλάδας η ελληνική κυβέρνηση χρειάσθηκε να διαθέσει 2000 αστυνομικούς για να προστατεύσει την ζωή των συνέδρων.

Ποια τεράστια πολιτιστική διαφορά ανάμεσα στον λαό των Σκοπίων και της Θεσσαλονίκης, του οποίου δυστυχώς είμαι γέννημα και θρέμμα.

Από του βήματος αυτού αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την αστυνομία της Θεσσαλονίκης για την υποδειγματική προστασία των συνέδρων, Ελλήνων, εθνικά Μακεδόνων και Ευρωβουλευτών.

Δρ Γεώργιος Νακρατζάς

Μακεδονία, μια ελληνική αποικία;

http://www.iospress.gr/ios2007/ios20071027.htm

ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Το νέο, κουρδικής γλώσσας, κανάλι της κρατικής τουρκικής ραδιοτηλεόρασης (ΤΡΤ), το TRT-6, βγήκε στον αέρα με την εικόνα της ανύψωσης της τουρκικής σημαίας υπό τον ήχο του εθνικού ύμνου της χώρας, την 1η Ιανουαρίου.
Ενωρίτερα, την ίδια μέρα, ο πρωθυπουργός Recep Tayyip Edrogan έγινε ο πρώτος τούρκος ηγέτης που δημόσια μίλησε κουρδικά όταν είπε, "Εύχομαι το Trt-6 να είναι ευεργετικό."
Παλαιότερα, το 2004, η TRT είχε άρχισε μια εβδομαδιαία μικρή κουρδική εκπομπή 30 λεπτών. Η κίνηση θεωρήθηκε ευρέως ως απάντηση στην πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενίσχυση των δικαιωμάτων της κουρδικής μειονότητας.
Αλλά οι εικοσιτετράωρες μεταδόσεις ξεπερνούν κατά πολύ αυτήν.
Ο Mustafa Akyol, ένας τούρκος αρθρογράφος και πολιτικός σχολιαστής, λέει ότι το πολιτικό κατεστημένο στη χώρα του φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι η εμμονή της Tουρκιας στην ιδεοληψία της ύπαρξης ενός "ομογενούς" έθνος -- και η ιδέα ότι η χώρα πρέπει να έχει ένα κοινό " Tουρκικο" πολιτισμό -- έχει αποτύχει.
"Το κράτος έχει δει το λάθος του. Και εδώ και λίγο καιρό, ειδικά υπό την παρούσα κυβέρνηση του κόμματος της "Δικαιοσύνη και Ανάπτυξης" -- και χάρη στην διαδικασία της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση - το τουρκικό κράτος έχει αρχίσει να αλλάζει την πολιτική του και να αγκαλιάζει τους κούρδους πολίτες μαζί με την ταυτότητά τους, " λέει ο Akyol.
"Η ύπαρξη ενός κουρδικού καναλιού στην TRT -- είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Θα ήταν αδιανόητο πριν 10 χρόνια, " προσθέτει. " Και ξέρω ότι πολλοί Κούρδοι είναι ευτυχείς που το βλέπουν." Αντιμετώπιση των ριζοσπαστικών φωνών
Τα 15 εκατομμύρια Κούρδων αποτελούν περίπου το 20 τοις εκατό του τουρκικού πληθυσμού. Ζουν κυρίως στην ανατολή και στα σημείο κατά μήκος των ιρανικών, ιρακινών, και συριακών συνόρων. Αυτήν την περίοδο, το TV Roj, με βάση στην Δανία, είναι ο δημοφιλέστερος σταθμός μεταξύ των Κούρδων της Τουρκίας.
Αλλά οι τούρκοι ανώτεροι αξιωματούχοι θεωρούν το σταθμό ένα "δόλωμα" για το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) -- μια επαναστατική ομάδα που παλεύει για την κουρδική αυτονομία από το 1984 το οποίο η Άγκυρα, η Ουάσιγκτον, και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν χαρακτηρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Akyol λέει η αντιμετώπιση του μηνύματος των κουρδικών εθνικιστικών δορυφορικών καναλιών όπως η TV Roj είναι ένας προφανής λόγος για τον οποίο ο νέος κουρδικός σταθμός προωθήθηκε, επειδή η επίσημη προσπάθεια να σταματήσει τους ανθρώπους να παρακολουθούν αυτές τις εκπομπές, απέτυχαν.
Λέει ότι τα προγράμματα TRT θα στοχεύσουν στην παροχή " Κουρδικών μεταδόσεων, οι οποίες δεν θα υποστηρίζουν το ριζοσπαστικό κουρδικό εθνικισμό και θα υποστηρίζουν ένα μήνυμα ενότητας."
Αλλά ο ίδιος βλέπει τα βαθύτερα κίνητρα που περιλαμβάνονται στις κινήσεις της Τουρκίας προς μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό και η κυβέρνηση και οι Αρχές της προσαρμόζονται επίσης στις πραγματικότητες του 21ου-αιώνα.
"Τώρα υπάρχουν περισσότερα μέσα από αυτά που υπήρχαν πάντα. Περισσότεροι άνθρωποι μορφώνονται και η οικονομία είναι ενσωματωμένη στην παγκόσμια οικονομία. Είναι μια πολύ διαφορετική κοινωνία και το κράτος προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτή την πραγματικότητα, " λέει ο Akyol.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ του άρθρου, στα αγγλικά, εδώ:
http://xs4.b92.net/eng/news/comments.php?nav_id=56162
-----------------------------
Τι να πούμε εμείς οι Μακεδόνες, η οι φίλοι μας οι Τούρκοι της Θράκης, που ούτε σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι δεν μπορούμε να ελπίζουμε, στην Ελλάδα, χώρα της ΕΕ εδώ και 28 χρόνια !

ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ

Για να θυμηθούν, ίσως, οι παλαιότεροι Μακεδόνες, κάποια έθιμα μας!

Ο Abecedar γράφει:

"Στη Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία ο εορτασμός των Χριστουγέννων ξεκινά το βράδυ της 5 Ιανουαρίου με το γνωστό kolede. Το βράδυ, μεγάλοι και μικροί σε κάθε γειτονιά συγκεντρωνονται γύρω από τη φωτιά, το ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ, εξω στους δρομους και τις πλατείες για να γλεντίσουν και να συζήτησουν για το τι εκαναν το χρόνο που περασε και το τι θα κανουν τον επόμενο χρόνο που έρχεται.Την επόμενη ημέρα τα παιδιά πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα τραγουδώντας Χριστουγεννιάτικα κάλαντα, αναγγέλοντας τη γέννηση του Ιησού, και οι άνθρωποι τους δίνουν φρούτα και ξηρους καρπους.

http://www.youtube.com/watch?v=-8hFjTquqLk&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=EKoVfLwC7mY

za nogou godini na site."

ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ;;;

ΒΡΑΤΕ ΣΕ ΜΠΑΝΙΤΣΑΝΟΙ

ΠΕΣΝΑ ΖΑ ΛΕΡΙΝ

http://www.youtube.com/watch?v=fZ3DuimXjP0
http://www.youtube.com/watch?v=8mqog_ah6KU
http://www.youtube.com/watch?v=25ZO0e10Pek

Ας μας παρουσιάσουνε και οι φίλοι Έλληνες που θεωρούν ότι είναι και Μακεδόνες, απο πάππου προς πάππου, μερικά δικά τους ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια και χορούς της περιοχής της Μακεδονίας, που να μην είναι αντιγραφή η μετάφραση των μακεδονικών, εννοείται.
Κάτι που τραγουδούσαν και χορεύανε οι Έλληνες της Μακεδονίας, πριν 100 η 200 χρόνια, ας πούμε.

ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ

Ονειρεύομαι ένα άλλο Ισραήλ
Του Uri Avnery
30 Δεκεμβρίου 2008
Ενώ εκατοντάδες Παλαιστίνιων πεθαίνουν κάτω από τα ισραηλινά πυρά στη Γάζα, είναι η στιγμή να απαιτηθεί μια αληθινή κίνηση ειρήνης.
ΤΙ είναι ιδιαίτερο σε έναν περίπου 85χρονο, στο Ισραήλ; Κατ' αρχάς, είμαστε η γενιά που ίδρυσε το κράτος. Υπό αυτήν την ιδιότητα, αισθάνομαι ότι φέρουμε μια πρόσθετη ευθύνη για αυτό που συμβαίνει, εδώ. Εάν το κράτος μας δεν είναι αυτό που φανταστήκαμε ότι θα πρέπει να είναι, είναι καθήκον μας να ενεργήσουμε για να το αλλάξουμε. Και εδώ αντιμετωπίζουμε ένα παράξενο παράδοξο. Είμαστε συνεργάτες σε μια ιστορική επιτυχία. Και είμαστε συνεργάτες σε μια θλιβερή αποτυχία.
Το Ισραήλ διευρύνει το βομβαρδισμό της Γάζας. Τα ισραηλινά αεροσκάφη κατέστρεψαν ένα οχυρό της διοίκησης της Hamas στη Λωρίδα της Γάζας, την τρίτη ημέρα μιας επίθεσης που έχει σκοτώσει περισσότερους από 300 Παλαιστίνιους.
Ίσως μόνο τα μέλη της γενεάς μου μπορούν πλήρως να εννοήσουν την έκταση της επιτυχίας μας στο μετασχηματισμό της εθνικής συνείδησης. Όταν η κατάσταση γίνεται πολύ κακή, όταν καλοί άνθρωποι καταλαμβάνονται από την κατάθλιψη και την απελπισία, θυμάμαι - και υπενθυμίζω στους ανθρώπους που με ακούνε – από πού ξεκινήσαμε.
Την επόμενη μέρα του πολέμου του 1948, όταν είπαν μερικοί από μας ότι υπάρχει ο παλαιστινιακός λαός και ότι πρέπει να κάνουμε ειρήνη μαζί του, ήμαστε μια χούφτα ανθρώπων, εδώ και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μας περιγελούσαν. Δεν υπάρχει κανένας Παλαιστίνιος, μας είχαν πει. "Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πράγμα όπως παλαιστινιακός λαός". Η Golda Meir βεβαίωνε το ίδιο, ακόμα, πολύ αργότερα.
Υπάρχει κάποιος σήμερα ο ποιος αρνείται την ύπαρξη του παλαιστινιακού λαού; Υποστηρίξαμε ότι προκειμένου να επιτευχθεί η ειρήνη, ένα παλαιστινιακό κράτος πρέπει να υπάρξει. Γέλασαν με εμάς: Γιατί; Υπάρχει η Ιορδανία. Υπάρχει η Αίγυπτος. Υπάρχουν 22 αραβικά κράτη. Αυτά είναι αρκετά! Αλλά σήμερα υπάρχει μια παγκόσμια συναίνεση: δύο κράτη για δύο λαούς.
Είπαμε ότι πρέπει να μιλήσουμε με τον εχθρό, και ο εχθρός ήταν τότε το PLO. Τέσσερις υπουργοί απαίτησαν να τεθώ υπό δίκη για εσχάτη προδοσία όταν συνάντησα το Yasser Arafat στη Βηρυτό κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Και οι τέσσερις από αυτούς συνάντησαν αργότερα τον Arafat, και το Κράτος του Ισραήλ υπέγραψε τις επίσημες συνθήκες με το PLO.
Αλήθεια, οι συνθήκες δεν εφαρμόστηκαν και δεν οδήγησαν στην ειρήνη. Αλλά η αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ του Ισραήλ και του PLO, μεταξύ του Ισραήλ και του παλαιστινιακού λαού είναι ένα γεγονός. Αυτή ήταν μια επανάσταση, και δεν μπορεί να αντιστραφεί. Σήμερα λέμε: Πρέπει να μιλήσουμε με τη Hamas. Η Hamas είναι ένα αναπόσπαστο τμήμα της παλαιστινιακής πραγματικότητας. Και αυτή η ιδέα, επίσης, κερδίζει έδαφος.
Έχω αφιερώσει 60 έτη της ζωής μου σε αυτόν τον αγώνα, που είναι ακόμα σε πλήρη δράση. Αλλά έχουμε νικήσει την ιδέα ενός Μεγάλου Ισραήλ και έχουμε προχωρήσει στην εναλλακτική λύση των δύο κρατών, η οποία έχει την πεποίθηση στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο.
Αλλά όσο μεγάλη είναι η νίκη μας, τόσο μεγάλη είναι η ήττα μας. Είναι αρκετό να εξετάσει κανείς την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση στο Ισραήλ: τα τρία μεγάλα κόμματα μιλούν σχεδόν την ίδια γλώσσα, και κανένα από αυτά δεν υποβάλλει ένα σχέδιο για την ειρήνη. Υπάρχουν μικρά κόμματα που λένε καλά και τίμια πράγματα, αλλά κάτω από τις παρούσες συνθήκες χρειαζόμαστε περισσότερο από αυτό. Αυτό που λείπει είναι μια σημαντική πολιτική δύναμη που είναι έτοιμη να έρθει στην εξουσία προκειμένου να γίνει η ειρήνη.
Είναι αρκετά σαφές ότι τα αποτελέσματα αυτής της εκλογής θα είναι κακά, και η μόνη ερώτηση είναι εάν θα είναι ακριβώς κακά, ή πολύ κακά, ή ακόμα και χειρότερα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχουν πολλοί λόγοι, πολλές προφάσεις. Επικρίνουμε - σωστά - πολλά πράγματα: τα ΜΜΕ, το εκπαιδευτικό σύστημα, όλες τις διαδοχικές κυβερνήσεις μας, τον αμερικανό Πρόεδρο, τον κόσμο. Αλλά μου λείπει μια κριτική: η αυτοκριτική μας. Ο πατέρας μου συνήθιζε να μου λέει: εάν η κατάσταση είναι κακή, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να αναρωτηθείς εάν είσαι σωστός.
Ναι, έχουμε εκφράσει τις σωστές ιδέες. Αλλά η πολιτική είναι ένα θέμα δύναμης. Τι έχουμε κάνει για να δημιουργήσουμε μια προοδευτική πολιτική δύναμη στο Ισραήλ; Πώς έγινε η Αριστερά, το πεδίο της ειρήνης και προόδου, να έχει ξεριζωθεί σχεδόν από τον πολιτικό χάρτη; Πώς η ισραηλινή αριστερά έχασε, στην τελευταία γενεά, όλους τους μοχλούς της δύναμής της?
Στο πεδίο της ειρήνης περιλαμβάνουμε πολλούς θαυμάσιους άνδρες και γυναίκες που αντιμετωπίζουν το στρατό κάθε εβδομάδα στην πάλη ενάντια στον τοίχο, οι οποίοι παρακολουθούν τα σημεία ελέγχου, οι οποίοι αρνούνται να υπηρετήσουνε στο στρατό κατοχής, οι οποίοι παλεύουν ενάντια στην κατοχή με δεκάδες τρόπους.
Αλλά ενώ στεκόμαστε και διαμαρτυρόμαστε, οι άποικοι τρέχουν μπροστά. Μερικές φορές έχω το συναίσθημα ότι τα σκυλιά γαβγίζουν και το καραβάνι προχωρά - και δεν είμαι ικανοποιημένος να παριστάνω το σκυλί. Κυνηγάμε τα κουνούπια, αλλά το έλος που παράγει τα κουνούπια γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Το έλος είναι πολιτικό. Μόνο μια πολιτική δύναμη μπορεί να το στραγγίξει - μια δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις εξουσίας, να επηρεάσουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης και της Κνεσέτ.
Αυτή είναι μια ιστορική αποτυχία, και φέρουμε την ευθύνη για αυτήν. Πρέπει να σκεφτούμε εκ νέου, να εξετάσουμε όλα που έχουμε κάνει μέχρι τώρα και να βρούμε που πήγαμε στραβά. Γιατί δεν πετύχαμε να πείσουμε αρκετά τη νεολαία, την ασιατική εβραϊκή κοινότητα, τους μετανάστες από τη Ρωσία, την αραβική κοινότητα στο Ισραήλ, το μετριοπαθές θρησκευτικό τομέα, ότι είναι δυνατό να υπάρξει η αλλαγή, ότι πράγματι μπορούμε;
Γιατί δεν πετύχαμε να αγγίξουμε την καρδιά της νέας γενεάς που αποστρέφεται την πολιτική που γνωρίζει;
Αυτό που απαιτείται είναι κάτι απολύτως νέο: πρέπει να προετοιμάσουμε το έδαφος για έναν ισραηλινό Obama, για να ανάψουμε την ελπίδα όπου δεν υπήρξε καμία ελπίδα, πριν. Για να απαιτήσει μια αλλαγή από τα θεμέλια και να θεωρήσει ότι είναι δυνατό να επέλθει αυτή η αλλαγή. Για να αναφλέξει τον ενθουσιασμό των μαζών των νέων για ένα μήνυμα που αναστατώνει την καρδιά, ένα μήνυμα για το τέλος της κατοχής, για την κοινωνική δικαιοσύνη, την φροντίδα για τον πλανήτη. Για ένα διαφορετικό σύστημα - διαχρονικό, δίκαιο, αξιοπρεπή, που επιδιώκει την ειρήνη.
Το νέο μήνυμα πρέπει να μιλήσει στο συναίσθημα και όχι μόνο στη λογική. Πρέπει να ξυπνήσει πάλι τον ιδεαλισμό που κρύβετε στην καρδιά πολλών.
Το μεγάλο εμπόδιο σε μια τέτοια έκρηξη είναι η απελπισία. Είναι ευκολότερο να ειπωθεί ότι όλα χάνονται. Ότι έχουν κλέψει το κράτος μας. Αλλά η απαισιοδοξία, όπως είναι καλά γνωστό, δεν γεννά τίποτα, οδηγεί ακριβώς στην εσωτερική ή εξωτερική αποδημία. Αρνούμαι να είμαι απαισιόδοξος. Στα 85 έτη μου, έχω δει πάρα πολλά απροσδόκητα, εκπληκτικά, θαυμαστά πράγματα - και καλά και κακά - για να μην πιστέψω στο απροσδόκητο. Ο Obama ήταν απροσδόκητο γεγονός. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου ήταν απροσδόκητη, και κανένας δεν θα μπορούσε να την φανταστεί έστω μια στιγμή προτού συμβεί.
Ακόμη και η νίκη των Πρασίνων στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στο Τελ Αβίβ, έτσι ήταν.
Θα επιθυμούσα οι καλύτεροι των διανοούμενων και των ενεργών ακτιβιστών ειρήνης, των κοινωνικών ενεργών ακτιβιστών και των μαχητών για το περιβάλλον, να συγκεντρωθούν και να αρχίσουν να σκέπτονται όλοι μαζί, προκειμένου να επέλθει το ισραηλινό θαύμα. Από τα βάθη των 85 ετών μου, θέλω να καλέσω όλους εκείνους για τους οποίους το μέλλον μας είναι εδώ, κοντά στην καρδιά μας - Εβραίοι και Άραβες, και ειδικά οι νεολαίες - να κινητοποιηθούν για μια προσπάθεια από κοινού για να προετοιμαστεί η μεγάλη αλλαγή, για το άλλο Ισραήλ, για ένα κράτος όπου θα είναι ευχάριστο να ζει κανείς, ένα Ισραήλ για το οποίο να μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί, ότι θα το δούμε με τα μάτια μας, ότι θα είμαστε συνεργάτες, ότι θα είμαστε σε θέση να πούμε: έχουμε πετύχει, εμπιστευόμαστε το Κράτος σε καλά χέρια.

Ο Uri Avnery είναι ισραηλινός, ακτιβιστης της ειρήνης και πρώην μέλος της Κνεσέτ. Στον αραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1948, ήταν μαχητής στην μονάδα καταδρομέων "Αλεπούδες του Samson". Το ολοκληρωμένο κείμενο αυτού του άρθρου δημοσιεύεται στο gush-shalom.org
Μετάφραση από την αγγλική.